Czym jest dźwięk przestrzenny i jak go uzyskać?

click fraud protection

Dźwięk przestrzenny to termin odnoszący się do kilku formatów, które pozwalają doświadczyć dźwięku dochodzącego z wielu kierunków, w zależności od materiału źródłowego.

Od połowy lat 90. dźwięk przestrzenny jest integralną częścią kina domowego, a wraz z nim jest mnóstwo formaty dźwięku przestrzennego do wybrania z.

Konfiguracja dźwięku przestrzennego kina domowego

adventtr / Getty Images

Wielcy gracze w krajobrazie dźwięku przestrzennego

Głównymi graczami w krajobrazie dźwięku przestrzennego są Dolby i DTS. Są jednak inne. Większość producentów amplitunerów kina domowego współpracuje z innymi firmami z jedną lub kilkoma firmami, które oferują własne rozwiązania poprawiające jakość dźwięku przestrzennego.

Czego potrzebujesz, aby uzyskać dostęp do dźwięku przestrzennego

Potrzebujesz kompatybilnego Odbiornik kina domowego obsługujący minimum 5.1-kanałowy system głośników, przedwzmacniacz/procesor AV sparowany z wielokanałowym wzmacniaczem i głośnikami, zestaw kina domowego w pudełku lub listwa dźwiękowa, aby uzyskać dźwięk przestrzenny.

Jednak liczba i rodzaj głośników lub listwy dźwiękowej w twojej konfiguracji to jedna z części równania. Aby dostać korzyść z dźwięku przestrzennego, musisz także uzyskać dostęp do treści audio, które Twój odbiornik kina domowego lub inne kompatybilne urządzenie może dekodować lub przetwarzać.

Dekodowanie dźwięku przestrzennego

Jednym ze sposobów uzyskania dostępu do dźwięku przestrzennego jest użycie procesu kodowania/dekodowania. Ten proces wymaga zmiksowania, zakodowania i umieszczenia sygnału dźwięku przestrzennego na płycie, strumieniowym pliku audio lub innego rodzaju transmisji przez dostawcę treści (np. studio filmowe).

Zakodowany sygnał dźwięku przestrzennego musi być odczytany przez zgodne urządzenie odtwarzające (Blu-ray Ultra HD, Blu-ray lub DVD) lub urządzenie do strumieniowego przesyłania multimediów (Roku Box, Amazon Fire lub Chromecast).

Odtwarzacz lub streamer wysyła zakodowany sygnał za pomocą cyfrowy optyczny/koncentryczny lub HDMI połączenie z amplitunerem kina domowego, procesorem przedwzmacniacza AV lub innym kompatybilnym urządzeniem, które dekoduje sygnał i rozsyła sygnał do odpowiednich kanałów i głośników, tak abyś mógł go słyszeć.

Przykłady formatów dźwięku przestrzennego, które należą do powyższej kategorii, obejmują Dolby Digital, EX, Dolby Digital Plus, Dolby TrueHD, Dolby Atmos, Cyfrowy dźwięk przestrzenny DTS, DTS 92/24, DTS-ES, DTS-HD Master Audio, DTS: X, oraz Dźwięk Auro 3D.

Przetwarzanie dźwięku przestrzennego

Innym sposobem uzyskania dostępu do dźwięku przestrzennego jest przetwarzanie dźwięku przestrzennego. Różni się to od kodowania/dekodowania. Chociaż potrzebujesz kina domowego, procesora AV lub listwy dźwiękowej, aby uzyskać do niego dostęp, nie wymaga to żadnego specjalnego procesu kodowania z przodu.

Przetwarzanie dźwięku przestrzennego jest realizowane przez odbiornik kina domowego odczytujący przychodzący sygnał audio (który może być analogowy lub cyfrowe), a następnie szukanie wbudowanych wskazówek, które wskazują, gdzie te dźwięki mogłyby zostać umieszczone, gdyby były w zakodowanym dźwięku przestrzennym format.

Chociaż wyniki nie są tak dokładne, jak w przypadku dźwięku przestrzennego wykorzystującego system kodowania/dekodowania, zapewnia on akceptowalną jakość dźwięku przestrzennego w przypadku większości treści.

Większość formatów przetwarzania dźwięku przestrzennego może pobierać dowolny dwukanałowy sygnał stereo i miksować go do czterech, pięciu, siedmiu lub więcej kanałów.

Jeśli chcesz wiedzieć, jak brzmią Twoje stare taśmy VHS Hi-Fi, kasety audio, płyty CD, płyty winylowe i audycje stereo FM w dźwięku przestrzennym, możesz to zrobić z przetwarzaniem dźwięku przestrzennego.

Niektóre formaty przetwarzania dźwięku przestrzennego zawarte w wielu amplitunerach kina domowego i innych zgodnych urządzeniach obejmują:

  • Dolby Pro-Logic: Do czterech kanałów.
  • Pro-Logic II: Do pięciu kanałów.
  • Pro-Logic IIx: Możliwość upmixu dwukanałowego dźwięku do siedmiu kanałów lub upmixu 5.1-kanałowych zakodowanych sygnałów do 7.1 kanałów.
  • Upmixer Dolby Surround: Możliwość upmixu z dwóch, pięciu lub siedmiu kanałów do dźwięku przestrzennego podobnego do Dolby Amos z dwoma lub więcej kanałami pionowymi.

