Wat is een teraflop?
Een teraflop is een meting van hoeveel berekeningen per seconde een systeem kan uitvoeren. Een teraflop, of TFLOP, is biljoenen berekeningen per seconde.
Wat is een TFLOP en waar is het goed voor?
De prestaties van een computer zijn niet eenvoudig te kwantificeren. Een pc die goed is in de ene taak, is misschien gewoon gemiddeld in een andere, terwijl een moderne desktop misschien beter in staat is dan een supercomputer van tien jaar geleden, afhankelijk van de taken die je hem instelt. Kloksnelheden, kerntellingen en zelfs instructies per seconde zijn ook niet altijd direct vergelijkbaar.
Floating-point operaties per seconde, of FLOPS, en meer recentelijk TFLOPS zijn een meting die kan generaties en zelfs verschillende componenten, om een betere meting te geven van wat een computer kan doen.
Hoe beïnvloeden TFLOPS de prestaties?
Rekenen met drijvende komma is een berekeningsmethode die een zekere afweging maakt tussen nauwkeurigheid en prestatie. Als metriek is FLOPS een meting van hoeveel van deze berekeningen per seconde kunnen worden gemaakt, en omvat 16-bits (halve precisie), 32-bits (enkele precisie) en 64-bits (dubbele precisie).
Verschillende taken maken gebruik van verschillende soorten FLOPS, waarbij gaming gericht is op enkele precisie, en meer wetenschappelijke taken en AI-berekening die profiteren van dubbele precisie FLOPS.
Welke taak u ook uitvoert, de moderne apparaten die u gebruikt om ze uit te voeren, zijn echter zo snel dat hun prestaties niet worden gemeten in FLOPS, maar in TeraFLOPS (TFLOPS). Elke TFLOP vertegenwoordigt een biljoen berekeningen per seconde.
De afgelopen tien jaar zijn TFLOP's een van de belangrijkste manieren geweest om prestaties te meten (met name de prestaties van grafische kaarten). AMD bracht de eerste TFLOPS-compatibele grafische kaart uit in 2008 en doorbrak datzelfde jaar de barrière van twee TFLOP's.
Moderne grafische kaarten en gameconsoles zijn veel beter in staat dan dit en leveren vele malen de TFLOP's van die verouderde GPU's. Een gloednieuwe RTX 3090 is geschikt voor meer dan 36 TFLOPS aan shader-prestaties. Mobiele GPU's, zoals de Radeon Pro 5600M in Apple's MacBook Pro, zijn bescheidener met ongeveer 5,3 TFLOPS.
PS5 Teraflops vs. Xbox Series X Teraflops
De volgende generatie gameconsoles van Sony en Microsoft, de PS5 en Xbox Series X, zullen naar verwachting de meest capabele gameconsoles ooit zijn. Beide consoles gebruiken een aangepaste AMD APU (Accelerated Processor Unit) die acht Zen 2. combineert CPU-kernen en een aangepaste RDNA2 grafische kern.
Met dergelijke vergelijkbare hardware wordt TFLOPS een enigszins bruikbare manier om hun mogelijkheden te meten. De PS5 teraflops-rating is 10,28 voor de grafische processor, terwijl de Xbox-serie X naar verwachting rond de 12 teraflops zal komen.
In vergelijking met consoles van de vorige generatie is dit een grote verbetering. De Xbox One X was in staat tot zes teraflops met één-punts precisie, terwijl de PS4 Pro slechts 4,2 TFLOP's aankon.
De beperkingen van TFLOPS
Hoe nuttig TFLOPS ook kan zijn, ze houden slechts rekening met één aspect van een grafische kaart of de prestaties en het ruwe potentieel van een gameconsole. Ze houden geen rekening met kloksnelheid, architectuur, aantal cores, procesknooppunten, pixelvulsnelheid of geheugensnelheid, naast andere manieren om prestaties te meten. Het kan een nuttige statistiek zijn om te overwegen, maar het is op zichzelf niet allesomvattend.
Dit geldt vooral als het gaat om gamen. Er zijn niet alleen andere factoren die van invloed zijn op de echte gameprestaties op de GPU zelf, maar ook op gaming systemen, of het nu consoles of pc's zijn, vertrouwen op de CPU, het geheugen en de opslag om de hele game te leveren beleven. Knelpunten in componenten kunnen het hele systeem vertragen, en niet alle aspecten van een game zijn in gelijke mate afhankelijk van elk onderdeel.
Het hangt ook af van de instellingen die door de gebruiker zijn gekozen. Je kunt de krachtigste grafische kaart ter wereld hebben, met de hoogst mogelijke TFLOPS, maar als je op 1080P speelt resolutie, gebruik je niet de volledige capaciteit en presteert hij niet beter dan een GPU met veel lagere TFLOPS uitvoering.
Dat geldt dubbel zo voor het gebruik van geavanceerde visuele functies zoals Nvidia's DLSS en ray tracing, die zeer specifieke hardware vereisen die niet gerelateerd is aan de centrale GPU om te renderen. De RT- en tensorkernen die worden gebruikt om die technologieën mogelijk te maken, hebben hun eigen prestatiestatistieken die volledig los staan van de mogelijkheden van de GPU.