'B-ARK' is het coöpspel waarvan ik niet wist dat ik het zocht
Belangrijkste leerpunten
- BLAFFEN is een opzettelijke hommage aan veel van de veeleisende arcade-shooters uit de jaren '80 en '90, met name de Gradius serie.
- De focus op coöp en de aanpasbare moeilijkheidsgraden maken het echter veel gemakkelijker dan die games ooit waren. Het is een stevige introductie tot het genre.
- Het is een kleurrijke cartoon van een spel waar kinderen dol op zouden moeten zijn.
De arcade-shoot-'em-up is nooit helemaal uit de mode geraakt, maar het is de laatste jaren steeds meer een niche geworden. Het was een van de populaire genres van de jaren '80 en '90, maar toen de arcades verdwenen, begonnen 'shmups' zich te richten op een klein publiek van die-hard liefhebbers.
BLAFFEN, aan de andere kant is het ingehouden en toegankelijk, waardoor de jaren '90 op de meeste van de beste manieren terugkomen. De directeur, Abraham Morales, vertelde me vorige maand op de Penny Arcade Expo Online dat: BLAFFEN is een "liefdesbrief" aan de klassiekers zoals Gradius en R-type, met een haak voor alle leeftijden, een tekenstijl voor tekenfilms op zaterdagochtend en een focus op coöperatief spel.
Je kunt er doorheen rennen BLAFFEN solo, maar ik ontdekte dat het waarschijnlijk op zijn slechtst is om dat te doen. Met zelfs maar één buddy wordt het spel snel chaotisch, maar kun je samenwerken om tegemoet te komen aan tegemoetkomende golven van vijandige robots, gevaarlijke obstakels en een groot aantal moorddadige vijandelijke ruimteschepen. Het is erg leuk, hoewel het, net als de shooters die het inspireerden, een sterke focus heeft op het onthouden van patronen.
"Ik heb succes gehad door erin te springen met mensen die dit soort games normaal niet aanraken, maar dankzij de hulp van meer ervaren spelers konden ze toch plezier hebben."
Teamwerk laat de droom werken
Ons zonnestelsel is veroverd door een leger cybernetische vissen, de Dark Tide. Een wetenschapper genaamd Milla weet met haar vier huisdieren de ruimte in te ontsnappen, maar haar schip wordt aangevallen. De huisdieren, die in een Bio-Interstellaire Ark worden geduwd, zijn de enigen die ontsnappen.
Een jaar later worden de huisdieren opgepakt door een verzetsbeweging, uitgerust met hun eigen gemechaniseerde ruimteschepen en teruggestuurd naar het zonnestelsel om de aarde te bevrijden.
Elk van de vier speelbare personages - Barker de mopshond, Lucio de beer, Marv het konijn en Felicity de kat - heeft verschillende standaardwapens en een unieke superaanval. Lucio's schoten exploderen bijvoorbeeld bij een vijandelijke impact voor schade aan het effectgebied, en hij kan een schild activeren met zijn super om wat vijandelijk vuur te absorberen.
Voor solospel ontdekte ik dat Marv een voorsprong heeft op de anderen omdat zijn basisaanval op vijanden gericht is. Het richt niet zoveel schade aan, maar veel bazen hangen graag rond in delen van het scherm waar je standaardschoten ze niet kunnen raken. Marv kan zich concentreren op ontwijken en de straf passief volhouden op een manier die de andere huisdieren niet kunnen.
Bullet Heck
Als je een van die die-hard shmup-fans bent die ik noemde, BLAFFEN misschien een beetje makkelijk voor je. Elk schip kan een paar klappen opvangen voordat het wordt vernietigd, en in coöp-spel verlies je het spel niet tenzij de schepen van alle spelers tegelijk worden vernietigd. Als je vergaat, kan een andere speler je oppikken en je een tijdje laten spelen terwijl je schip respawnt.
Het bestraft fouten echter nog steeds vrij hard. Terwijl je vijanden vernietigt, laten ze plutonium vallen, dat je kunt verzamelen om je wapens sterker te maken. Elke keer dat je geraakt wordt, verlies je kracht, totdat je terug bent met de erwtenschieter die je aan het begin van het level had. Hoe meer schade u oploopt, hoe minder u kunt bijdragen.
Vergeleken met de waanzinnige games uit de jaren 80 die BLAFFEN navolgt, waardoor het lijkt alsof je een zachte wandeling door de tulpen maakt. Er is echter een ontgrendelbare moeilijkheidsgraad, Insane, die BLAFFEN meer in lijn met zijn inspiratie. (Morales beschreef het voor mij als, simpelweg, "niet geraakt worden.")
De nadruk voor BLAFFEN is stevig op coöperatief spelen, wat het eigenlijk een geweldig spel maakt om uit te breken voor kinderen of nieuwkomers in het genre. Het heeft alle kogelontwijkende chaos die je van een shmup verwacht, maar het hebben van partners verzacht de randen.
Ik heb succes gehad door erin te springen met mensen die dit soort spellen normaal niet aanraken, maar dankzij de hulp van meer ervaren spelers konden ze toch plezier hebben.
Er zijn veel indie-releases zoals deze op de markt, waar ontwikkelaars proberen te reproduceren wat ze ook maar spelen. BLAFFEN is het zeldzame voorbeeld daarvan dat het als lanceerplatform gebruikt. Voor slechts $ 10 is het een solide coöp-ervaring en een gateway-game voor een van de meest notoir ontoegankelijke genres die er zijn.