Po stronie DTS jest DTS Neo: 6 (może upmixować dwa lub pięć kanałów do sześciu), DTS Neo: X (może upmixować dwa, pięć lub siedem kanałów do 11,1 kanałów) oraz DTS Neural: X (który działa w podobny sposób jak upmixer Dolby Atmos).

Inne tryby przetwarzania dźwięku przestrzennego obejmują:

  • Audyssey DSX: Rozszerza dekodowany sygnał 5.1-kanałowy przez dodanie bardzo szerokiego kanału lub przedniego górnego kanału lub obu.
  • Auromatic od Auro3D Audio: Działa w podobny sposób jak miksery Dolby Surround i DTS Neural: X.

THX oferuje tryby poprawy dźwięku zaprojektowane w celu optymalizacji wrażenia podczas słuchania filmów, gier i muzyki w kinie domowym.

Oprócz powyższych formatów dekodowania i przetwarzania dźwięku przestrzennego, niektóre amplitunery kina domowego, Procesory AV i producenci soundbarów dodają formaty, takie jak Anthem Logic (Anthem AV) i Cinema DSP (Yamaha).

Wirtualny dźwięk przestrzenny

Chociaż powyższe formaty dekodowania i przetwarzania dźwięku przestrzennego działają świetnie w przypadku systemów z wieloma głośnikami, w przypadku listew dźwiękowych należy zastosować coś innego. Tutaj pojawia się wirtualny dźwięk przestrzenny.

Wirtualny dźwięk przestrzenny umożliwia soundbar lub inny system (czasami oferowany w amplitunerze kina domowego jako inna opcja), która zapewnia dźwięk przestrzenny przy użyciu tylko dwóch głośników (lub dwóch głośników i głośnik niskotonowy).

Znany pod kilkoma nazwami (w zależności od marki soundbara) Phase Cue (Zvox), Okrąg otaczający (SRS/DTS–Circle Surround może działać zarówno ze źródłami niekodowanymi, jak i zakodowanymi), S-Force Front Surround (Sony), AirSurround Xtreme (Yamaha), Dolby Virtual Speaker (Dolby) i DTS wirtualny: X.

Wirtualny dźwięk przestrzenny nie jest prawdziwym dźwiękiem przestrzennym. Jest to grupa technologii, które poprzez zastosowanie przesunięcia fazowego, opóźnienia dźwięku, odbicia dźwięku i innych technik oszukują uszy do myślenia, że ​​doświadczasz dźwięku przestrzennego.

Wirtualny dźwięk przestrzenny działa na dwa sposoby. Może pobierać sygnał dwukanałowy i zapewniać obróbkę dźwięku przestrzennego. Lub może pobrać przychodzący sygnał 5.1-kanałowy, zmiksować go do dwóch kanałów, a następnie wykorzystać te wskazówki, aby zapewnić dźwięk przestrzenny przy użyciu dwóch dostępnych głośników, z którymi musi współpracować.

Wirtualny dźwięk przestrzenny może również zapewnić wrażenia słuchowe dźwięku przestrzennego w środowisko słuchania słuchawkowego.

Poprawa atmosfery

Dźwięk przestrzenny można dodatkowo uzupełnić implementacją ulepszenia atmosfery. W większości amplitunerów kina domowego dostępne są dodatkowe ustawienia poprawy dźwięku, które mogą dodać atmosferę do słuchania dźwięku przestrzennego, niezależnie od tego, czy zawartość źródłowa jest dekodowana, czy przetwarzana.

Poprawa atmosfery ma swoje korzenie w stosowaniu pogłos symulować większy obszar odsłuchu w latach 60. i 70. (używano dużo audio w samochodzie), ale może być denerwujące.

W dzisiejszych czasach pogłos jest implementowany za pomocą trybów dźwięku lub odsłuchu dostępnych w wielu amplitunerach kina domowego i procesorach AV. Tryby dodają bardziej specyficzne wskazówki dotyczące atmosfery dostosowane do określonych rodzajów treści lub symulują właściwości akustyczne określonych środowisk pomieszczenia.

W przypadku filmów, muzyki, gier lub treści sportowych mogą być dostępne tryby słuchania. A w niektórych przypadkach staje się bardziej konkretny (film science fiction, film przygodowy, jazz, rock i inne).

Niektóre odbiorniki kina domowego zawierają również ustawienia symulujące akustykę otoczenia, takiego jak kino, audytorium, arena lub kościół.

Ostatnim akcentem dostępnym w niektórych wysokiej klasy amplitunerach kina domowego jest możliwość dostosowania wstępnie ustawionego trybu słuchania i ręczne ustawienia atmosfery, aby zapewnić lepsze rezultaty, dostosowując takie czynniki, jak wielkość pomieszczenia, opóźnienie, żywotność i pogłos czas.