Co to jest główna tabela partycji? (Definicja MPT)
Główna tablica partycji jest składnikiem główny rekord rozruchowy/sektor który zawiera opis przegrody na dysk twardy, podobnie jak ich rodzaje i rozmiary. Główna tabela partycji towarzyszy podpis dysku oraz główny kod rozruchowy aby utworzyć główny rekord rozruchowy.
Ze względu na rozmiar (64 bajty) głównej tablicy partycji na dysku twardym można zdefiniować maksymalnie cztery partycje (po 16 bajtów). Jednak dodatkowe partycje można skonfigurować, definiując jedną z partycji fizycznych jako partycję rozszerzoną, a następnie definiując dodatkowe partycje logiczne w obrębie tej partycji rozszerzonej.
Darmowe narzędzia do partycjonowania dysków to łatwy sposób na manipulowanie partycjami, oznaczanie partycji jako „aktywne” i nie tylko.
Inne nazwy głównej tabeli partycji
Główna tablica partycji jest czasami określana jako po prostu tablica partycji lub mapa partycji, a nawet w skrócie MPT.
Struktura i lokalizacja tablicy partycji głównej
Główny rekord rozruchowy zawiera 446 bajtów kodu, po których następuje tablica partycji z 64 bajtami, a pozostałe dwa bajty są zarezerwowane na podpis dysku.
Oto specyficzne obowiązki każdego 16 bajtów głównej tablicy partycji:
| Rozmiar (bajty) | Opis |
| 1 | Zawiera etykietę rozruchową |
| 1 | Głowica początkowa |
| 1 | Sektor startowy (pierwsze sześć bitów) i cylinder startowy (starsze dwa bity) |
| 1 | Ten bajt zawiera dolne osiem bitów cylindra początkowego |
| 1 | Zawiera typ partycji |
| 1 | Końcowa głowa |
| 1 | Sektor końcowy (pierwsze sześć bitów) i cylinder końcowy (dwa wyższe bity) |
| 1 | Ten bajt zawiera osiem dolnych bitów końcowego cylindra |
| 4 | Wiodące sektory zaboru |
| 4 | Liczba sektorów w partycji |
Etykieta rozruchowa jest szczególnie przydatna, gdy na dysku twardym zainstalowano więcej niż jeden system operacyjny. Ponieważ istnieje wtedy więcej niż jedna partycja podstawowa, etykieta rozruchowa pozwala wybrać system operacyjny do rozruchu.
Jednak tablica partycji zawsze śledzi jedną partycję, która służy jako "aktywna", która jest uruchamiana, jeśli nie wybrano innych opcji.
Sekcja typu partycji w tabeli partycji odnosi się do: system plików na tej partycji, gdzie identyfikator partycji 06 lub 0E oznacza GRUBY, 0B lub 0C oznacza FAT32, a 07 oznacza NTFS lub OS/2 HPFS.
W przypadku partycji, która ma 512 bajtów na każdy sektor, należy pomnożyć całkowitą liczbę sektorów przez 512, aby uzyskać liczbę bajtów całkowitej partycji. Liczbę tę można następnie podzielić przez 1024, aby uzyskać liczbę na kilobajty, a następnie na megabajty i w razie potrzeby na gigabajty.
Po pierwszej tablicy partycji, która jest przesunięta 1BE MBR, pozostałe tabele partycji dla drugiej, trzeciej i czwartej partycji podstawowej znajdują się w 1CE, 1DE i 1EE:
| Zrównoważyć | Zrównoważyć | ||
| Klątwa | Dziesiętny | Długość (bajty) | Opis |
| 1BE - 1CD | 446-461 | 16 | Partycja podstawowa 1 |
| 1CE-1DD | 462-477 | 16 | Partycja podstawowa 2 |
| 1DE-1ED | 478-493 | 16 | Partycja podstawowa 3 |
| 1EE-1FD | 494-509 | 16 | Partycja podstawowa 4 |
Możesz przeczytać klątwa wersja głównej tablicy partycji z narzędziami takimi jak wxHexEditor i Active@ Disk Editor.