Exoprimal review: een potentieel leuke heldenschieter met een enorme identiteitscrisis

In juli 2022 heb ik een preview bekeken van een nieuw IP-adres van Capcom genaamd Exoprimal, een online competitieve multiplayer-game waarin twee teams van spelers hebben de taak om hordes dinosaurussen en elkaar uit te roeien in een nooit eindigende reeks PvPvE-wedstrijden. Ik had een goede eerste indruk van dit eigenzinnige spel omdat het rijk was aan mogelijkheden om leuke personages te hebben om te spelen als en even leuke vijandelijke dinosaurussen om te vechten.

Een jaar later snel vooruit en Exoprimal is nu vrijgegeven voor het publiek en wij bij Windows Central hebben het op ons genomen om het te beoordelen. Helaas, na meer dan een dozijn en een half uur de volledige game te hebben gespeeld, werd mijn hoop op deze game langzaam minder. Ik ben het eens geworden met De beoordeling van Jez Corden dat de PvP-elementen van Exoprimal de hele ervaring slepen.

Hoe precies? In deze review laten we zien hoe de PvP-elementen van Exoprimal falen, wat voor plezier er te vinden is in zijn PvE elementen, en of het uiteindelijk de moeite waard is op Xbox Series X|S of Windows PC.

Disclaimer: deze beoordeling is mogelijk gemaakt dankzij een beoordelingscode van Capcom. Het bedrijf heeft de inhoud van deze recensie niet gezien voordat deze werd gepubliceerd.

Exoprimal Review: The Good Stuff

Laten we eerst beginnen met het uitleggen van het uitgangspunt van Exoprimaal. Het is het jaar 2043 en de mensheid wordt aangevallen door interdimensionale draaikolken, die over de hele wereld spawnen en wezens uitspugen waarvan lang werd gedacht dat ze waren uitgestorven: dinosaurussen. Je speelt als Exofighters - elitesoldaten die gemilitariseerde mech-pakken besturen, Exosuits genaamd, om de mensheid tegen deze beesten te beschermen en ze weer tot uitsterven te brengen.

Op een dag, tijdens een routinepatrouille die in een vliegtuig vliegt met een groep Exofighters, de Hammerheads genaamd, word je aangevallen door een van deze draaikolken en maak je een noodlanding op een afgelegen eiland genaamd Bikitoa. Na wat verkenning kom je Leviathan tegen, een kunstmatige intelligentie die drie jaar geleden op mysterieuze wijze verdween en die hielp bij het ontwikkelen van de Exosuits.

Vervolgens toont hij goddelijke krachten door jou en andere Exofighters vanuit parallelle dimensies terug in de tijd naar het jaar 2040 te teleporteren. Hier dwingt Leviathan je om deel te nemen aan een eindeloze reeks wargames waarin je moet vechten tegen dinosaurussen en andere Exofighters om Leviathan van gevechtsgegevens te voorzien.

Om van dit eiland te ontsnappen en een manier te vinden om Leviathan te verslaan, moet je de hoofdmodus van Exoprimal spelen: Dino Survival. Elke keer dat je een wedstrijd voltooit, ongeacht of je wint of verliest, ontgrendel je video's en audiologboeken in het gedeelte Archief van het hoofdmenu. ga verder met het plot en help je het mysterie achter de krachten van Leviathan te ontrafelen, waarom hij wil dat je deze wargames speelt en waarom dinosaurussen overal in de wereld verschijnen wereld.

Het verhaal van Exoprimal is nogal belachelijk en krankzinnig, maar op een goede manier zoals Capcom's andere titels zoals Devil May Cry, Resident Evil 4 of Dino Crisis 2. Het neemt zichzelf niet al te serieus, aangezien de personages geestige scherts uitwisselen die de draak steekt met de de absurditeit van de situatie, maar niet zozeer dat ze de serieuzere en dramatischere kant van het verhaal ondermijnen momenten. Het is ook goed in het opzetten van epische actiescènes in de speciale PvE-evenementen van Dino Survival, waar ik later op zal ingaan.

Het beste personage in het verhaal is Leviathan zelf. Deze zelfvoldane, alomtegenwoordige AI is een heerlijke schurk die de spelers constant op de achterbank plaatst, een geweldige dialoog heeft waarin hij de speler openlijk bespot zelfs als hij hen feliciteert en hij kan eng zijn als hij besluit de moeilijkheidsgraad te verhogen of als iemand besluit tegen zijn Oorlog spellen.

