Het Touch Bar-idee van Apple was cool, maar werkte niet

Apple heeft de Touch Bar van de MacBook Pro zo goed als gedumpt. Wat ging er mis?

In 2016 voegde Apple de Aanraakbalk voor de MacBook Pro, een strip met aanraakscherm die de gewone rij met F-toetsen boven aan het toetsenbord verving. Vanaf de eerste dag vonden mensen het niet leuk. Dat is normaal - sommige mensen houden niet van verandering. Maar terwijl de afkeer nooit het niveau van haat bereikte waarvoor gevoeld werd Clippy en Comic Sans, het ging door totdat Apple het afschafte.

Waarom was de Touch Bar zo controversieel? Had Apple het kunnen redden? En wat zou die vermoeide oude F-toetsen in de toekomst kunnen vervangen?

"De Touch Bar is een van de meest nutteloze toevoegingen aan de MacBook Pro. Natuurlijk ziet het er cool uit, maar het is super onintuïtief - het aanpassen van dingen als volume en helderheid vereist extra tikken, en het is niet eens geoptimaliseerd voor alle apps", MacBook Pro-gebruiker, Touch-Bar-denier en koffie minnaar

Yurii Brown vertelde Lifewire via e-mail.

Wat is er mis met de Touch Bar?

De Touch Bar leek een manier voor Apple om touchscreen-technologie toe te voegen aan de Mac zonder daadwerkelijk een volledig touchscreen toe te voegen. De strip is eigenlijk een kleine iOS-achtige computer, een miniatuur-iPhone met een eigen besturingssysteem. Toen Steve Jobs de iPhone introduceerde, prees hij het touchscreen om zijn flexibiliteit. In tegenstelling tot fysieke toetsen, die een vaste lay-out hebben, kunnen schermen eindeloos opnieuw worden geconfigureerd.

En de Touch Bar had een aantal handige trucjes. Het maakte bijvoorbeeld TapBack-reacties met één druk op de knop mogelijk in de Berichten, en in Apple's eigen Logic Pro- en Final Cut-apps had het wat echt fantastische functies, zoals het scrubben van een audiotijdlijn.

Maar vanaf het begin negeerden app-ontwikkelaars de Touch Bar meestal. En dat deed Apple ook. Het heeft gedurende zijn hele levensduur geen noemenswaardige nieuwe functies gekregen en Apple heeft het zelfs verkleind om een ​​fysieke escape-toets toe te voegen.

Het voordeel van fysieke toetsen is dat ze elke keer dat u erop drukt hetzelfde doen. Een scherm is meer configureerbaar, maar er zijn kosten aan verbonden. Je kunt niet zomaar op een toets tikken zonder te kijken. Stel je voor dat je lichtschakelaars je dwongen om naar een klein scherm te kijken en je vinger op een pictogram te richten elke keer dat je een licht wilde aandoen. Dat is de Touch Bar.

"Het was vooral slecht op een professionele machine. Het was misschien logisch geweest op de goedkope beginnersmachines, maar professionals (programmeurs, grafisch zware gebruikers) kijken niet naar het toetsenbord," Shai Almog, Touch-Bar-scepticus en CEO van softwarebedrijf Codenaam Een vertelde Lifewire via e-mail.

"Het verwijderen van de sleutels verslechterde in wezen het gebruik", vervolgde Almog. "[De Touch Bar] was constant frustrerend, ik moest meerdere keren tikken om dingen te doen die ik kon doen met één tik op de functietoetsen."

Een ander constant probleem was onbedoelde invoer. Ik heb een MacBook met een Touch Bar slechts een paar weken gebruikt en ik werd er gek van. De Touch Bar zat te dicht bij de rij met cijfertoetsen en kon gemakkelijk per ongeluk worden geraakt.

Alternatieven?

De F-toetsen zijn prima, vooral in hun huidige, vertrouwde vorm; er zijn mediatoetsen, helderheidstoetsen en zelfs een nieuwe Do Not Disturb-toets. Maar kunnen we het niet beter doen?

Een optie kan zijn om zowel fysieke F-toetsen te hebben als een aanraakstrip erboven of langs de onderkant van het hoofdscherm. En deze strip kan zijn eigen fysieke aan-uit-sleutel hebben, zodat u kunt kiezen of u deze wilt gebruiken of niet.

Een ander alternatief bestaat al een tijdje. Hoe zit het met het houden van de toetsen, maar het toevoegen van een klein OLED-scherm aan elke? Dat was de gimmick van Art Lebedev's Optimus Maximus, een toetsenbord waarop elke toets een scherm was en afzonderlijk kon worden geconfigureerd. Het voordeel is dat de toetsen nog steeds fysiek zijn, maar kunnen worden omgeschakeld naar de huidige app. Zie ook: Elgato's Stream Deck MK.2.

Of wat dacht je van iets radicalers? E-ink keycaps zouden dezelfde configureerbaarheid bieden, maar zonder de batterij leeg te laten lopen. E-ink is zichtbaar in zonlicht en verbruikt alleen stroom als het display verandert. En terwijl we naar e-ink kijken, wat dacht je van een paneel aan de buitenkant van het apparaat? Een discrete statusstrip met batterijniveau en misschien meldingen, altijd zichtbaar. Het zou best netjes zijn om te controleren of die belangrijke e-mail is aangekomen zonder het deksel van de MacBook te openen.

Voorlopig verandert er echter waarschijnlijk niets. Apple-toetsenborden hebben een ruw half decennium gehad tussen de Touch Bar en de rampzalige vlindertoetsenborden van de MacBooks. Maar het toetsenbord van de nieuwe MacBook Pro is bijna perfect, met gemakkelijk te voelen omgekeerde T-pijltjestoetsen, een grote rij met F-toetsen en een enorme escape-toets.

Misschien is het beter om te stoppen terwijl we voorop lopen?