Drive-By-Wire Teknolojisi Nedir?

Drive-by-wire, geleneksel mekanik kontrolleri artıran veya değiştiren bir dizi elektronik sistemi ifade eden her şeyi kapsayan bir terimdir. Bir aracı kontrol etmek için kablolar veya hidrolik basınç kullanmak yerine, kablolu sürüş teknolojisi, frenleri etkinleştirmek, direksiyonu kontrol etmek ve motora yakıt sağlamak için elektronik sistemler kullanır.

Drive-by-wire sistemlerinin tipik olarak elektronik kontrollerle değiştirdiği üç ana sürüş bileşeni vardır: gaz kelebeği, frenler ve direksiyon. Bu sistemler tipik olarak elektronik gaz kelebeği kontrolü olarak adlandırılır, telli fren, ve yönlendirmek.​

Elektronik Gaz Kelebeği Kontrolü

Drive-by-wire teknolojisinin en yaygın şekli ve bulunması en kolay olanı elektronik gaz kelebeği kontrolüdür. Gaz pedalını ve gaz kelebeğini mekanik bir kabloyla birleştiren geleneksel gaz kelebeği kontrollerinin aksine, bu sistemler bir dizi elektronik sensör ve aktüatör kullanır.

Bilgisayarlı yakıt kontrollerine sahip araçlar, onlarca yıldır gaz kelebeği sensörlerini kullanıyor. Bu sensörler bilgisayara gaz kelebeğinin konumunu söyler, ancak gaz kelebeği hala fiziksel bir kablo ile etkinleştirilir. Gerçek elektronik gaz kelebeği kontrolü (ETC) kullanan araçlarda gaz pedalı ile gaz kelebeği arasında fiziksel bir bağlantı yoktur. Bunun yerine gaz pedalı, elektromekanik bir aktüatörün gaz kelebeğini açmasına neden olan bir sinyal gönderir.

Bu, hatasız, arıza emniyetli bir tasarımla uygulanması kolay olduğu için genellikle en güvenli kablolu sürüş teknolojisi olarak görülür. Mekanik bir gaz kelebeği kablosunun kopması durumunda klapenin kapanacağı gibi, elektronik gaz kelebeği kontrolü sistemler, artık pedal sensöründen sinyal almıyorsa gaz kelebeği kapanacak şekilde tasarlanabilir.

Brake-By-Wire Teknolojileri

Elektronik gaz kelebeği kontrolünden daha tehlikeli olarak görülen kablolu fren teknolojisi, sürücü ile frenler arasındaki fiziksel bağlantının kaldırılmasını içeriyor. Bununla birlikte, kablolu fren, elektro-hidrolikten elektromekanik sistemlere kadar uzanan bir teknoloji yelpazesidir ve her ikisi de arıza güvenliği düşünülerek tasarlanabilir.

Geleneksel hidrolik frenler, bir ana silindirin yanı sıra birkaç yardımcı silindir kullanır. Sürücü fren pedalına bastığında ana silindire fiziksel basınç uygular. Çoğu durumda, bu basınç, bir vakum veya hidrolik fren güçlendirici tarafından yükseltilir. Basınç daha sonra fren hatları aracılığıyla fren kaliperlerine veya tekerlek silindirlerine iletilir.

Kilitlenme önleyici fren sistemleri bir aracın frenlerinin sürücü müdahalesi olmadan otomatik olarak çekilmesine izin vermeleri bakımından modern kablolu fren teknolojilerinin ilk öncüleriydi. Bu, mevcut hidrolik frenleri etkinleştiren bir elektronik aktüatör tarafından gerçekleştirilir. Diğer güvenlik teknolojileri bu temel üzerine inşa edilmiştir. Elektronik Denge Kontrolü, Çekiş kontrolü, ve otomatik frenleme sistemler ABS'ye bağlıdır ve çevresel olarak kablolu fren teknolojisiyle ilişkilidir.

Elektro-hidrolik kablolu fren teknolojisini kullanan araçlarda, her bir tekerlekte bulunan kaliperler hala hidrolik olarak etkinleştirilir. Ancak bunlar, fren pedalına basılarak etkinleştirilen bir ana silindire doğrudan bağlı değildir. Bunun yerine, fren pedalına basmak bir dizi sensörü etkinleştirir. Kontrol ünitesi daha sonra her bir tekerlek için ne kadar frenleme kuvveti gerektiğini belirler ve gerektiğinde hidrolik kaliperleri etkinleştirir.