Overleef de wargames van Leviathan om uit je gevangenis te ontsnappen

Maar wat houden de wargames van Leviathan in Dino Survival precies in? Nou, het is in wezen een race tussen twee teams van vijf spelers om te zien wie als eerste een reeks missies kan voltooien. Deze missies draaien meestal om het zo snel mogelijk ruimen van een breed scala aan dinosaurussen, het doden van specifieke dinosaurus-minibazen of het verdedigen van objecten / veroveringspunten van hen.

Zodra een team genoeg missies heeft voltooid, gaan ze verder met een laatste missie die een PvP (Player vs. Player) of een PvE-missie (Player Vs. Enemy). De laatste PvE-missie zal een herhaling zijn van de vorige missies voor het ruimen van dino's, terwijl je bij de PvP-missies het vijandelijke team rechtstreeks in de strijd zult betrekken. De laatste PvP-missies omvatten doelstellingen zoals het begeleiden van een lading, het verzamelen van datachips of het stelen van vijandige spelers, het vasthouden verover punten, dood dinosaurussen om een ​​hamer op te laden en gebruik deze om barrières te doorbreken die een generator beschermen die je moet vernietigen, en meer.

Als een spelersteam achterop raakt, kan Leviathan ze comeback-mechanica geven om ze te helpen inhalen. De ene spawnt een Trigger Neosaur, een speciale dinosaurus die, als hij wordt gedood, ervoor zorgt dat het leidende team het opneemt tegen moeilijkere vijanden dan het falende team.

De andere comeback-monteur is de Dominator. Met dit apparaat kan een speler de controle krijgen over dinosaurussen zoals een T-Rex, Triceratops, Carnotaurus, enz., en ze vervolgens naast het vijandelijke team teleporteren zodat ze ze uit elkaar kunnen scheuren.

Superzwermen en baasgevechten voor 10 spelers in overvloed 

Dit is de algemene gameplay-lus van Dino Survival. Zodra je echter vooruitgang boekt in het verhaal van Exoprimal, zal de spelmodus geleidelijk beginnen te veranderen. Je vecht op verschillende kaarten en ontmoet gemuteerde varianten van dinosaurussen, Neosauriërs genaamd, die over superkrachten beschikken en nieuwe missies moeten voltooien.

Deze omvatten het vechten tegen Super Swarms, waar spelers letterlijk honderden en honderden dinosaurussen bevechten die uit de lucht regenen. Soms annuleert Leviathan zelfs een wedstrijd om beide teams naar een speciaal PvE-only evenement te teleporteren.

Tijdens deze zeldzame PvE-events werken beide teams samen om dinosaurus-superzwermen, dinosaurus-minibazen en neosauriërs allemaal tegelijkertijd te bestrijden. Deze evenementen culmineren in een speciaal raid-baasgevecht dat de spelers binnen een tijdslimiet en met een beperkt aantal toegestane respawns moeten voltooien.

Ik heb zeer gemengde gevoelens over Dino Survival en de gameplay-structuur van Exoprimal in het algemeen. Laten we beginnen met de goede dingen. Om te beginnen ben ik dol op de Exosuits die je in deze game bestuurt. Elk Exosuit, of het nu een Assault-type, Support-type of een Tank-type is, heeft fantastische, robotachtige karakterontwerpen en ze zijn allemaal leuk om mee te spelen dankzij hun coole vaardigheden, wapens en superbewegingen die hele gebieden met dino's kunnen opruimen in een explosieve seconde.

Je kunt het exosuit dat je draagt ​​op elk moment tijdens een wedstrijd veranderen, afhankelijk van de situatie als: missie vereist meer vuurkracht of als er een baas is die een Exosuit van het type Tank nodig heeft om bondgenoten te beschermen van. Je kunt zelfs de vaardigheden van een Exosuit upgraden door modulaire upgrades te kopen door Bikcoins te gebruiken die je verdient door te spelen Dino Survival om ze nog effectiever te maken in gevechten of om hun functies naar wens aan te passen speel stijl.

Combineer aanpasbare Exosuits met een team van bekwame spelers aan je zijde die hun pakken volledig hebben geüpgraded, en je voelt je niet te stoppen en voltooit doelen in een mum van tijd. Overigens kun je ook het uiterlijk van Exosuits met verschillende skins, charms en emblemen veranderen door door ze te winnen met loot boxes die zijn verdiend in Dino Survival of door ze te kopen met echt geld of in-game Bikcoins.

