Waarom ik hopeloos verliefd ben op 'Eastward'

Oostwaards is dat zeldzame type spel dat ver voorbij mijn aanvankelijke verwachtingen schoot en zich al stevig in mijn hart heeft genesteld.

Dit soort dingen gebeurt niet vaak, maar ik weet dat iedereen die videogames speelt het minstens één keer heeft meegemaakt. Waar je iets speelt dat misschien niet perfect is (want wat is?) en niet iedereen zal aanspreken, maar het lijkt alsof het voor jou is gemaakt. Zoals de mensen die het op de een of andere manier in je brein hebben gemaakt en precies wisten wat je wilde voordat je het deed.

Ik wist dat ik wilde spelen Oostwaards toen ik een handvol screenshots zag, en ik wist dat ik had om het te spelen zodra ik de trailer heb bekeken. Ik was echter bang dat ik het te veel in mijn hoofd had opgebouwd en dat het niet zou voldoen aan mijn onrealistische verwachtingen. Natuurlijk - dat soort dingen gebeuren de hele tijd. Maar gelukkig was dat niet het geval.

Het voldeed niet alleen aan mijn verwachtingen of overtrof ze zelfs. Oostwaards verbrijzelde ze als een eeuwenoude glazen fles die met een versterkte braadpan wordt geraakt.

Het vergelijken van games met andere games en vormen van media is afgezaagd, dat weet ik, maar het is de snelste manier om uit te leggen wat ik bedoel. Oostwaards voelt als enorme fans van aardgebonden maakten hun eigen versie van De legende van Zelda, en liet Studio Ghibli de kunst en muziek maken. Ik ben verliefd op dit spel.

Vanaf het begin

Het verhaal doet datgene waar ik van hou, waar het je er gewoon middenin laat vallen. Ik bedoel niet 'in medias res', maar 'niets is uitgelegd en je moet gaandeweg leren'. De woordeloze (en prachtige) intro doet fantastisch werk door het podium te creëren, en dan boem - je bent in het heetst van de het. Er is geen ongemakkelijke uiteenzetting en geen van die helden met geheugenverlies als excuus om je alles onzin uit te leggen. Hier is de wereld, hier zijn de personages, nu Gaan!

Hoewel ik me een beetje schaam om toe te geven dat ik technisch gezien het grootste deel van mijn eerste paar uur in Oostwaards het niet spelen. Zie je, er is een spel in het spel genaamd Aarde geboren (waarvan ik zeker weet dat het geen knipoog is) aardgebonden), en hoewel het eigenlijk een minigame is, werd ik erin gezogen. Het is een eenvoudige RPG-lite-affaire, maar het vereist ook meerdere pogingen om het te voltooien, en je kunt items in het hoofdspel kopen om deze kleinere te vergroten.

Zo verliefd als ik ben geweest op het schattige kleine bijspel, Oostwaards correct is tot nu toe een geweldige rit geweest. het onmiskenbare aardgebonden vibes leidden wel tot enige verwarring toen het gevecht eenmaal begon, omdat ik standaard turn-based RPG-gevechten verwachtte. Niet dat dit erg is natuurlijk. Sterker nog, juist het tegenovergestelde. Het heeft een heel duidelijk klassiek avontuurlijk spelgevoel dat ik denk dat ik verkies boven wat ik oorspronkelijk had gewild.

Het is ook prachtig

Maar echt, het is Oostwaards’s stijl die me volledig aan de grond heeft genageld. Alles aan de presentatie van deze game, van de soundtrack tot de visuals, was een genot. Ik wou dat ik enkele van mijn favoriete audiotracks kon uitlichten, maar de trailer zal voorlopig voldoende moeten zijn. Het is fantastisch, toch?

Wat betreft hoe? Oostwaards ziet er goed uit, ik weet dat kunst subjectief is, maar dit is een van de mooiste games die ik in lange tijd heb gezien. Alle kleuren zijn zo levendig en de lichteffecten zijn geweldig om de stemming te bepalen of sfeer te creëren. En de ontwerpen zijn ongelooflijk. Over de hele linie zijn de personages, gebouwen, monsters en omgevingen allemaal geweldig. Er is hier zoveel fantasie te zien dat ik er bijna jaloers op word.

ik ging in Oostwaards wanhopig om het leuk te vinden omdat ik meteen werd aangetrokken door zijn uiterlijk, en het heeft niet in het minst teleurgesteld. Niet alleen op het visuele front, wat, zoals ik al zei, ongelooflijk is, maar in alle andere aspecten. Ik heb het zo naar mijn zin gehad dankzij, nou ja, alles erover.

Ik wil zien en horen wat de toekomst biedt, meer verborgen voorraaddozen vinden, meer kookrecepten ontdekken, meer personages ontmoeten en meer monsters verpletteren met mijn koekenpan. Ik wil weten waar het verhaal heen gaat. En natuurlijk moet ik verslaan Aarde geboren.