FHD versus UHD: wat is het verschil?
Bij het kopen van een tv, beeldscherm of thuisbioscoop bent u misschien de termen FHD en UHD tegengekomen, vaak naast nummers als 720p, 1080i en 1080p. Laat uw ogen niet glazig worden, want deze definities zijn belangrijk en beïnvloeden zowel de prijs als de kwaliteit van een display. We hebben beide beoordeeld om u te helpen de beste keuze te maken voor uw entertainmentbehoeften.
Algemene bevindingen
1080p/FHD
Full High Definition 1080p-resolutie.
1.920 x 1.080 pixels.
Onderscheidt zich van high-definition (HD), die zowel 720p (1280 x 720) als 1080i (1920×1080 interlaced) resoluties omvat.
In tegenstelling tot 1080i, die dezelfde pixelresolutie heeft, gebruikt FHD (1080p) progressive scanning, wat beter is voor beweging en snel bewegende inhoud.
Gebruikelijk voor kleine televisies.
4K/UHD
Inclusief 4K UHD- en 8K UHD-resoluties.
4K UHD: 3.840 x 2.160 pixels.
8K UHD: 7680 x 4320 pixels.
Technisch gezien is 4K UHD geen 4K-resolutie, maar het komt in de buurt. (4K-resolutie is 4096 x 2160.)
4K UHD bevat vier keer zoveel pixels als, of twee keer de resolutie van, FHD. Maakt gebruik van progressive-scan weergave voor nauwkeurige bewegingsweergave.
Gebruikelijk voor grote televisies.
In alle opzichten levert UHD een beeld van hogere kwaliteit en een hogere resolutie dan FHD (1080p). De wisselwerking is dat UHD meer kost. Als u zich meer zorgen maakt over uw budget dan over resolutie, biedt FHD een prima kijkervaring. UHD (4K) verbetert die ervaring enigszins, vooral op grotere schermen.
Een 1080p-tv is een FHD-tv. FHD staat voor Full HD of Full High Definition en verwijst naar: 1080p videoresolutie, dat wil zeggen kolommen van 1.920 pixels bij rijen van 1.080 pixels. Dat komt neer op 2.073.600 totale pixels of ongeveer 2 megapixels. De "p" in 1080p verwijst naar: progressief scannen, wat betekent dat elke rij pixels in sequentiële volgorde wordt gescand. Dit verschilt van interlaced, zoals in 1080i, dat pixelrijen in een alternatieve volgorde scant, wat bewegingsonscherpte kan veroorzaken.
UHD staat voor Ultra HD of Ultra High Definition. Het wordt soms 4K genoemd, hoewel UHD-resolutie dat niet noodzakelijk is 4K resolutie. Twee veelvoorkomende typen UHD zijn 4K UHD en 8K UHD. Beide zijn beeldschermen met progressieve scan, maar 4K UHD is gebruikelijker en goedkoper. 4K UHD-resolutie is 3.840 x 2160, wat overeenkomt met 8.294.400 pixels of ongeveer 8 megapixels. De resolutie voor 8K UHD is 7680 × 4320 pixels of ongeveer 33 megapixels.
4K is nauwkeuriger 4096 x 2160 pixels, wat iets breder is met dezelfde hoogte. Het totale aantal pixels is 8.847.360. Deze standaard wordt gebruikt in commerciële cinema.
UHD heeft vier keer zoveel pixels (of twee keer zoveel kolommen en rijen) als FHD. Dat betekent dat vier FHD-beelden in de ruimte van één UHD-beeld passen, wat de algehele resolutie verdubbelt.
UHD-tv's gebruiken voornamelijk LCD (inclusief LED/LCD en QLED) of OLED technologieën. Hoewel UHD is gebaseerd op resolutie, hebben tv-makers enkele mogelijkheden toegevoegd, zoals: HDR en breed kleurengamma, om een grotere visuele kracht te leveren dan een verbeterde resolutie alleen zou doen.
Beschikbaarheid van inhoud: FHD vs. UHD
1080p/FHD
Blu-ray-schijf: Blu-ray-inhoud is 1080p.
