Bloodborne Review: een nieuwe donkere wereld

Bloodborne is een derde persoon rollenspel spel dat zich afspeelt in een donkere wereld waar beesten door de straten zwerven. Je speelt als een jager en gaat op pad om deze beesten af ​​te slachten terwijl je de mysteries van Yharnam ontrafelt. De game is erop gericht spelers een moeilijke gevechtservaring te bieden, met taaie vijanden en een geavanceerd vechtsysteem. Ik speelde Bloodborne op de PlayStation 4 voor ongeveer tien uur en genoten van het hacken van vijanden terwijl we de open wereld verkenden en gedetailleerd afbeeldingen.

Verhaal: Een jacht vol duisternis

De introductie in Bloodborne is zeer minimaal. Je ziet een man boven je zweven, hij zegt een paar woorden over het krijgen van een contract voor de buitenstaander en dan word je in een scherm voor het maken van personages gegooid. Hoewel er veel opties zijn in het menu voor het maken van personages, hebben de personages de neiging om er raar uit te zien, wat je ook doet. Je hoeft alleen maar aandacht te besteden aan de klassenkeuzes, omdat dit van invloed is op de statistieken van je personage, zoals vitaliteit en uithoudingsvermogen. Hierna bevind je je op een tafel naast een plas bloed. Het bloed zal slingeren en er zal een beest uit geboren worden, maar voordat het je pijn kan doen, zullen kleine skeletachtige wezens naar voren reiken en het vernietigen.

De beginreeks is kort en het is verfrissend om geen tutorial van een uur te hebben met tussenfilmpje na tussenfilmpje. Je staat van de medische tafel en springt er meteen in. Bloodborne doet de introductie van de tutorial goed. In plaats van grote prompts over het scherm te plaatsen, laat het kleine boodschappers op de grond rond de loopbrug en als je ervoor kiest om te pauzeren en hun berichten te lezen, zullen ze je informeren over de basis van het spel controles. Ik vond dit proces heel leuk, want voor de meeste spelers die bekend zijn met Souls-spellen, hebben ze niemand nodig om hen de basis te vertellen. Net als klassieke Souls-spellen, kun je de eerste vijand die je tegenkomt proberen te verslaan met je blote handen, maar het heeft geen voordeel om de vijand te verslaan zonder een wapen zoals in de andere spellen. Dus rol voorbij, vecht of sterf, hoe dan ook, het maakt niet echt uit.

Vanaf nu leer je over Bloodborne en zijn wereld door middel van ontmoetingen die je in het spel zult maken. Niet-spelerpersonages kunnen worden gevonden door de roze gekleurde lantaarns te volgen die bij deuropeningen hangen. Als je dicht bij de deuren stapt, zullen de inwoners van Yharnam je hun verhalen vertellen - en beginnen de gaten in te vullen over wat precies jager zijn betekent. Het verhaal van Bloodborne is op deze manier subtiel en super griezelig. Je krijgt hints dat mensen veranderen in deze beesten die je doodt, dat genezend bloed verbonden is met een kerk en dat je op zoek bent naar Paleblood.

Hoewel het bouwen van een wereld rijk is op zijn eigen donkere en verwrongen manier, zou ik nauwelijks zeggen dat je aandacht moet besteden aan het verhaal om van het spel te genieten. Je hoeft niet op de NPC's te jagen, maar de game is een beetje interessanter als je dat doet.

Gameplay: Moeilijke vijanden en verkenning

Bloodborne zal qua gameplay vergelijkbaar zijn met de andere Souls-games. Het is een derde persoon rollenspel game gericht op melee-gevechten en verkenning van de open wereld. Nadat je je voor het eerst in Yharnam hebt begeven, vind je onverlichte lantaarns verspreid over de kaart - deze fungeren als de vreugdevuren in de Souls-spellen. Met de lantaarns kun je je locatie opslaan en overgaan naar de Hunter's Dream. In deze kleine veilige zone gebruik je je bloedecho's (de zielen die je verzamelt van je verslagen vijanden) om je verdediging en statistieken te verbeteren en items te kopen. Het is ook het gebied waar je heen gaat als je sterft, en waar je de levende pop kunt vinden die je naar een hoger niveau tilt.

De gevechten van de game zijn een mix van melee en ranged, hoewel je waarschijnlijk het meest melee-wapens gebruikt. De bladen zijn versleten en korrelig en kunnen van modus veranderen van dichterbij naar groter bereik. Voor degenen die niet bekend zijn met Souls-games, kan het melee-gevecht in eerste instantie aanvoelen alsof je dat kunt gewoon hack en slash, maar als je op deze manier probeert te vechten, zul je snel merken dat je moeite hebt om overleven. Een deel van succesvol zijn bij Bloodborne is het leren omgaan met tijdkritische aanvallen, perry's en tegenaanvallen, die meer schade zullen aanrichten. Het is ook belangrijk om de speciale items van de game op de juiste momenten en tegen de juiste vijanden te gebruiken, zoals het gebruik van een fakkel tegen de basisvijand in het tweede gebied van de game.

