Recenzja Star Wars: Squadrons: Immersive Space Combat

Możliwe, że niezależnie od tego, czy dorastałeś w Gwiezdnych Wojnach, czy odkryłeś tę markę w późniejszym życiu, zastanawiałeś się, jak wspaniale byłoby wymachiwać mieczem świetlnym lub pilotować własny myśliwiec X-Wing. Star Wars: Squadrons zapewnia drugą z tych fantazji w niespotykanym dotąd stopniu. Ta od dawna spóźniona kontynuacja klasycznego Gwiezdnych wojen: X-Wing z 1993 roku ma na celu oferowanie tej samej intensywnej walki powietrznej, ale z zaletami nowoczesnej technologii. Sprawdziłem wersję na PC.

Konfiguracja: Wymagane trochę majsterkowania

Star Wars: Squadrons ma dość spory plik do pobrania, zanim będzie można w niego grać, więc upewnij się, że Twój dysk twardy ma co najmniej 26,4 GB miejsca. Po uruchomieniu gry możesz zmienić podstawowe ustawienia, aby ustawić język, głośność, ustawienia wyświetlania i wszystko inne, co jest potrzebne do optymalizacji wrażeń. Trochę się starałem, aby działał dobrze z moją konfiguracją z dwoma ekranami, ale w końcu udało mi się ustawić go w stanie umożliwiającym odtwarzanie na moim ultraszerokoekranowym wyświetlaczu Samsung CHG90. W końcu wygodniej było grać na standardowym monitorze o proporcjach 16:9.

Historia: Znośna, ale pomiń zrzuty ekspozycji

Gra rozpoczyna się po zniszczeniu Alderaanu w A New Hope. Możesz grać obie strony konfliktu w naprzemiennych misjach fabularnych jako pilot Imperium i pilot Rebelii. Obie postacie można dostosować za pomocą szeregu wstępnie ustawionych opcji. Zawsze doceniam, gdy gra daje mi możliwość stworzenia własnej postaci.

Zakres ustawień jest dość ograniczony, ale mimo to mile widziany. Zgodnie z tradycją, postanowiłem zmienić nazwy bohaterów na postacie z powieści Terry'ego Pratchetta o Świecie Dysku. Bohaterem Rebelii stał się Lu-Tze, ze złym Vorbisem po stronie Imperium. Byłem szczęśliwy, że mogłem znaleźć odpowiednio złowrogi brytyjski akcent dla Vorbisa, chociaż zabawne rezultaty są możliwe z niedopasowanymi głosami i postaciami. Ostatecznie jednak większość gry spędzisz z perspektywy pierwszej osoby, a twoja postać będzie obecna tylko przez krótki czas w przerywnikach filmowych.

Następnie możesz wybrać, czy wolisz bardziej wciągające i wymagające doświadczenia ze standardowym interfejsem HUD. Gra oferuje również tryb, w którym wyświetlane są tylko instrumenty kokpitu. Prawdopodobnie dobrym pomysłem jest rozpoczęcie w trybie standardowym, dopóki nie opanujesz sterowania i rozgrywki. Na koniec wybierz ustawienie trudności (które będzie zależeć od ogólnego doświadczenia z grami lotniczymi) i ruszaj do bitwy.

Eskadry rozpoczynają się obowiązkową misją samouczka, która nauczy Cię latać. Chociaż jest to nieco przedłużone, początkowy podziw scenerii imperialnej grupy bojowej eliminuje nudę, której można się spodziewać po misji samouczka. Szybowanie wokół Gwiezdnych Niszczycieli i innych klasycznych statków kosmicznych z Gwiezdnych Wojen to nie lada przeżycie.

Historia jest znośna, jeśli nie strasznie głęboka lub ambitna, i zasadniczo ma na celu połączenie sekwencji bitewnych i nadanie kontekstu walce. Aktorstwo głosowe różni się od przeciętnego do zadowalającego, i wyraźnie widać pewien wysiłek włożony w stworzenie sympatycznych postaci. Jednak chociaż modele postaci są dobre, na pewno jest tu na wystawie trochę niesamowitej doliny i jest to szczególnie zauważalne w rozmowach pierwszoosobowych, w których gapisz się głupio, gdy NPC wypowiada ekspozycję na ty.

Pomiędzy misjami fabularnymi jesteś unieruchomiony w różnych pokojach, gdzie klikasz na różne postacie, aby z nimi rozmawiać. Odkryłem, że te sekwencje są bardzo liniowe i zauważyłem, że mają tendencję do przeciągania się. Z pewnością wolałbym móc chodzić, niż teleportować się między lokalizacjami na statku. Jest to prawdopodobnie spowodowane tym, że ta gra jest przeznaczona do grania w VR, gdzie zapewnia stałe pozycjonowanie więcej sensu ze względu na ograniczenia VR, ale grze dobrze by służyło oddzielne sterowanie schematy. To drobny problem; jeśli chcesz, możesz po prostu pominąć te sekwencje dość szybko.