Inhoud streamen: de meeste streamingdiensten zoals Netflix en Hulu hebben verschillende abonnementen, afhankelijk van de gewenste kwaliteitsresolutie.
Tv's en beeldschermen: de meeste televisies, beeldschermen en monitoren die tegenwoordig worden gemaakt, inclusief enkele goedkope, hebben een resolutie van 1080p.
Digitale camera's: de meeste camera's, inclusief spiegelloze camera's, DSLR en webcams, evenals ingebouwde laptop- en smartphonecamera's, bieden 1080p of hoger.
Videogameconsoles: de meeste videogameconsoles ondersteunen FHD, maar schalen inhoud van games op die in lagere resoluties worden weergegeven.
Mobiele apparaten: sommige high-end smartphones en veel tablet-apparaten hebben een volledige 1080p-resolutie.
4K/UHD
UHD Blu-ray-schijf: om 4K Blu-ray-inhoud te bekijken, hebt u een UHD Blu-ray-speler en -schijven nodig.
Kabel- en satellietdiensten: Comcast en Altice zijn de enige kabeldiensten die UHD-inhoud aanbieden, maar de selectie is beperkt. Voor satellietnetwerken is UHD-inhoud beperkt, maar beschikbaar via zowel Direct TV als Dish Network.
UHD-streaming: Netflix, Vudu en Amazon Prime Video bieden wat UHD-inhoud. Deze services zijn beschikbaar op streaming-apparaten zoals Roku Stick, Amazon Fire TV, Apple TV en Google Chromecast, evenals op geselecteerde UHD Smart TV's. Een internetsnelheid van 15 tot 25 mbps is vereist voor stabiel kijken.
Om inhoud in FHD te bekijken, hebt u alle platforms en verbindingen in de toeleveringsketen nodig om FHD te ondersteunen. Hetzelfde geldt voor UHD. Dat betekent dat de tv, de content, de HDMI-kabel, de verbindingssnelheid en het streamingapparaat of de mediaspeler allemaal UHD-compatibel moeten zijn.
De meeste uitzendingen en kabel-tv-inhoud is niet beschikbaar in 1080p/FHD of 4K/UHD. De meeste zenders en kabelaanbieders zenden uit in 720p of 1080i HD. De uitzendingsstandaard van de volgende generatie (ATSC 3.0) belooft over-the-air-uitzendingen te leveren in 4K-resolutie, evenals HD en SD.
Een Full HD TV kan signalen met een lagere resolutie weergeven via video-opschaling of -verwerking. Opschalen is niet hetzelfde als echte FHD maar zorgt voor een beter beeld. Opschalingskwaliteit verschilt per merk en model en is beschikbaar in zowel tv's als videogameconsoles.
FHD versus UHD: wat voor soort kabels en verbindingen kunnen worden gebruikt?
1080p/FHD
High-speed HDMI-kabel.
Component Video (beperkt tot SD-resolutie na 2011).
USB.
ethernet.
Wifi.
Chromecast/Amazon Fire TV-stick.
4K/UHD
High-speed HDMI-kabel.
USB.
ethernet.
Wifi. (Vereist hoge snelheden.)
Chromecast/Amazon Fire TV-stick. (Vereist hoge snelheden.)
Of het nu bekabeld of draadloos is, videosignalen hebben de juiste verbindingen nodig om inhoud in hun natuurlijke formaat te leveren. De meeste beeldschermen hebben tal van andere aansluitmogelijkheden.
Bekabelde verbindingen
HDMI: HDMI is de standaard bedrade verbinding voor FHD- en UHD-bronapparaten. Er zijn vier soorten HDMI-kabels, maar voor FHD en UHD heb je er een nodig die is gemarkeerd als high-speed. High-speed HDMI-kabels dragen zowel FHD- als UHD-inhoud en werken met Blu-ray- en Ultra HD Blu-ray-spelers, de meeste mediastreamers, kabel- en satellietboxen, videogameconsoles, pc's en laptops.