Bloodborne is, net als de andere Souls-games, gericht op deze moeilijke gevechtservaring. De vijanden zullen variëren van meer eenvoudig en eenvoudig te doden tot degenen die als mini-bazen zijn en echt nadenken om af te slachten. De bazen zullen nog moeilijker zijn en zullen met vallen en opstaan ​​te verslaan zijn. Een deel van het leren spelen van het spel is doodgaan en teruggaan naar waar je stierf om de bloedecho's te verzamelen die je verloor. Gelukkig voelde Bloodborne wat makkelijker aan dan de andere Souls-games. Het gevecht voelt wat vergevingsgezinder aan, maar is nog steeds soepel en responsief. Het is leuk om je donderbus te gebruiken om een ​​vijand te verdoven voordat je hem doodslaat, en een snelle worp doen om een ​​aanval te ontwijken is altijd bevredigend.

Het andere grote deel van het spelen van Souls-spellen is de verkenning van de open wereld, de snelkoppelingen en geheime gebieden, en de blinden die zich in nieuwe zones wagen. Vaak wordt je beloond voor het verkennen en vind je items die je anders niet zou vinden. Bloodborne is op deze manier trouw en dit was ook mijn minst favoriete onderdeel van de game.

Soms kan het oud worden om door dezelfde gangen te gaan, denkend dat je eindelijk de weg voorwaarts hebt gevonden, alleen om te beseffen dat je terug bent gegaan in een gebied dat je al hebt vrijgemaakt. Het is een beetje irritant en kan ervoor zorgen dat het spel aansleept als je alleen maar de snelste manier wilt vinden naar de baas, of de dichtstbijzijnde lantaarn, zodat je niet steeds de lange wandeling hoeft te herhalen. Maar de ontwikkelaars waren in ieder geval consistent in het vasthouden aan deze gameplay-tactiek, net als bij hun vorige games.

Het laatste dat het vermelden waard is over Bloodborne is de multiplayer beleven. Een beetje in het spel, zullen de boodschappers je een item geven dat de Beckoning Bell wordt genoemd. Als je op het punt staat een zwaar gevecht aan te gaan en hulp wilt, kun je dit item gebruiken om andere spelers te laten weten dat je op zoek bent voor hulp, maar het kost je een punt van Insight (die je krijgt van verschillende items die je overal in de spel). Het is zelfs mogelijk om een ​​wachtwoordsysteem in te stellen zodat je met een vriend kunt spelen. Hoewel de meeste spelers aardig zullen zijn en je zullen helpen om welke vijand dan ook te verslaan, moet je er rekening mee houden dat er een is ook een Sinister Resonant Bell waarmee spelers in het spel van een andere speler kunnen glippen om te jagen en te doden hen.

Graphics: donker en gedetailleerd

Bloodborne is een spel vol donkere bloedmagie die mensen transformeert in beesten die vervolgens door de straten van Yharnam dwalen en de rest afslachten. Het basisidee van het spel is erg donker en verwrongen, en de visuals van het spel weerspiegelen dit perfect. Alles is bedekt met vuil en schaduwen. Vijanden zijn bedekt met grof slijm of pelsvlekken. De straten zijn gevuld met vergulde koetsen en geketende doodskisten, allemaal prachtige details die bijdragen aan de sfeer van het spel.

Hoewel het spel soms donker en zwaar kan aanvoelen, kan het ook mooi zijn als je de zon achter je vastlegt en de details van de kathedraaltorens in de verte. Zelfs nu, vijf jaar nadat de game oorspronkelijk was uitgebracht, afbeeldingen zijn stevig en houden goed genoeg stand.

Prijs: Betaalbaar en zeker de moeite waard

Bloodborne is nu al een flink aantal jaren uit en is daarom gelukkig niet te duur. Je kunt de game nieuw kopen voor $ 20, en als je echt zou willen, zou het niet moeilijk zijn om de game ergens anders voor minder te vinden. Echt, het enige waar je rekening mee moet houden over de prijs van Bloodborne, is of een moeilijk, melee combat-georiënteerd spel iets voor jou is. Als je van een meer ontspannen en luchtige gameplay-ervaring houdt, zou ik Bloodborne niet aanraden. Maar als je het leuk vindt om uitgedaagd te worden, en niet woedend wordt als je keer op keer sterft, is Bloodborne een zeer goed gemaakte game die veel te bieden heeft.

Competitie: andere moeilijke RPG's

Zoals eerder vermeld in de recensie, lijkt Bloodborne heel erg op de Souls-spellen, dus als je het leuk vond om Bloodborne te spelen en het nog niet hebt geprobeerd Donkere zielen of Demon Souls, beide zouden het waard zijn om naar te kijken. Ze zullen dezelfde avontuurlijke verkenning en vergelijkbare gevechten hebben, maar zullen een andere wereld en setting zijn.

Een andere game die het bekijken waard is, is Remnant: From the Ashes (bekijk op Stoom). Remnant is niet van dezelfde ontwikkelaars, maar ze hebben veel inspiratie gehaald uit de Souls-games. Remnant richt zich op het verkennen van kerkers versus moeilijke vijanden en nog moeilijkere bazen, maar het zal meer schieten dan melee-gevechten zijn. Het zal je ook in staat stellen om coöp te spelen en dit te doen zonder wat slappe en soms verwarrende multiplayer ervaar de aanbiedingen van Bloodborne.