Waar u op moet letten voordat u een nieuwe tv koopt

Winkelen voor de beste tv mag geen moeizaam proces zijn. In plaats van je tijd te besteden aan het doorzoeken van specificaties en het ontleden van wat het allemaal betekent, zou je kunnen zijn zittend op de bank terwijl je je favoriete sitcom op de werkplek opnieuw bekijkt in glorieuze high definition - of een team speelt schutter aan Xbox One, PS4, of Nintendo-schakelaar.

Om u te helpen onbekende concepten te ontleden, zoals 'resolutie' en 'vernieuwingssnelheid', hebben we het zware werk gedaan voor u, door elke paneeltechnologie op naam te splitsen, zodat u tegen de tijd een weloverwogen aankoopbeslissing kunt nemen Zwarte vrijdag en Cyber ​​maandag rond rollen.

Tv-resolutie: wat is het en wat is de hoogste?

Als een pixel een van de miljoenen kleine vierkantjes is waaruit een afbeelding op uw scherm bestaat, is een tv-resolutie het aantal verticaal gerangschikte pixels vermenigvuldigd met de pixels die horizontaal worden weergegeven. Net als de afmetingen van elke tweedimensionale vorm, wordt de resolutie geschreven als het aantal pixels breed door het aantal pixels hoog.

Hoe meer pixels een tv heeft, hoe scherper en realistischer het beeld. Hoewel enthousiaste sportfans en gamers in de verleiding zullen komen om voor de hoogst mogelijke resolutie te kiezen, moet u er rekening mee houden dat de inhoud op het scherm eerst moet worden ontwikkeld om die resolutie te ondersteunen. Op dit moment draaien de meeste consolegames op 1080p als standaardresolutie. Tv-programma's worden daarentegen meestal uitgezonden in 1080i, het geïnterlinieerde equivalent van 1080p.

Online streamingdiensten inclusief Netflix, Hulu, en Amazon Prime Video, echter alle bieden 4K UHD-programmering, soms tegen meerprijs. Met de juiste apparatuur kun je ook je favoriete pc-games in 4K spelen wanneer deze is aangesloten op een ondersteunde tv. Ter vergelijking: de standaardresolutie voor een 1080p-scherm is 1920x1080 pixels. Ter vergelijking: een 4K tv heeft een resolutie van 3840x2160 pixels. Het is duidelijk dat 4K het potentieel heeft voor een veel duidelijker beeld. Aangezien de prijs van 4K gestaag aan het dalen is, kan de extra investering voor de toekomst een verstandige keuze zijn.

Daar stopt het niet. 8K-tv's zijn het volgende dat over de horizon rolt. Net als de overgang van 1080p naar 4K, is er een grote sprong in resolutie met 8K, naar 7680x4320. Dat klinkt misschien alsof je op 8K wilt springen voor een toekomstbestendige tv, toch? Het is niet zo simpel. 8K-tv's worden geleverd met een flinke premie en vanaf nu is er geen 8K-inhoud beschikbaar. Dus de komende jaren zit je waarschijnlijk vast aan het kijken naar 4K-content op je 8K-tv. Dat is nog geen geweldige investering.

Beste tv-formaat: welke moet u kopen voor uw kamer?

Vroeger was het zo dat hoe ver je van de tv zat, bepalend was voor de maat die je voor een bepaalde kamer moest kopen. In uw woonkamer kunt u bijvoorbeeld 10 tot 20 voet van uw tv zitten, ver genoeg om het verschil tussen 720p en 1080p niet op te merken.

Tegenwoordig, naarmate de pixeldichtheid toeneemt, hoeven we ons niet zo ver van de tv te verwijderen om het helderste beeld te zien. Als gevolg hiervan nam de wereldwijde gemiddelde tv-maat met bijna vijf centimeter toe, volgens Statista, tussen de jaren 2015 en 2018. We zijn niet langer beperkt tot onze verre banken, loensen naar bijschriften en doen alsof we dialogen horen uit de ingebouwde luidsprekers.

