Waarom ik zo enthousiast ben om Ratchet & Clank: Rift Apart te spelen

Na acht lange jaren van saaie copy-and-paste shooters, zijn Ratchet and Clank teruggekeerd om wat broodnodige lol in het genre te injecteren met Ratchet & Clank: Rift Apart.

Ik zeg acht jaar omdat ik de reboot van 2016, die puur diende als een koppeling met de middelmatige film met dezelfde naam, negeer. canoniek, In de Nexus was de laatste game in de serie die voortbouwde op het bijna twee decennia lange verhaal waarin ik mijn tijd heb geïnvesteerd, en het is die geschiedenis waar ik enthousiast over ben om door te gaan met de nieuwste aflevering.

Ratchet & Clank is een van die series die me een warm en wazig gevoel van binnen geven. Het is de allerbelangrijkste nostalgische factor van het revolutionaire gamebedrijf Insomniac Games, dat de buddy-cop-filmtroop opnieuw heeft bedacht tot een bestverkopende gameserie. De enige reden waarom ik deze zomer een PS5 zal kopen, is dat ik weer kan inchecken met twee van mijn beste vrienden uit mijn jeugd.

Gamen op een hoger niveau

Een eerder uitgebrachte gameplay-demo van zeven minuten toont een prachtig weergegeven wereld en ons favoriete duo dat de melkweg vervuilt. Het introduceert volledig gerealiseerde, snel veranderende landschappen die nu alleen mogelijk zijn dankzij de solid-state drive van de PS5.

Die sfeervolle, buitenaardse score en de kleurrijke details van zijn personagemodellen en wereld vereisen de inzet van nieuwe gameplay-stijlen. De game heeft mijn aandacht meer dan getrokken en ik kijk ernaar uit om in een oogwenk tussen buitenaardse werelden te reizen met haptische integratie die echt een next-gen-ervaring oplevert. Ik ben klaar om de zachte, vervagende vibratie van een goed getimede Shadow Bomb of de terugslag van een dubbelloops vervreemd jachtgeweer te voelen.

Gescheiden verhaallijnen worden echter doodgemaakt. Vooral met de Ratchet & Clank series, zijn het meestal de zwakste titels (ik kijk naar jou Grootte doet er toe). Ze zijn tenslotte een duo en ik ben niets zonder Clank, mijn jetpack-en-helikopterhybride.

Vergeten Lore

De trailer introduceert ook een mysterieuze vrouwelijke Lombax, die zeker een sleutel zal zijn in de canon van de serie. Hoewel we andere Lombaxes hebben gezien, namelijk de bijna vergeten Angela Cross in het tweede deel van de serie, Commando gaan, zijn we sindsdien ertoe gebracht te geloven dat Ratchet de laatste van zijn soort is.

Deze speelbare vrouwelijke Lombax komt waarschijnlijk uit een andere dimensie, aangezien het verkoopargument van de game interdimensionaal wereldhoppen is, maar ik ben verheugd om te zien of hier een diepere verhaallijn te vinden is. Duiken in de grotere kennis van de Lombax-soort zou baanbrekend zijn voor de serie - het bestaan, of het ontbreken daarvan, en het belang van de katachtige mensachtigen is een hot topic gebleven onder fans.

Ik verwacht dat Insomniac ons de antwoorden zal geven waar we naar op zoek waren sinds we de verlaten Lombax-ruïnes van de eens zo glorieuze race in Vernietigingswerktuigen. De geschiedenis van Lombax is altijd ongrijpbaar geweest en ik hoop scheur uit elkaar opent eindelijk de sluizen.

Een nieuwe kijk op een oude hit

De ontwikkelaars tikten op productieve schrijver Sam Maggs om het schrijfteam te leiden en het verhaal voor de serie te helpen uitwerken. Ze is gespecialiseerd in verhalen waarin vrouwen centraal staan, waaronder succesvolle periodes met Marvel's Captain Marvel single-issue strips en graphic novels, evenals DC's Brave and Bold-serie. Ze weet boeiende, veelzijdige en zelfvoorzienende vrouwelijke leads te schrijven. En ik ben geobsedeerd.

Het gebrek aan vrouwelijke opties in nieuwere verhaalgestuurde videogames is de belangrijkste reden waarom ik vastzit aan het spelen van mijn achtste playthrough van een volledig aangepaste Skyrim. Dus om een ​​meester in het genre van vrouwelijke hoofdrolspelers te hebben die een van mijn favoriete series aller tijden siert, is bijna hetzelfde als de ontwikkelaars die mijn persoonlijke dagboekaantekeningen lezen. De momenteel niet nader genoemde vrouwelijke Lombax zal zeker andere fans boeien, maar op dit moment vind ik het prima dat het alleen een traktatie voor mijn plezier is.

Ik kijk ook uit naar puur, destructief plezier. Zoveel games hebben de funfactor achterwege gelaten en vervangen door een toewijding aan ruig realisme met een filmische behuizing. Het heeft natuurlijk zijn plaats, maar soms wil je jezelf gewoon verliezen in een wereld met een paar gevatte antropomorfe buitenaardse wezens.

Is dat te veel gevraagd? Ik denk het niet, en het lijkt erop dat de hogere mensen bij Insomniac Games dat ook niet doen, die eindelijk hun geldkoe uit de schuur laten. Ik zou niet enthousiaster kunnen zijn over de toekomst van Ratchet & Clank; mijn 6-jarige ik kan niet wachten. Ik zal deze dag één kopen en dat zou jij ook moeten doen.