Wat is OLED en hoe werkt het?

OLED, een geavanceerde vorm van LED, staat voor: organische lichtemitterende diode. In tegenstelling tot LED, die een achtergrondverlichting gebruikt om licht te geven aan: pixels, OLED vertrouwt op een organisch materiaal gemaakt van koolwaterstofketens om licht uit te stralen wanneer het in contact komt met elektriciteit.

Deze benadering heeft verschillende voordelen, met name de mogelijkheid voor elke pixel om zelf licht te maken, waardoor een oneindig hoge contrastverhouding ontstaat, wat betekent dat zwart volledig zwart en wit extreem helder.

Dit is de belangrijkste reden waarom steeds meer apparaten OLED-schermen gebruiken, inclusief smartphones, draagbare apparaten zoals smartwatches, tv's, tablets, desktop en laptop monitorenen digitale camera's. Onder die apparaten en andere zijn twee soorten OLED-schermen die op verschillende manieren worden bestuurd, genaamd actieve matrix (AMOLED) en passieve matrix (PMOLED).

Hoe OLED werkt

Een OLED-scherm bevat een aantal componenten. Binnen de structuur, genaamd de

substraat, is een kathode die elektronen levert, een anode die de elektronen "trekt", en een middengedeelte (de organische laag) dat ze scheidt.

Binnen de middelste laag bevinden zich twee extra lagen, waarvan er één verantwoordelijk is voor het produceren van het licht en de andere voor het opvangen van het licht.

De kleur van het licht dat op het OLED-scherm wordt gezien, wordt beïnvloed door rode, groene en blauwe lagen die aan het substraat zijn bevestigd. Als de kleur zwart moet zijn, kan de pixel worden uitgeschakeld om ervoor te zorgen dat er geen licht voor die pixel wordt gegenereerd.

Deze methode om zwart te maken is heel anders dan de methode die bij LED wordt gebruikt. Wanneer een toekomstige zwarte pixel op een LED-scherm op zwart wordt gezet, is de pixelsluiter gesloten, maar de achtergrondverlichting straalt nog steeds licht uit, wat betekent dat het nooit helemaal donker wordt.

OLED-professionals

In vergelijking met LED en andere weergavetechnologieën biedt OLED deze voordelen:

• Energiezuinig omdat een achtergrondverlichting niet wordt gevoed. Wanneer zwart wordt gebruikt, hebben die specifieke pixels helemaal geen stroom nodig, wat nog meer energie bespaart.
• De vernieuwingsfrequentie is veel sneller omdat er geen pixelluiken worden gebruikt.
• Met minder componenten kan het display, en dus het hele apparaat, dun en lichtgewicht blijven.
• Zwarte kleur is echt zwart, omdat die pixels volledig kunnen worden uitgeschakeld en er geen verlichting van achteren in de buurt is die een vage gloed in dat gebied geeft. Dit zorgt voor een echt hoge contrastverhouding (d.w.z. het helderste wit over het donkerste zwart).
• Ondersteunt een brede kijkhoek zonder zoveel kleurverlies als LED.
• De afwezigheid van overtollige lagen zorgt voor gebogen en buigbare displays.

OLED nadelen

Er zijn echter ook nadelen aan OLED-schermen:

• Omdat een deel van het scherm organisch is, vertonen OLED's in de loop van de tijd kleurdegradatie, wat de algehele schermhelderheid en kleurbalans beïnvloedt. Dit wordt met de tijd erger, omdat het materiaal dat nodig is voor het maken van blues sneller vergaat dan rood en groen.
• OLED-schermen zijn duur om te maken, tenminste in vergelijking met oudere technologie.
• Zowel OLED- als LED-schermen hebben te maken met inbranden van het scherm als bepaalde pixels te lang en te lang worden gebruikt tijd, maar het effect is groter op OLED's. Dit effect wordt echter deels bepaald door het aantal van pixels per inch.

Meer informatie over OLED

Niet alle OLED-schermen zijn hetzelfde; sommige apparaten gebruiken een specifiek soort OLED-paneel omdat ze een specifiek gebruik hebben.

Een smartphone die een hoge verversingssnelheid vereist voor HD-beelden en andere altijd veranderende inhoud, kan bijvoorbeeld een AMOLED-scherm gebruiken. Omdat deze displays een dunne-filmtransistor gebruiken om de pixels aan/uit te zetten om kleur weer te geven, kunnen ze zelfs transparant en flexibel zijn, de zogenaamde flexibele OLED's (of FOLED).

Aan de andere kant kan een rekenmachine die meestal dezelfde informatie langer op het scherm laat zien dan een telefoon, en die minder vaak ververst, gebruik maken van een technologie die stroom levert aan specifieke delen van de film totdat deze wordt vernieuwd, zoals PMOLED, waarbij elke rij van het scherm wordt bestuurd in plaats van elke pixel.

Sommige andere apparaten die OLED-schermen gebruiken, zijn afkomstig van fabrikanten die smartphones en smartwatches produceren, zoals Samsung, Google, Apple en Essential Products; digitale camera's zoals Sony, Panasonic, Nikon en Fujifilm; tablets van Lenovo, HP, Samsung en Dell; laptops zoals Alienware, HP en Apple; monitoren van Oxygen, Sony en Dell; en televisies van fabrikanten als Toshiba, Panasonic, Bank & Olufsen, Sony en Loewe. Zelfs sommige autoradio's en lampen gebruiken OLED-technologie.

Waar een beeldscherm uit bestaat, beschrijft niet noodzakelijkerwijs de resolutie. Met andere woorden, je kunt niet weten wat de resolutie is van een scherm (4K, HD, etc.) gewoon omdat je weet dat het OLED is (of Super AMOLED, LCD, LED, CRT, enz.).

QLED is een vergelijkbare term die Samsung gebruikt om een ​​paneel te beschrijven waar leds botsen met een laag quantum dots om het scherm in verschillende kleuren te laten oplichten. Het staat voor quantum-dot lichtgevende diode.