Linux / Unix Komutu: dökümü

Unix ve Linux'taki dump komutu, bir ext2 üzerindeki dosyaları inceler dosya sistemi ve hangi dosyaların yedeklenmesi gerektiğini belirler. Bu dosyalar, saklama için bir diske, teybe veya başka bir depolama ortamına kopyalanır. Çıktı ortamından daha büyük olan bir döküm, birden çok birime bölünür.

özet

Komut aşağıdaki formu alır:

dökümü [-0123456789ackMnqSu [-A dosyası]] [-Brecords] [-b blok boyutu] [-d yoğunluğu] [-e düğüm numaraları] [-E dosyası] [-f dosyası] [-F komut dosyası ] [-h seviyesi ] [-I nr hataları ] [-j sıkıştırma seviyesi ] [-L etiketi ] [-Q dosyası ] [-s fit ] [-Tdate ] [-z sıkıştırma seviyesi ] dökümü için dosyalar

Desteklenen Seçenekler

Komut aşağıdaki seçenekleri kabul eder:

• -0-9: Seviyeleri boşaltın. Seviye 0, tam yedekleme, tüm dosya sisteminin kopyalanmasını garanti eder (ayrıca bkz. -H seçenek). 0'ın üzerindeki bir düzey numarası, artımlı yedekleme, dump'a daha düşük bir düzeyin son dökümünden bu yana yeni veya değiştirilmiş tüm dosyaları kopyalamasını söyler. Varsayılan seviye 9'dur.
• -a: Tüm bant uzunluğu hesaplamalarını atlayın ve medya sonu göstergesi dönene kadar yazın. Bu, çoğu modern teyp sürücüsü için en iyi sonucu verir ve varsayılandır. Varolan bir teybe eklerken veya donanım sıkıştırmalı bir teyp sürücüsü kullanırken (burada sıkıştırma oranından emin olamadığınız durumlarda) bu seçeneği kullanın.
• -A Arşiv dosyası: Döküm içindekiler tablosunu belirtilen dosyada arşivleyin Arşiv dosyası tarafından kullanılmak üzere onarmak döküm dosyasındaki bir dosyanın geri yüklenip yüklenmediğini belirlemek için.
• -B blok boyutu: Sayısı kilobayt döküm kaydı başına. Beri IO sistemi tüm istekleri MAXBSIZE (tipik olarak 64 kB) parçalarına böler, daha sonra sorun yaşamadan daha büyük bir blok boyutu kullanmak mümkün değildir. onarmak. Bu nedenle, döküm kısıtlamaları MAXBSIZE öğesine yazar. Varsayılan blok boyutu 10'dur.
• -E dosya: Metin dosyasındaki dökümden hariç tutulacak düğümlerin listesini okuyun: dosya. Dosya dosya yeni satırlarla ayrılmış düğüm numaralarını içeren sıradan bir dosya olmalıdır.
• -F dosya: Yedeklemeyi şuraya yazın: dosya—dosya /dev/st0 (bir teyp sürücüsü), /dev/rsd1c (bir disket sürücüsü), sıradan bir dosya veya ' - ' (standart çıktı). Birden çok dosya adı, virgülle ayrılmış tek bir argüman olarak verilebilir. Her dosya bir döküm için kullanılır listelenen sırayla hacim. Döküm, verilen ad sayısından daha fazla birim gerektiriyorsa, ortam değişiklikleri istendikten sonra kalan birimler için son dosya adı kullanılır.
• -F senaryo: Her bandın sonunda bir komut dosyası çalıştırın. Aygıt adı ve geçerli birim numarası komut satırında iletilir. Komut dosyası geri dönmeli 0 döküm, kullanıcıdan bandı değiştirmesini istemeden devam ederse veya geri dönerse 1 eğer döküm devam ederse, ancak kullanıcıdan bandı değiştirmesini isteyin. Diğer herhangi bir çıkış kodu, dökümün iptal edilmesine neden olur. Güvenlik nedeniyle, döküm, komut dosyasını çalıştırmadan önce gerçek kullanıcı kimliğine ve gerçek grup kimliğine geri döner.
• -H seviye: Kullanıcıyı onurlandır nodump flag Dp Dv UF_NODUMP sadece verilen değerdeki veya üzerindeki dökümler için seviye. Varsayılan onur düzeyi 1'dir, böylece artımlı yedeklemeler bu tür dosyaları atlar, ancak tam yedeklemeler onları korur.
• -BEN nr hatalar: Varsayılan olarak, döküm, operatör müdahalesini istemeden önce dosya sistemindeki ilk 32 okuma hatasını yok sayar. Bu bayrağı kullanarak bunu herhangi bir değere değiştirebilirsiniz. Bu, okuma hatalarının eşleme ve döküm geçişleri arasında bir tutarsızlığı gösterdiği etkin bir dosya sisteminde dökümü çalıştırırken kullanışlıdır.
• -J sıkıştırma seviyesi: Bzlib kitaplığını kullanarak teybe yazılacak her bloğu sıkıştırın. Bu seçenek, yalnızca bir dosyaya veya boruya döküm yaparken veya teyp sürücüsü değişken uzunlukta bloklar yazabiliyorsa, bir teyp sürücüsüne döküm yaparken çalışır.
• -L etiket: Kullanıcı tarafından sağlanan metin dizesi etiket gibi araçların bulunduğu döküm başlığına yerleştirilir. onarmak(8) ve dosya (1) ona erişebilir. Bu etiket en fazla LBLSIZE (şu anda 16) karakterle sınırlıdır ve '\0' sonlandırmasını içermesi gerekir.
• -M: Çoklu cilt özelliğini etkinleştirin. - ile belirtilen adF bir önek olarak kabul edilir ve döküm yazarları sırayla 001, 002 vb. Bu, 2 GB dosya boyutu sınırlamasını atlamak için bir ext2 bölümündeki dosyalara döküm yaparken faydalı olabilir.
• -n: Boşaltma operatörün dikkatini gerektirdiğinde, duvara (1) benzer bir şekilde “operatör” grubundaki tüm operatörleri bilgilendirin.
• -Q: Yazma hataları, teyp değişiklikleri ve benzeri eylemler durumunda, operatörün dikkat etmesi gerektiğinde, herhangi bir soru sormadan dökümü hemen iptal edin.
• -Q dosya: Hızlı Dosya Erişimi desteğini etkinleştirin.
• -z sıkıştırma seviyesi: Bant üzerine yazılacak her bloğu zlib kitaplığını kullanarak sıkıştırın. Bu seçenek, yalnızca bir dosyaya veya boruya döküm yaparken veya teyp sürücüsü değişken uzunlukta bloklar yazabiliyorsa, bir teyp sürücüsüne döküm yaparken çalışır.

