Wprowadzenie do sieciowej pamięci masowej (NAS)
Rosnąca popularność Pamięć dołączona do sieci (NAS) dla użytkowników domowych odzwierciedla sposób, w jaki ta technologia łączy dwie potrzeby: NAS może działać jako serwer chmury prywatnej, jednocześnie chroniąc Twoje informacje. Ten przegląd Network Attached Storage wyjaśnia, jak powstał NAS i jak działa dzisiaj.
Z urządzeń pamięci masowej NAS można korzystać na komputerach z systemami Linux, Windows i Mac.
Jak ewoluowała pamięć masowa
We wczesnych latach rewolucji komputerowej dyskietki były szeroko stosowane do udostępniania plików danych. Obecnie jednak potrzeby przeciętnego człowieka w zakresie przechowywania danych znacznie przekraczają pojemność dyskietek. Firmy przechowują obecnie coraz większą liczbę dokumentów elektronicznych i zestawów prezentacji, w tym klipów wideo. Użytkownicy komputerów domowych, wraz z pojawieniem się plików muzycznych MP3 i obrazów JPEG, również potrzebują znacznie większego i wygodniejszego przechowywania.
Centralne serwery plików używają podstawowego klienta/serwer technologie sieciowe w celu rozwiązania niektórych z tych problemów związanych z przechowywaniem danych. W najprostszej postaci serwer plików składa się ze sprzętu komputerowego lub stacji roboczej z sieciowym systemem operacyjnym, który obsługuje kontrolowane udostępnianie plików. Dyski twarde zainstalowane w serwerze zapewniają gigabajty miejsca na dysk, a napędy taśmowe podłączone do tych serwerów mogą jeszcze bardziej zwiększyć tę pojemność.
Serwery plików mogą pochwalić się długą historią sukcesów, ale wiele domów, grup roboczych i małych firm nie może uzasadnić przeznaczenia komputera w pełni ogólnego przeznaczenia do stosunkowo prostych zadań związanych z przechowywaniem danych. Oto, gdzie do gry wkracza NAS.
Dla mniej wymagających potrzeb w zakresie przechowywania, zewnętrzne dyski twarde są również opcją.
Co to jest NAS?
NAS kwestionuje konwencjonalne podejście do serwera plików, tworząc systemy zaprojektowane specjalnie do przechowywania danych. Zamiast zaczynać od komputera ogólnego przeznaczenia i konfigurować lub usuwać funkcje z tej bazy, NAS projekty zaczynają się od podstawowych komponentów niezbędnych do obsługi przesyłania plików i dodawania funkcji od dołu w górę.
Podobnie jak inne serwery plików, NAS działa zgodnie z projektem klient/serwer. Pojedyncze urządzenie sprzętowe, często nazywane skrzynką NAS lub głowicą NAS, działa jako interfejs między serwerem NAS a klientami sieciowymi. Te urządzenia NAS nie wymagają monitora, klawiatury ani myszy. Zwykle korzystają z wbudowanego systemu operacyjnego, a nie z w pełni funkcjonalnym sieciowym systemem operacyjnym. Do wielu systemów NAS można podłączyć jeden lub więcej napędów dysków (i prawdopodobnie taśm), aby zwiększyć całkowitą pojemność. Jednak klienci zawsze łączą się z głowicą NAS, a nie z poszczególnymi urządzeniami pamięci masowej.
Klienci na ogół uzyskują dostęp do NAS przez Ethernet połączenie. NAS pojawia się w sieci jako pojedynczy „węzeł”, który jest urządzeniem głównym IPadres.
NAS może przechowywać dowolne dane, które pojawiają się w postaci plików, takich jak skrzynki odbiorcze e-mail, treści internetowe, zdalne kopie zapasowe systemu i inne. Ogólnie rzecz biorąc, NAS wykorzystuje równolegle te z tradycyjnych serwerów plików.
Systemy NAS dążą do niezawodnego działania i łatwej administracji. Często zawierają one wbudowane funkcje, takie jak limity miejsca na dysku, bezpieczne uwierzytelnianie lub automatyczne wysyłanie alertów e-mail w przypadku wykrycia błędu.
Protokoły NAS
Komunikacja z głowicą NAS następuje ponad TCP/IP. Mówiąc dokładniej, klienci używają jednego z kilku wyższych poziomów protokoły (podanie lub warstwa siódma protokoły w Model OSI) zbudowany na TCP/IP.
Dwa protokoły aplikacji najczęściej kojarzone z NAS to Sun Network File System (NFS) i Common Internet File System (CIFS). Zarówno NFS, jak i CIFS działają w trybie klient/serwer. Oba wyprzedzają współczesny NAS o wiele lat; oryginalne prace nad tymi protokołami miały miejsce w latach 80. XX wieku.
NFS został pierwotnie opracowany do udostępniania plików między systemami UNIX w LAN. Wkrótce rozszerzono obsługę NFS o systemy inne niż UNIX; jednak większość dzisiejszych klientów NFS to komputery z jakimś rodzajem systemu operacyjnego UNIX.
CIFS był wcześniej znany jako blok komunikatów serwera (SMB). Protokół SMB został opracowany przez IBM i Microsoft w celu obsługi udostępniania plików w systemie DOS. Ponieważ protokół stał się powszechnie używany w systemie Windows, nazwa została zmieniona na CIFS. Ten sam protokół pojawia się dzisiaj w systemach UNIX jako część Samba pakiet.
Wiele systemów NAS obsługuje również protokół Hypertext Transfer Protocol (HTTP). Klienci często mogą pobierać pliki w swojej przeglądarce internetowej z serwera NAS obsługującego protokół HTTP. Systemy NAS często wykorzystują również protokół HTTP jako protokół dostępu do administracyjnych interfejsów użytkownika opartych na sieci WWW.