Hoe Kay Arutyunyan diversiteit opbouwt in gaming-animatie

De game-industrie heeft steeds meer vrouwelijke spelers - of het nu vrouwen zijn pleiten voor meer inclusie en diversiteit of het ontwikkelen van games die bedoeld zijn voor alle soorten spelers. Een van die vrouwen is Kay Arutyunyan.

Arutyunyan is de mede-oprichter en algemeen directeur van CounterPunch Studios, een bedrijf dat CG-animatie maakt voor enkele van de meest bekende gamefranchises. Afgezien van het leiden van de succesvolle Virtuos Group acquisitie vorig jaar doorbreekt Arutyunyan in haar eentje de stigma's in de branche.

"Er rust een enorm stigma op vrouwen op de werkplek en hoe langzamer ze zijn of hoe gezinsverantwoordelijkheden hen kunnen tegenhouden, maar ik heb mijn bedrijf van tien jaar verkocht terwijl ik acht maanden zwanger was, en rolde toen over naar een leidinggevende functie bij dit nieuwe bedrijf terwijl ik mijn baby beviel", vertelde Arutyunyan aan Lifewire over de telefoon.

Niveau een

Arutyunyans achtergrond en interesses waren niet altijd gamen: ze begon in financiën en onroerend goed en verliet dat carrièrepad toen ze zich begin twintig niet geïnspireerd voelde.

Na in entertainment te hebben gewerkt voor Warner Bros. en omdat ze werd blootgesteld aan bewegende beelden, richtte ze in 2011 samen met Andrew Egiziano CounterPunch op, met de nadruk op gezichtsmanipulatie en animatie voor videogames.

"Het vakgebied waar we ons in specialiseerden en waarin we blijven leren en groeien, is het vakgebied dat is geweest het meest exponentieel beïnvloed door de steeds veranderende mogelijkheden van videogame-engines," Arutyunyan zei.

CounterPunch heeft aan een aantal opmerkelijke gamefranchises gewerkt, waaronder: Call of Duty: Infinite Warfare, Mortal Kombat 11, en onrecht 2, onder andere.

"Het lijkt erop dat elk jaar en elke game die wordt uitgebracht de andere probeert te verbeteren en baanbrekend is in de betrouwbaarheid die kan worden bereikt door een afbeelding als een CG-humanoïde," zei Arutyunyan.

In oktober 2020 werd CounterPunch overgenomen door Virtuous Studios in een deal die Arutyunyan haar grootste carrièreprestatie tot nu toe noemt. "Voor CounterPunch was dat vanaf het begin een doel van mij: groeien naar het niveau waarop Virtuous zich bevond," zei ze.

"En het daadwerkelijke proces van de overname werd volledig door mij geleid, dus ik voel me 100% verantwoordelijk voor de overname, en ik heb echt het gevoel dat ze geïnteresseerd waren in mijn team en mij."

Niveau twee

Voordat ze haar bedrijf uitbreidde, zei Arutyunyan dat ze als vrouw problemen had in de game-industrie. Hoewel ze zei dat het de afgelopen 10 jaar veel beter is geworden, was het een ander verhaal om als vrouwelijke leider de industrie in te gaan.

"Tien jaar geleden was er absoluut geen plaats voor vrouwen in deze branche. Dus ik deed het werk in stilte op de achtergrond en zou Andrew naar voren duwen voor elke vorm van facetime, "zei ze.

Vooral op beurzen zei Arutyunyan dat ze het gevoel had dat het een jongensclub was waar ze niet welkom was, en dat ze vaak werd aangezien als assistent in plaats van mede-oprichter. "Ik was meestal een van de twee vrouwen in de kamer," zei ze.

"Ik heb nooit echt insiderinformatie gekregen en zou op een feestje of iets dergelijks worden aangevallen - het was buitengewoon ongemakkelijk."

Niveau drie

Gelukkig ziet de game-industrie eindelijk meer betrokkenheid van vrouwen, vooral in de hogere functies. Vrouwelijke leiders zoals Amber Dalton, de senior directeur van wereldwijde evenementsponsoring bij Twitch; Jade Raymond, de CEO en oprichter van Haven Entertainment Studios; en Bonnie Ross, de corporate vice president bij Xbox Game Studios, zijn langzaam maar zeker het imago van de "jongensclub" van de game-industrie aan het verdrijven.

In de toekomst zei Arutyunyan dat de belangrijkste verandering die ze in de industrie zou willen zien, in de videogames zelf zit.

"Wat ik heel graag zou willen zien, zijn meer videogames die sterkere vrouwelijke heldinnenrollen introduceren", zei ze.

"Ik heb nog steeds het gevoel dat veel van de vrouwelijke personages in de game een bijrol spelen. Dus ik kan geen verbinding maken met een game omdat ik niet echt een heldin van een videogame heb waarvan ik denk dat die mij vertegenwoordigt of waar ik me mee kan identificeren."