Boşaltma Koşulları

Döküm, şu koşullarda operatör müdahalesini gerektirir: bant sonu, döküm sonu, bant yazma hatası, bant açma hatası veya disk okuma hatası (nr hatası eşiğinden fazla varsa). Tüm operatörleri uyarmanın yanı sıra -n tuşu, dump, dökümün devam edemediğinde veya bir şeyler yanlış olduğunda, dökümün kontrol terminalindeki operatörle etkileşime girer. Tüm sorular dökümü pozları yazarak cevaplanmalıdır Evet veya Numara uygun şekilde.

Döküm yapmak, tam dökümler için zaman ve çaba gerektirdiğinden, döküm kontrol noktalarının kendisi her bir teyp hacminin başlangıcındadır. Bu birimin yazılması herhangi bir nedenle başarısız olursa, eski teyp geri sarılıp çıkarıldıktan ve yeni bir teyp takıldıktan sonra, döküm, operatörün izniyle kendini kontrol noktasından yeniden başlatır.

Dump, operatöre, sayının genellikle düşük tahminleri de dahil olmak üzere, periyodik aralıklarla neler olduğunu söyler. yazılacak blok sayısı, alacağı bant sayısı, tamamlanma süresi ve bant değiştirme zamanı. Çıktı ayrıntılıdır, böylece diğerleri terminal kontrol dökümünün meşgul olduğunu ve bir süre için olacağını bilir.

Döküm Yedekleri

Bir felaket disk olayı durumunda, gerekli yedekleme bantlarını veya dosyalarını diske geri yüklemek için gereken süre, artımlı dökümleri kademelendirerek minimumda tutulabilir.

Bazı kartuş teyp sürücüleri gibi güvenilir bir şekilde ortam sonu göstergesi döndüremeyen ortamlarda her birim sabit bir boyuttadır. Gerçek boyut, kartuş ortamı belirtilerek veya bant boyutu, yoğunluk veya blok sayısı seçenekleri aracılığıyla belirlenir. Varsayılan olarak, operatörden ortamı değiştirmesi istendikten sonra her birim için aynı çıktı dosyası adı kullanılır.