Het PvE-aspect van Dino Survival is echt leuk, want er is een overvloed aan dinosaurussoorten om op te jagen, elk met unieke vaardigheden en tactieken die spelers moeten overwinnen om te overleven. De gevechten tegen mini-bazen zoals de T-Rex, Triceratops of de Neosauriërs zijn bijvoorbeeld uitdagend om te verslaan, maar met zorgvuldige getimed gebruik van de vaardigheden van je teamgenoten, smelt je deze zware vijanden in slechts enkele seconden om en het geeft veel voldoening als je dat doet Dus.

Verreweg de beste momenten van Exoprimal zijn de dinosaurus Super Swarm-gevechten en de PvE-only-evenementen voor 10 spelers. Het is een geweldig schouwspel om een ​​gigantische, dimensionale draaikolk te zien openen in de lucht, die honderden dinosaurussen uitspuugt die op je neerkomen. Zonder al te veel spoilergebied in te gaan, de PvE-only evenementen tegen de dinosaurus / neosaurische aanvallen met de raid boss aan het einde zijn net zo indrukwekkend als de ultieme test van je vaardigheden als een exofighter. Het voldoeningsniveau dat u zult ervaren bij het overwinnen van zulke overweldigende kansen is enorm.

Exoprimal recensie: The Bad Stuff

Hoe leuk deze momenten van PvE-excellentie ook zijn, helaas worden ze zwaar belast door de slecht geïmplementeerde PvP-elementen en -systemen van Dino Survival. Weet je nog dat ik het had over de geweldige PvE-missies voor 10 spelers, Neosaur-gevechten en de Super Swarms? Je zult ze pas tegenkomen als je door het verhaal van Exoprimal bent gevorderd door de eerder genoemde audio-/videologboeken en tussenfilmpjes te bekijken, die de game bevat. vertelt je nooit over in de tutorial.

Als je de logboeken niet had bekeken omdat je ze voor later bewaarde, sluit je jezelf onbewust af van gameplay-inhoud en word je gedwongen om dezelfde beginnersmissies en kaarten te spelen. Toen ik bijvoorbeeld Exoprimal voor het eerst startte, ontgrendelde ik enkele tussenfilmpjes om te bekijken, maar ik bewaarde ze op een laag pitje omdat ik met een paar vrienden online aan het spelen was.

Als gevolg hiervan zat ik urenlang vast aan dezelfde reeks missies voor het ruimen van dinosauriërs en escortemissies met lading. Nadat ik de sessie van mijn vriend had verlaten, bekeek ik de audio- en videologboeken die de spannendere missies in Dino Survival ontgrendelden, die ik uren geleden had kunnen krijgen als de game de moeite had genomen leg uit hoe dit voortgangssysteem in het begin werkte.

Na het voltooien van mijn beoordeling, Capcom aangekondigd op Twitter dat het doorlopen van het verhaal van Exoprimal nieuwe missies, kaarten en dinosaurussen zal ontgrendelen. Hoewel de PSA een aardig gebaar is, lost het niet op hoe contraproductief en slecht uitgelegd dit progressiesysteem is. Vooral voor mensen die het verhaal willen overslaan en meteen naar de actie willen gaan, maar zichzelf uiteindelijk buitensluiten van coole gameplay-inhoud zonder het te beseffen.

PvP-problemen verpesten het plezier.

Een slecht voortgangssysteem is echter slechts het topje van de ijsberg van de problemen van Exoprimal, omdat de grootste tekortkomingen van dit spel de PvP-aspecten van Dino Survival zijn. Aangezien de aard van Dino Survival een race is, kun je niet stoppen om je over te geven aan de actie om dino's te doden, omdat je op elke hoek wordt gestruikeld door de matte PvP-mechanica van de game. Om de paar seconden zal Leviathan je prestaties uitschelden, zelfs als je slechts een nanoseconde achter je tegenstanders staat, waardoor je plezier in de vorige lus wordt gedemoraliseerd.

Met deze vijandige sfeer ben je bijna gedwongen om op te schieten door Exosuits te kiezen die zo snel mogelijk de meeste schade kunnen toebrengen. Er is een stimulans om af te zien van Exosuits die je persoonlijk leuk vindt, maar niet kunt gebruiken omdat ze niet genoeg schade aanrichten vanwege de balans van het spel.