Rozgrywka: dopracowana i zaskakująco głęboka

Prawdziwym mięsem gry jest walka i jest to niesamowicie intensywne i wciągające doświadczenie. Niezależnie od używanego systemu lub metody sterowania, należy nauczyć się wielu różnych danych wejściowych i funkcji. Byłoby to zniechęcające dla nowicjuszy, ale kampania wykonuje świetną robotę polegającą na stopniowym wprowadzaniu nowych elementów sterujących i mechaniki w tempie, które ułatwia ich przyswojenie.

Jednym z najbardziej złożonych aspektów gry jest zarządzanie zespołem i systemem, które polega na podejmowaniu szybkich decyzji dotyczących układu statku i zachowania sojuszników. Podstawowe systemy zasilania są łatwe do opanowania, a proste polecenia „atakuj to” i „broń tego” nie są trudne do wykonania nauczyć się, ale są też bardziej skomplikowane systemy, które dodają poziom głębi do gry dla dedykowanych gracze.

Zarówno imperium, jak i rebelianci mają do wyboru cztery klasy statków - uniwersalny statek myśliwiec, powolny bombowiec z przerażającym arsenałem broni, szybki i zwrotny myśliwiec przechwytujący oraz klasa wsparcia statek. Naprawdę doceniam to, że gra nie tylko tworzy te mechanicznie identyczne klony o zmienionej skórce dla każdej frakcji. Zamiast tego każda ze stron ma swoje unikalne dziwactwa, które wpływają na rozgrywkę, a projektanci nadal byli w stanie zbalansować grę tak, aby żadna drużyna nie czuła się pokonana przez drugą.

Walki powietrzne są szybkie, brutalne, a dzięki szerokiej gamie projektów map, każdy mecz wydaje się niezwykle świeży i nie powtarzalny. Istnieje kilka tradycyjnych pętli w kółko, ale między przeszkodami umieszczonymi na mapie różne możliwości różnych statków i interakcja między tobą a twoimi kolegami z drużyny, dzieje się tak tylko sporadycznie.

Jedyną rzeczą, która czasami wyciągała mnie z gry, była nieco chwiejna fizyka statku, która ma sens z siedzenia pilota, ale wygląda trochę dziwnie z innych statków. Możesz szybko zatrzymać się i włączyć ani grosza, co korzystnie wpływa na rozgrywkę na poziomie technicznym, ale jest to nieco wstrząsające i nierealistyczne.

Jednym z ważnych aspektów rozgrywki jest to, w jaki sposób Squadrons równoważy kruchość swoich wojowników z tworzeniem zabawy. Czyni to za pomocą osłon i zestawów naprawczych, które różnią się w zależności od statku i które można dostosować. Porusza się po cienkiej granicy między możliwością skoszenia wrogich myśliwców bez wycie na nie przez wieki, a jednocześnie zapobiega wrażeniu, że pilotuje się szklaną armatę.

Istnieje również personalizacja statku, która pozwala zmieniać różne aspekty samolotu, takie jak: uzbrojenie, kadłub i silniki w celu zwiększenia różnych atrybutów, choć zwykle wiąże się to z kosztami dla innych możliwości. Na przykład możesz zamienić prędkość na dodatkową zwinność i na odwrót. Wymaga to głębokiego zrozumienia statku, który dostosowujesz, więc prawdopodobnie będziesz chciał poczekać z dotknięciem tego, aż będziesz miał dużo praktyki w bitwie. Istnieją również modyfikacje kosmetyczne, takie jak malowanie i ozdoby. Zarówno elementy rozgrywki, jak i elementy kosmetyczne są kupowane za oddzielne rodzaje waluty w grze.

Grafika: Dbałość o szczegóły

Star Wars: Squadrons jest niesamowity. Statki są starannie renderowane, a do uzyskania odpowiedniego oświetlenia, otoczenia i efektów przyłożono dużą wagę. Kokpity różnych statków, które pilotujesz, są w pełni zrealizowane i hipnotyzują swoim realizmem. Łatwo dać się wciągnąć w obserwowanie wielkiego kosmicznego widoku lub po prostu rozkoszować się doświadczeniem przebywania w kokpicie uczciwego i dobrego X-Winga. Eksplozje, lasery, wrogie statki rozrywające się w ognistych strugach ognia i realistyczne uszkodzenia własnego statku powodują wiele napiętych sytuacji, które uderzają w dom i nieuchronnie przyspieszają bicie serca.