Bronapparaten met Displaypoort, DVI, of VGA aansluitingen kunnen worden aangesloten op de HDMI-ingangen van een FHD of UHD TV via adapters of adapterkabels. Het is zeldzaam om een tv met een DisplayPort-aansluiting te vinden, maar op sommige oudere FHD- en UHD-tv's vindt u DVI- of VGA-aansluitingen.
Samengestelde video: Analoge bronapparaten, zoals videorecorders, dvd-recorders, analoge camcorders en dvd-spelers zonder HDMI-uitgangen, kunnen aangesloten op de meeste FHD- en UHD-tv's via een composietvideo-aansluiting, maar de signalen worden gereduceerd tot standaarddefinitie (480i). Composietvideo-aansluitingen kunnen geen HD analoge of digitale videosignalen doorgeven.
Componentvideo: Deze verbinding maakt gebruik van drie RCA-connectoren met rode, groene en blauwe uiteinden. Componentvideo-aansluitingen zijn ontwikkeld om resoluties tot 1080p over te dragen. Sinds 2011 zijn ze echter beperkt tot standaarddefinitie (SD).
USB: Veel FHD- en UHD-tv's hebben ten minste één USB-poort. Bij sommige tv's is dit mogelijk alleen voor servicegebruik. De meeste laten echter het afspelen van stilstaande beelden, video- en audiobestanden toe via plug-in flashdrives.
Op sommige slimme FHD- en UHD-tv's kan een USB-toetsenbord of -muis worden aangesloten om door menu's te navigeren, waardoor het gemakkelijker wordt om door apps te bladeren of inloggegevens in te voeren.
Ethernet: beschikbaar op sommige FHD- of UHD-smart-tv's, Ethernet (ook bekend als LAN) stelt u in staat om de tv via een router op een netwerk aan te sluiten. Eenmaal verbonden met internet, kan de tv firmware-updates installeren, digitale media afspelen en films en tv-programma's streamen.
Draadloze verbindingen
Wifi: De meeste Smart FHD- en UHD-tv's bieden Wi-Fi-connectiviteit. Voor het streamen van UHD-inhoud geldt: hoe sneller de service, hoe beter. Verbindingssnelheden zijn meer inconsistent met Wi-Fi dan met Ethernet. Dus, tenzij er een zeer snelle verbinding is, kan UHD-inhoud met lagere resoluties worden gestreamd. Vooral trage verbindingen kunnen ook FHD-inhoud verminderen.
Scherm spiegelen/casten: Screen mirroring-apparaten zoals Chromecast en Amazon Fire TV Stick casten scherminhoud vanaf een smartphone, tablet of pc. Net als bij andere platforms heb je het castingapparaat en de streamingcontent nodig om je gewenste resolutie te ondersteunen. Omdat castingapparaten via wifi werken, zijn er voldoende snelheden nodig om content met een hoge resolutie weer te geven.
FHD versus UHD: waar het op neerkomt
UHD is het neusje van de zalm als het gaat om beeldkwaliteit en de komende jaren zal steeds meer content en technologie worden gestandaardiseerd naar UHD. FHD is echter nog steeds een kijkervaring van hoge kwaliteit, een ervaring die veel mensen uitzonderlijk vinden. Als je tussen de twee moet kiezen, houd dan rekening met het volgende:
- Het is zeldzaam om een FHD-tv te vinden met een schermgrootte groter dan 49-inch of een UHD-tv met een schermgrootte kleiner dan 40-inch. Zorg ervoor dat het formaat dat u kiest past bij uw kijkomgeving.
- Zorg ervoor dat u toegang hebt tot inhoud die is uitgerust voor FHD- of UHD-weergave. Denk aan HDMI-aansluitingen, kabel- of satellietpakketten, streamingdiensten, Blu-ray-standaarden en internetsnelheden.
- Zorg ervoor dat de FHD- of UHD-tv de aansluitingen biedt die u nodig hebt voor andere apparaten die u wilt aansluiten, zoals antennes, schijfspelers, streamingapparaten en videogameconsoles.
- FHD- en UHD-tv's zijn er in verschillende prijzen, van een paar honderd dollar tot enkele duizenden. De prijs wordt geschaald met schermgrootte, maar ook met weergavetechnologie, resolutie en slimme functies.