De PvP-missies zelf zijn niet zo goed ontworpen omdat ze te eenvoudig zijn en niet zo spannend in vergelijking met de PvE-missies. En als je tijdens sommige van deze missies zelfs maar een klein beetje achterblijft bij het vijandelijke team, wordt het bijna onmogelijk om ze in te halen, ondanks de comeback-mechanica die Leviathan je biedt.

Trigger Neosauriërs spawnen zelden, en de Dominators maken de helft van de tijd geen verschil. Beide teams weten wanneer een Dominator eraan komt, dus slaan ze hun superbewegingen op wanneer de door spelers bestuurde dinosaurussen spawnen en ontketenen al hun bewegingen tegelijk, zodra ze hem zien, het meteen doden. Zelfs als een door een speler bestuurde dinosaurus erin slaagt om wat kills te scoren, respawnen de vijandelijke spelers een paar meter van hun doel, waardoor alle inspanningen van de door een speler bestuurde dinosaurus waardeloos worden. Het formule-achtige, ondynamische heen en weer in deze sequenties is verbijsterend.

Om nog erger te maken, kent Leviathan het leidende team ook een Dominator toe, zelfs als ze verder voor zijn dan de team verliezen, waardoor ze hun superbewegingen verspillen, zodat ze zich later niet kunnen verdedigen tegen vijandelijke dinosaurussen of spelers. Onnodig te zeggen. Het zorgt voor een gevoel van onmogelijke kansen voor het verliezende team en zorgt ervoor dat deze PvP-missies van irritant saai naar frustrerend afschuwelijk gaan. Het is efficiënter om de wedstrijd op dat moment te verlaten en een nieuwe te beginnen, en veel spelers doen dit vanwege de vijandige ontwerpkeuzes van de game.

Exoprimal voelt aan als het product van een team dat nog niet eerder een PvP-game had gemaakt.

Een ander probleem met PvP is dat dankzij de Exosuit-upgrades die ik eerder noemde, het ongelooflijk onevenwichtig is. Als een team van spelers die nieuwe Exosuits uitproberen om ze te levelen, het opneemt tegen een groep spelers, met volledig geüpgradede Exosuits maken ze praktisch geen schijn van kans in directe gevechten, tenzij het vijandelijke team volledig in slaap is gevallen wiel. De helft van de tijd wist ik niet of ik een team Exofighters had verslagen vanwege mijn vaardigheden of dat mijn team beter was voorbereid. Het gebrek aan duidelijkheid in de gebruikersinterface van de game maakt het onduidelijk of een andere speler je met één treffer heeft gedood vanwege een speciale aanval, of omdat hun uitrusting en niveaus beter waren dan die van jou. Er is geen informatie over of uitrusting al dan niet genormaliseerd is in PvP-gevechten, en er is weinig echte stimulans om er doorheen te leren. De hele PvP-ervaring laat gewoon een zure smaak achter, krachtig verweven in wat anders een fatsoenlijke PvE-shooter zou zijn geweest. Het is onmogelijk om tegenstanders "te slim af te zijn" wanneer er een onbalans in de versnelling in het spel komt, waardoor elk verlies en zelfs elke overwinning belemmerd en onbevredigend aanvoelt. Exoprimal voelt aan als het product van een team dat hiervoor nog geen PvP-game had gemaakt.

De arme PvP vergiftigt zelfs de PvE van Exoprimal

Mensen hebben tijdens de bètatests al geklaagd over de PvP-missie van Exoprimal en Capcom reageerde door een optie te implementeren tijdens de matchmaking van Dino Survival, waar je ervoor kunt kiezen om de laatste missie PvP of PvE te laten zijn, of willekeurig een van de twee. Ik zette de PvE-only-optie aan na enkele uren ploeteren door de laatste PvP-missies, omdat ik ze uiteindelijk beu werd.

Helaas is deze veronderstelde verbetering van de kwaliteit van leven slechts een kleine pleister op een gapende wond. Door de laatste missie van Dino Survival in te stellen op alleen PvE, kun je de goede PvE-missies spelen, maar je wordt nog steeds gedwongen om tegen andere spelers te racen om zoveel mogelijk dino's te verslaan en teams kunnen elkaar toch aanvallen met behulp van Dominanten. Dit brengt alle problemen terug die ik eerder noemde over de comeback-mechanica, maar deze keer in een PvE-omgeving, wat betekent dat je nooit kunt ontsnappen aan de slechte PvP van deze game.

