'Pac-Man' – de belangrijkste videogame aller tijden

Vandaag zou het een schok zijn om een ​​gamer te ontmoeten die nog nooit van "Pac-Man" heeft gehoord. Het spel, evenals onze honger? held, iconen zijn geworden van arcade-spellen en de popcultuur uit de jaren 80, waardoor videogames van een rage in een fenomeen. "Pac-Man" bracht zijn eigen markt voort die verder ging dan alleen videogames met speelgoed, kleding, boeken, tekenfilms, zelfs voedselproducten, en het begon allemaal met een klein idee voor een spel over eten.

Basis feiten

• Titel: "Pac-Man" ook bekend als Puck-Man
• Releasedatum: Japan 1980, Noord-Amerika 1981
• Platform: Coin-op video-arcadekast
• Ontwikkelaar: Namco
• Fabrikant: Namco (Japan), Midway (Noord-Amerika)
• Ontwerper: Toru Iwatani

De geschiedenis van Pac-Man

Namco, een belangrijke ontwikkelaar van mechanische arcade-spellen, was sinds het begin een gerenommeerd bedrijf in Japan in 1955, en tegen het einde van de jaren '70 waren ze al grote spelers op de video-arcademarkt dankzij hun eerste spel, Gee Bee (een uitgebreide kijk op Breakout) en hun eerste space shooter Galaxian (geïnspireerd door "

Space Invaders").

Een van Namco's hoofdontwerpers, Tōru Iwatani, die eerder had ontworpen Gee Bee en de daaropvolgende sequels, probeerden een spel te maken dat geschikt zou zijn voor zowel een mannelijk als een vrouwelijk publiek.

Er zijn verschillende theorieën over hoe Tōru met Pac-Man op de proppen kwam, de meest populaire is dat Tōru zag dat een pizza een stuk miste en meteen geïnspireerd raakte. Ongeacht hoe hij op het idee kwam, het enige dat zeker is bevestigd, is dat hij een spel wilde maken waarin de belangrijkste actie was eten.

In een tijd waarin de meeste games ofwel Pong rip-offs of space shooters waar het doel was om te doden, het idee van een geweldloos eetspel was ondoorgrondelijk voor de meesten, maar Tōru kon samen met zijn team de game ontwerpen en bouwen in 18 maanden.

Onder de oorspronkelijke titel "Puck-Man" werd de game in 1979 in Japan uitgebracht en was meteen een hit. Omdat ze nu een groot succes in handen hadden, wilde Namco het spel uitbrengen in de VS, die samen met Japan de grootste markt was voor arcadespellen. Het probleem was dat ze geen distributiekanalen hadden in Noord-Amerika, dus gaven ze het spel in sublicentie aan Midway Games.

Met de bezorgdheid dat de naam Puck Man gemakkelijk de "P" zou kunnen veranderen in een "F" door grappenmakers met een magische marker, werd de beslissing genomen om verander de naam van het spel in Amerika in "Pac-Man", een bijnaam die zo synoniem werd met het personage dat de naam nu wordt gebruikt wereldwijd.

"Pac-Man" was een monumentaal, recordbrekend succes in de VS. Het personage werd beroemd met zowel arcade als populaire cultuur. Al snel was elke speelhal, pizzeria, bar en lounge aan het klauteren om een ​​rechtopstaande of cocktailtafelkast van de meest populaire overeter aller tijden te krijgen.

De gameplay

Pac-Man vindt plaats in een enkel scherm uitgerust met een doolhof bevolkt door stippen; met een spookgenerator in het onderste midden en Pac-Man gemonteerd op de onderste helft van het middenscherm.

Het doel is om alle stippen in het doolhof op te slokken zonder gepakt te worden door een Ghost (in het originele spel Monsters genoemd). Als een geest Pac-Man aanraakt, zijn het gordijnen voor de kleine gele overeter.

Natuurlijk is Pac-Man niet zonder zijn eigen wapens, op elke hoek van het doolhof bevinden zich powerpellets. Wanneer Pac-Man een van de pellets eet, worden de geesten allemaal blauw, wat aangeeft dat het veilig is voor Pac-Man om de chomp op hen te plaatsen. Zodra ze zijn opgegeten, veranderen de geesten in zwevende ogen die terug de geestgenerator in rennen voor een nieuwe set huid.

Terwijl Pac-Man punten verdient door stippen en krachtpellets op te slokken, krijgt hij bonussen voor elke geest die hij eet, en zelfs meer wanneer hij op fruit eet dat willekeurig in het doolhof opduikt.

Zodra Pac-Man alle stippen op het scherm heeft opgegeten, is het level voltooid en korte filmische toneelstukken waarin Pac-Man en de Ghost Monsters elkaar achtervolgen in verschillende scenario's. Dit is een van de vroegste voorbeelden van cinematografie tussen niveaus, een concept dat in 1981 werd uitgebreid met een verhaal met 'Donkey Kong'.

Elk volgend niveau heeft hetzelfde doolhofontwerp als het eerste, alleen met de geesten die sneller bewegen en de effecten van de krachtpellets korter duren.

Het perfecte spel van Pac-Man

Het spel is ontworpen om nooit te eindigen, mogelijk voor altijd of totdat de speler al zijn leven verliest, maar door een bug kan het niet verder worden gespeeld dan het 255e niveau. De helft van het scherm verandert in gobbledygook, waardoor het onmogelijk is om de stippen en het doolhof aan de rechterkant te zien. Dit wordt het kill-scherm genoemd omdat de bug het spel doodt.

Om het perfecte spel van "Pac-Man" te spelen, is meer nodig dan alleen het eten van alle stippen in elk scherm, het betekent ook dat je elk fruit moet eten, elke krachtpellet en elke geest wanneer ze blauw worden, en nooit een leven verliezen, allemaal binnen de 255 niveaus die eindigen met de moord scherm. Dit geeft de speler een totaalscore van 3.333.360.

De eerste persoon die ooit een perfect spelletje "Pac-Man" speelde, was Billy Mitchell, die ook de kampioen met de hoogste score was in "Donkey Kong" en het onderwerp van de documentaires "The King of Kong: A Fistful of Quarters" en "Chasing Ghosts: Beyond the arcade."

Pac-Man stopt met popcultuur

Pac-Man blijft een van de meest iconische personages in videogames. Zijn invloed op de popcultuur is enorm en er is een vreemde associatie tussen Pac-Man en Kerstmis.