De Guardians of the Galaxy-game is een geweldig alternatief voor de films

Marvel's Guardians of the Galaxy legt het hart vast van de iconische piraten die helden werden in de nieuwste superheldengame van Square Enix, zelfs als het niet altijd de landing blijft.

Naar aanleiding van de gemengde reactie op Marvel's Avengers in 2020 wist ik echt niet wat ik moest denken van Square Enix die opnieuw zijn teen in het Marvel-universum dompelde. Ik ben fan van de Bewakers van het Universum voor een lange tijd, nadat ik veel van de strips had gelezen en beide films van het Marvel Cinematic Universe (MCU) meerdere keren had bekeken. Om het mijn favoriete superheldengroep te noemen, zou waarschijnlijk een beetje een understatement zijn.

Toen ik erachter kwam dat Square Enix een spel aan het maken was, was ik echter gereserveerd. Ik had hoop, zeker - de MCU's kijk op de Guardians was een solide run geweest - maar ik maakte me ook zorgen over hoe de relatie tussen de helden zich zou vertalen in een videogame.

Ondanks mijn bedenkingen trok ik mijn leren jack aan, deed mijn favoriete mixtape erin en waagde de sprong. Ik wil nog steeds niet naar de lucht komen.

Wachtend op een held

Vanaf het begin, Marvel's Guardians of the Galaxy legt alles vast wat Peter (ook bekend als Star-Lord) Quill en zijn groep potentiële helden zo heerlijk maakt. Maar daar stopt het niet. De game blijft die belofte waarmaken en duwt lijn na lijn van briljante scherts en dialoog die de relatie tussen deze helden alleen maar versterken naarmate de tijd verstrijkt.

bewakers vindt plaats 12 jaar na het einde van een grote oorlog in de Andromeda-melkweg, en het volgt de groep terwijl het probeert het hele "superhelden"-ding van de grond te krijgen. Het zorgt voor een vreugdevol ravotten door enkele van de beste sci-fi-omgevingen die we de laatste tijd in een game hebben gezien, en alles over bewakers ziet er prachtig uit, vooral op een pc met 4K.

Gedurende het spel kruip je in de huid van Peter Quill, de niet zo onverschrokken leider van de Guardians. Hij is een maf karakter, maar zijn charme en humor zorgen voor een aantal fantastische oneliners in de verschillende gevechtssecties van de game. Hij past ook heel goed bij de rest van de personages, iets waar ik de filmversie van voelde Bewakers van het Universum niet volledig onderzocht.

Een andere zorg waar ik op inging: bewakers was een afhankelijkheid van "games-as-a-service"-functies zoals dagelijkse/wekelijkse uitdagingen en microtransacties. Dit speelde een grote rol in Marvel's Avengers, en was verreweg een van de zwakste punten van de titel. Gelukkig is dat hier niet het geval, want bewakers heeft geen microtransacties of multiplayer, waardoor het zich kan concentreren op de hoofdverhaallijn. Dit zorgt voor een vrij eenvoudige campagne, hoewel je kansen hebt om keuzes te maken die dat kunnen verander hoe bepaalde missies verlopen en hoeveel andere leden van de bemanning vertrouwen jij.

Kom maar op

Terwijl ik dolblij ben met hoeveel ik geniet bewakers, het is niet helemaal perfect. Gevechten kunnen soms wankel zijn, waarbij functies uit realtime strategiespellen (RTS) en meer op actie gebaseerde gevechten worden gecombineerd. Je werkt nauw samen met je andere teamgenoten, waarbij je combo-aanvallen en dergelijke combineert om vijanden uit te schakelen. Het was niet mijn favoriete onderdeel van het spel, maar het opende wel de deur voor veel geklets. Er zijn ook verschillende gevallen van quick-time-gebeurtenissen - waarbij je binnen een bepaalde tijd de juiste toets moet invoeren of tikken - en ze verschijnen vaak uit het niets, waardoor ze heel gemakkelijk te missen zijn.

De game compenseert deze problemen meer dan met de pure schoonheid van hoe het al het andere levert. Er is geen moment dat de Guardians niet met elkaar praten. Het schrijven is grappig en plezierig en het wordt nooit oud om Drax of Gamora heen en weer te horen gaan. Onderweg, het werk van Eidos Montreal aan de Deus Ex serie schijnt ook door, waarbij spelers meerdere gesprekskeuzes krijgen aangeboden. Het is een welkome toevoeging die ervoor zorgt dat spelers zich meer betrokken voelen, zelfs als die beslissingen niet altijd de meeste impact hebben op het verhaal.

Marvel's Guardians of the Galaxy is nog een ander goed voorbeeld dat geweldige campagnes voor één speler niet dood en weg zijn. We hebben geen multiplayer nodig om een ​​game geweldig te maken. In plaats daarvan hebben we alleen solide teksten, sympathieke personages en een verhaal nodig dat je van begin tot eind in zijn greep houdt. Als dat is wat u zoekt, dan vindt u het hier aan boord van de Milano, zittend rond de tafel met de Guardians of the Galaxy.