Elektromekanik fren sistemlerinde hidrolik aksam yoktur. Bu gerçek kablolu fren sistemleri, ne kadar fren kuvvetinin gerekli olduğunu belirlemek için hala sensörler kullanır, ancak bu kuvvet hidrolik aracılığıyla iletilmez. Bunun yerine elektromekanik aktüatörler, her bir tekerlekte bulunan frenleri etkinleştirir.

Yönlendirme Teknolojileri

Çoğu araç, direksiyon simidine fiziksel olarak bağlı bir kremayer dişli ünitesi veya sonsuz dişli direksiyon dişlisi kullanır. Direksiyon simidi döndürüldüğünde, kremayer ve pinyon ünitesi veya direksiyon kutusu da döner. Bir kremayer ve pinyon ünitesi daha sonra bağlantı çubukları aracılığıyla bilyeli mafsallara tork uygulayabilir ve bir direksiyon kutusu tipik olarak bir pitman kolu aracılığıyla direksiyon bağlantısını hareket ettirir.

Steer-by-wire teknolojisi ile donatılmış araçlarda direksiyon simidi ile lastikler arasında fiziksel bir bağlantı yoktur. Direksiyon yönlendirme sistemlerinin teknik olarak direksiyon simidini kullanmasına gerek yoktur. Bir direksiyon simidi kullanıldığında, sürücüye geri bildirim sağlamak için tipik olarak bir tür direksiyon hissi emülatörü kullanılır.

Hangi Araçlarda Halihazırda Drive-By-Wire Teknolojisi Var?

Tesla'nın tamamen kablolu sürüşe yaklaşan araçları var ve açıkça zarfı özerk kullanım için onaylatmak için mümkün olduğunca zorluyorlar.

Tamamen kablolu üretim araçları yoktur, ancak bazı üreticiler açıklamaya uyan konsept araçlar üretmiştir. General Motors, Hy-Wire konseptiyle 2003 yılında bir telsiz sürüş sistemi sergiledi ve Mazda'nın Ryuga konsepti de 2007'de bu teknolojiyi kullandı. Kabloyla sürüş, traktör ve forklift gibi ekipmanlarda bulunabilir, ancak elektronik hidrolik direksiyona sahip otomobil ve kamyonlarda bile hala fiziksel direksiyon bağlantıları vardır.

Elektronik gaz kelebeği kontrolü daha yaygındır ve çeşitli marka ve modeller bu teknolojiden yararlanır. Üretim modellerinde kablolu fren de bulunabilir. Teknolojinin iki örneği Toyota'nın Elektronik Kontrollü Freni ve Mercedes Benz'in Sensotronic'idir.

Drive-by-Wire'ın Geleceğini Keşfetmek

Güvenlik endişeleri, kablolu sürüş teknolojilerinin benimsenmesini yavaşlattı. Mekanik sistemler başarısız olabilir ve başarısız olabilir, ancak düzenleyici makamlar hala onları elektronik sistemlerden daha güvenilir olarak görmektedir. Drive-by-wire sistemleri, önemli ölçüde daha karmaşık olmaları nedeniyle mekanik kontrollerden daha pahalıdır.

Bununla birlikte, drive-by-wire teknolojisinin geleceği bir dizi ilginç gelişmeye yol açabilir. Mekanik kontrollerin kaldırılması, otomobil üreticilerinin bugün yollarda olan otomobil ve kamyonlardan kökten farklı araçlar tasarlamasına olanak sağlayabilir. Hy-Wire gibi konsept otomobiller, sürücünün konumunu belirleyen mekanik kontroller olmadığı için koltuk konfigürasyonunun hareket ettirilmesine bile izin verdi.

Drive-by-wire teknolojisi, araçların uzaktan veya bir bilgisayar tarafından çalıştırılmasına izin veren sürücüsüz araba teknolojisi ile de entegre edilebilir. Mevcut sürücüsüz otomobil projeleri, direksiyonu, frenlemeyi ve hızlanmayı kontrol etmek için elektromekanik aktüatörler kullanır ve bu, doğrudan kablolu sürüş teknolojisine bağlanarak basitleştirilebilir.