Gra jest mniej atrakcyjna w VR, z bledszymi teksturami i bardziej rozmytym skyboxem, ale kompromis w postaci dodatkowego zanurzenia jest wart poświęcenia. Właściwie poruszanie głową, aby przeszukać szklany kokpit w poszukiwaniu wrogich myśliwców i okrętów wojennych (lub własnych towarzyszy ze skrzydła), a następnie zanurzenie się, aby zaatakować, to jedna z najfajniejszych zabaw, jakie możesz mieć w VR.

Audio: Autentyczne Gwiezdne Wojny

W przypadku zdecydowanej większości gier wideo Twoje wrażenia są niemal tak samo zależne od tego, co słyszysz, jak od tego, co widzisz. Pod tym względem Eskadry to arcydzieło. Ta gra doskonale odwzorowuje epicką atmosferę klasycznej kosmicznej walki z Gwiezdnych Wojen, od ognia laserowego, przez ryk silników, po radosny świst pasących się na asteroidzie. Jest też niezapomniana ścieżka dźwiękowa Johna Williamsa, która jest tutaj w pełni obecna i jest tak samo ważna dla wrażenia z gry, jak i dla filmów.

Wydajność: Solidna na komputerach o średniej mocy

Udało mi się uzyskać niezmiennie wysoką liczbę klatek na sekundę podczas gry na moim niestandardowym komputerze do gier z 32 GB pamięci RAM DDR4, procesorem AMD Ryzen 7 2700X i procesorem graficznym Nvidia RTX 2070. Jednak doświadczyłem dziwnego zacinania się w zawieszeniu między misjami, co wydawało się bardziej błędem graficznym niż problemem z mocą mojego komputera. Grałem też w Squadrons na laptopie z słabszym procesorem, 16 GB pamięci RAM i Nvidia RTX 2060 Max-Q. Gra działała dobrze i zapewniała płynną rozgrywkę przy maksymalnych ustawieniach graficznych.

Sterowanie: Szerokie wsparcie dla różnych wejść 

Squadrons oferuje konfigurowalne wsparcie dla szerokiej gamy różnych schematów sterowania, od gamepadów przez drążki HOTAS do myszy i klawiatury. Musiałem bawić się kilkoma ustawieniami, aby uruchomić sterowanie drążkiem i pchnięciem, ale kiedy to zrobiłem, dodało to dodatkową warstwę zanurzenia w doświadczeniu. Jednak mysz i klawiatura są zdecydowanie optymalną i zamierzoną metodą sterowania dla eskadr.

Tryb wieloosobowy: wymagające pojedynki powietrzne 

Squadrons oferuje podstawowy, ale rozbudowany tryb dla wielu graczy, którego chleb powszedni to pojedynki zespołowe. Są to ekscytujące i wymagające mecze, które naprawdę sprawdzają twoje umiejętności w grze, a dzięki przyzwoitemu wyborowi zróżnicowanych map naprawdę się nie starzeje.

Drugi tryb obejmuje ogromne, wieloetapowe bitwy flotowe na dużą skalę, które wymagają starannej koordynacji zespołu, aby przejść przez pole bitwy i zniszczyć okręt flagowy wroga. Dobrym pomysłem jest zachowanie tego, ponieważ po przejściu większości kampanii, nauczeniu się sterowania i spróbowaniu swoich sił w kilku pojedynkach powietrznych w trybie wieloosobowym.

Cena: dobra jakość

Z sugerowaną ceną detaliczną wynoszącą zaledwie 40 USD Star Wars: Squadrons to gra o zaskakująco przystępnej cenie, która nie trend nowoczesnych gier AAA jednolicie wypuszczanych za 60 USD, niezależnie od tego, jaką zawartość są w stanie oferta. Nie jest to najdłuższa gra, a zawartość dla wielu graczy w końcowej fazie gry jest ograniczona, więc 40 USD to w zasadzie odpowiednia cena dla eskadr. To odświeżające widzieć wyraźny brak dodatkowej monetyzacji w grze, bez denerwujących mikrotransakcji i skrzynek z łupami.

Gwiezdne wojny: eskadry kontra Elitarne Niebezpieczne

Jeśli szukasz głębszej, bardziej zniechęcającej i złożonej symulacji kosmicznej, Elite Dangerous to kolejny krok. Eskadry są znacznie bardziej ekscytujące, ponieważ skupiają się na intensywnej walce powietrznej. Elite Dangerous to bardziej metodyczna gra, skupiająca się na eksploracji i handlu, choć jeśli chcesz, jest tam również ekscytująca walka.