Het is onmogelijk om echt bij te praten, zelfs niet met de 'kom terug'-mechanica die lukraak bovenop deze saaie cake is gesmeerd. Zoals opgemerkt, stimuleert het spelers om wedstrijden te staken. Als een speler de verbinding met een wedstrijd verbreekt, wordt hij vervangen door een incompetente AI-bot. Deze bots zijn dommer dan de dinosaurussen en storten zich in de strijd zonder enige gedachte aan zelfbehoud. Ze gebruiken hun vaardigheden niet zo vaak tegen vijanden als menselijke spelers, waardoor je kostbare tijd verliest.

Als je een AI-bot in je team krijgt, krijgt je team een ​​enorme handicap en als je meerdere bots in je team hebt, heb je al verloren voordat de strijd zelfs maar is begonnen. Een keer had ik twee AI-bots in mijn team en de menselijke spelers logden onmiddellijk uit voordat de wedstrijd begon omdat ze wisten dat ze nooit een volledig menselijk team zouden verslaan als de helft van ons team bestaat uit onhandige bots die niet kunnen richten direct. De bots zouden niet zo'n groot probleem zijn geweest als Exoprimal niet volledig draaide om het racen met een ander team. Helaas lijkt niemand bij Capcom dit te beseffen.

Capcom lijkt te hebben geweten hoe slecht de PvP-systemen hier waren, het verlagen van de inzet tot puntbeloningen maakt niet zoveel uit voor winnen of verliezen. Maar dan... het probleem is dat de beloningen er niet zoveel toe doen om te winnen of te verliezen. Alles voelt low-stakes, zinloos en formeel aan. Elke wedstrijd verloopt op precies dezelfde manier, waardoor het spel van elk gevoel van uithoudingsvermogen wordt beroofd.

Er is een PvE-horde-modus voor 5 spelers genaamd 'Savage Gauntlet' die binnenkort naar Exoprimal komt in een gratis update op 28 juli 2023, maar ik vind dat deze spelmodus bij de lancering van de game had moeten worden opgenomen. Het is duidelijk dat deze modus op het laatste moment werd overhaast nadat Capcom zich had gerealiseerd hoe slecht PvP zou worden ontvangen. Bij de lancering is Exoprimal een hol spel, maar kunnen ze het omdraaien?

Exoprimal Review: moet je het spelen?

Aan het eind van de dag was ik erg teleurgesteld in Exoprimal. Het is een repetitieve, ongerichte puinhoop van een game die tegelijkertijd met veel gameplay-concepten en genres probeert te jongleren, maar uiteindelijk plat op zijn gezicht valt. Wat nog erger is, is dat er potentieel een geweldig spel verborgen zit onder de oppervlakte. De PvE-missies die vechten tegen dinosaurusbazen zijn boeiend, de Exosuit-klassen zijn leuk om te rotzooien rond in, de online matchmaking is onmiddellijk en de online netcode is zeer stabiel voor de het grootste deel.

Om nog maar te zwijgen, Exoprimal is indrukwekkend vanuit een grafisch perspectief omdat het er honderden kan weergeven dinosaurussen op het scherm zonder enige schade aan te richten aan de solide 1080p-resolutie en 60 fps van de game prestatie. Deze game is in ieder geval een voorbeeldige showcase van de technische mogelijkheden van Capcom's RE Engine en het potentieel dat deze biedt voor toekomstige projecten.

Als de ontwikkelaars zich hadden gefocust op de PvE-elementen van Exoprimal, waar je enorme dinosaurusbazen en Super Swarms bevecht, had Exoprimal zijn weg kunnen vinden naar beste Xbox-games lijsten. Er is hier een frustrerende en verleidelijke laag van potentieel die niet wordt gerealiseerd.

Als je ondanks zijn tekortkomingen nog steeds nieuwsgierig bent naar Exoprimal en je bent een fan van competitieve shooters zoals Overwatch of horde shooters zoals Left 4 Dead, het is beschikbaar op Xbox-gamepas zodat je het kunt nakijken. Exoprimal is naar mijn mening moeilijk te verkopen voor het volledige prijskaartje van $ 59,99.

Exoprimal kan nu worden gekocht op Xbox Series X, Xbox Series S, PlayStation 5 en pc via Steam en Windows na lancering op 14 juli 2023.