Sinds de afgelopen jaren zijn meer huiseigenaren en huurders begonnen hun woonkamerstoelen dichter bij te brengen hun tv's, waardoor het gemakkelijker wordt om achterover te leunen en te genieten van de spanning op een normaal volume, zonder dat dat nodig is verrekijker. En naarmate hun randen kleiner worden, kunt u een 65- of zelfs 75-inch tv in uw huis plaatsen, of u nu in een studio-appartement woont of in een huis met vier verdiepingen.

Smart TV's: wat voor soort moet je krijgen?

Zodra u een bepaald formaat en prijsniveau bereikt, hebben de meeste tv's geen externe apparaten nodig om online inhoud te streamen. Door een smart-tv aan te schaffen, kunt u het geld besparen dat u anders zou uitgeven aan een Roku of een Chromecast of een Fire TV, omdat smart-tv's een ingebouwde settopbox-functionaliteit hebben. U kunt films, muziek, games en meer rechtstreeks vanaf de tv zelf streamen.

Afhankelijk van je smart tv-merk, zullen de apps en het interface-ontwerp van model tot model verschillen. Dit komt door de grote verscheidenheid aan besturingssystemen (OS'en) of platforms die vooraf op een bepaalde smart-tv kunnen worden geïnstalleerd. zoals computers (Windows versus Mac) en telefoons (iOS versus Android), installeren verschillende smart-tv-fabrikanten verschillende besturingssystemen uit de doos, dus er zijn verschillende "platforms" om uit te kiezen.

Je kunt verwachten dat elke smart-tv van TCL, HiSense, RCA of Element is uitgerust met de Roku OS, hetzelfde als op de populaire externe streaming-apparaten van het bedrijf, zoals de Roku-streamingstick en Roku Première. Ter vergelijking: Insignia- en Toshiba-tv's hebben Amazon's Fire TV-besturingssysteem ingebouwd, terwijl Samsung en LG hun eigen besturingssystemen maken, respectievelijk webOS en Tizen genoemd. Ten slotte biedt Google een op maat gemaakte versie van zijn mobiele besturingssysteem voor Sony Bravia-tv's, genaamd Android TV.

Omdat hun platforms sterk lijken op die van smartphones, mag het geen verrassing zijn dat veel smart-tv's zelfs werken met spraakassistenten zoals Alexa en Google Assistant. Met de afstandsbediening van je smart-tv kun je je spraakassistent naar keuze vragen om de tv aan te zetten, het volume te wijzigen, van zender te wisselen en meer. Je kunt hem zelfs vragen om specifieke shows af te spelen of ondersteunde apps te starten, volledig handsfree.

Natuurlijk, aangezien het moet worden aangesloten op de internetten om uw favoriete programma's en films te streamen, vereist elke smart-tv van uw internetprovider (ISP) downloadsnelheden van minimaal 5 Mbps voor het streamen van HD- en full HD-inhoud of 25 Mbps voor 4K UHD inhoud.

TV-weergavetechnologie: LED versus OLED

Een LCD (liquid crystal display) beeldscherm gebruikt, volgens onze eigen definitie, "vloeibare kristallen om pixels aan en uit te zetten om een" specifieke kleur." Oudere voorbeelden van deze technologie werden verlicht met koude kathode fluorescentielampen (CCFL's). Op dezelfde manier, een LED (lichtgevende diode) paneel is een LCD, zij het met LED-achtergrondverlichting in plaats van CCFL's. Omdat LED's kleiner en compacter zijn dan CCFL's, zijn LED-tv's dunner dan hun voorgangers. Ze zijn ook helderder.

Doe een uitgebreide spec-duik en je zult led-tv's vinden in twee verschillende configuraties: full-array achtergrondverlichting en randverlichting. Full-array achtergrondverlichting, zoals de naam al doet vermoeden, ruilt de CCFL's uit het verleden in voor een "volledige reeks" LED-verlichting, verspreid over het gebied achter het scherm. Randverlichting daarentegen plaatst LED-strips aan de buitenranden achter het scherm, waarbij de ruimte in het midden wordt verwaarloosd om de productiekosten te verlagen. Ondanks deze concessie zijn edge-lit led-tv's nog steeds helderder dan traditionele lcd's.

