Wprowadzenie do anatomii kroju pisma

click fraud protection

W typografii do opisu części znaku używa się standardowego zestawu terminów. Te terminy i części liter, które reprezentują, są często określane jako „anatomia litery” lub „anatomia kroju pisma”. Za pomocą rozkładając litery na części, projektant może lepiej zrozumieć, jak tworzy się i zmienia czcionkę oraz jak z niej korzystać efektywnie.

Linia bazowa

Linia bazowa to niewidoczna linia, na której siedzą postacie. Chociaż linia bazowa może różnić się w zależności od kroju pisma, jest spójna w obrębie kroju pisma. Zaokrąglone litery, takie jak „e”, mogą wystawać nieco poniżej linii bazowej. Zstępujące litery, takie jak ogon na „y”, rozciągają się poniżej linii bazowej.

Średnia linia

Średnia linia, zwana także linią środkową, znajduje się na początku wielu małych liter, takich jak „e”, „g” i „y”. Tam też sięga krzywizna liter typu „h”.

X-Wysokość

Wysokość x to odległość między linią średnią a linią bazową. Jest określany jako wysokość x, ponieważ jest to wysokość małej litery „x”. Ta wysokość różni się znacznie w zależności od krojów pisma.

Wysokość nasadki

Wysokość czapki to odległość od linii bazowej do górnej części wielkich liter, takich jak „H” i „J”.

Wznoszący się

Część znaku, która wystaje ponad linię średnią, nazywana jest wzniesieniem. To to samo, co rozciąganie się powyżej wysokości x.

Potomek

Część znaku, która rozciąga się poniżej linii bazowej, nazywana jest dolną kreską, taką jak dolna kreska „y”.

Szeryfy

Czcionki są często podzielone na szeryfowe i bezszeryfowe. Czcionki szeryfowe są rozróżniane przez bardzo małe pociągnięcia na końcach kresek znaków. Te małe kreski nazywane są szeryfami.

Trzon

Pionowa linia dużej litery „B” i główna linia ukośna „V” są znane jako łodygi. Rdzeń jest często głównym „treścią” listu.

Bar

Poziome linie dużej litery „E” nazywane są paskami. Pręty to poziome lub ukośne linie litery, zwane również ramionami. Są otwarte przynajmniej z jednej strony.

miska

Otwarta lub zamknięta okrągła linia, która tworzy przestrzeń wewnętrzną, tak jak w przypadku małych liter „e” i „b”, nazywana jest miską.

Licznik

Licznik to pusta przestrzeń wewnątrz miski.

Noga

Dolna kreska litery, taka jak podstawa litery „L” lub ukośna kreska „K”, jest określana jako noga.

Ramię

Krzywa na początku odnogi znaku, na przykład mała litera „m”.