In de afgelopen jaren zijn Samsung en LG begonnen sommige van hun toonaangevende tv's te brandmerken als "QLED", een afkorting van Quantum Dot LED. Deze technologie is vergelijkbaar met LCD, maar met een kleine twist: het maakt gebruik van kleine moleculen die op een film zijn aangebracht (quantumdots genoemd) die hun eigen, onafhankelijk gekleurde licht uitstralen. Net als bij lcd- en led-tv's vertrouwen deze panelen echter nog steeds op led-achtergrondverlichting. Kortom, QLED is een marketingterm die vaak misleidend kan zijn, omdat het er vergelijkbaar uitziet en klinkt als OLED, de allerbeste premiumoptie die momenteel op de markt is.

Bovenaan de keten kunnen OLED-tv's individueel kiezen welke pixels ze willen verlichten. Dit resulteert in feite in diepere zwarttinten, hoger contrast en ongekende kleurnauwkeurigheid naast bredere kijkhoeken. In tegenstelling tot led-tv's wordt de achtergrondverlichting van OLED-tv's bereikt met behulp van een lichtgevende filmlaag die het hele scherm in beslag neemt. Hoewel donkerder dan hun LED-tegenhangers, in combinatie met HDR, OLED-tv's pieken op 800 nits terwijl sommige LED's 1500-1200 nits kunnen beheren.

Vernieuwingsfrequentie tv: 60 Hz versus 120 Hz versus 240 Hz

Op een tv, de vernieuwingsfrequentie is "het maximale aantal keren dat het beeld op het scherm kan worden getrokken, of vernieuwd, per seconde." Gemeten in hertz (Hz). De verversingssnelheid van een tv helpt om te bepalen hoe helder het beeld is tijdens beweging. Je hebt misschien gemerkt dat een verder kristalhelder beeld een beetje wazig wordt naarmate er meer beweging op het scherm is. Met een hogere verversingssnelheid kunnen meer videoframes worden weergegeven, waardoor het beeld vloeiender wordt.

De meeste tv's hebben een verversingssnelheid van 60 Hz; dat is de standaard, en dat is al heel lang zo. In de loop van de tijd zijn 120Hz-tv's in populariteit gestegen. Ervan uitgaande dat je een 60Hz-model hebt, kan je tv maximaal 60 frames per seconde (fps) weergeven, terwijl een 120Hz-scherm 120fps kan weergeven.

Vroeger was het meer een marketinggimmick. Fabrikanten gebruikten beeldverwerkingstechnologie om het effect van een verversingssnelheid van 120 Hz te creëren zonder dat de tv daartoe in staat is. Dat is wat er aan de hand is met termen als 'bewegingssnelheid' of 'effectieve verversingssnelheid'. Verschillende fabrikanten hebben ook hun eigen namen voor de technologie.

Ben je op zoek naar een tv met een hogere verversingssnelheid, zoek dan naar een 120Hz-snelheid. De kans is groot dat de doos geen fancy marketingjargon heeft met betrekking tot het tarief. Het is tegenwoordig gebruikelijker om echte 120Hz-tv's te vinden, dus vermijd gewoon de marketing en het komt goed.

Ten slotte ziet u mogelijk tv's met een vernieuwingsfrequentie van 240 Hz. Weet je nog hoe 120Hz in het begin vooral marketing was, met mooie beeldverwerking die het effect creëerde? Dat is precies wat er momenteel aan de hand is met 240 Hz-tv's. Er is niets mis met het kopen van een 240 Hz-tv, maar het is meestal niet nodig, en elke verbetering die u boven 120 Hz ziet, is waarschijnlijk slechts een oogwenk.