Τι είναι ένας Τομέας; (Ορισμός τομέα δίσκου)

Ένας τομέας είναι ένα τμήμα ειδικού μεγέθους του α σκληρός δίσκος, οπτικός δίσκος, δισκέτα, μονάδα flash, ή άλλου είδους αποθηκευτικό μέσο.

Ένας τομέας μπορεί επίσης να αναφέρεται ως α τομέα δίσκου ή, σπανιότερα, α ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ.

Τι σημαίνουν τα διαφορετικά μεγέθη τομέων;

Κάθε τομέας καταλαμβάνει μια φυσική θέση στη συσκευή αποθήκευσης και συνήθως αποτελείται από τρία μέρη: την κεφαλίδα τομέα, τον κωδικό διόρθωσης σφαλμάτων (ECC) και την περιοχή που αποθηκεύει πραγματικά τα δεδομένα.

Συνήθως, ένας τομέας μιας μονάδας σκληρού δίσκου ή μιας δισκέτας μπορεί να χωρέσει 512 byte πληροφοριών. Αυτό το πρότυπο θεσπίστηκε το 1956.

Στη δεκαετία του 1970, εισήχθησαν μεγαλύτερα μεγέθη όπως 1024 και 2048 byte για να φιλοξενήσουν μεγαλύτερες χωρητικότητες αποθήκευσης. Ένας τομέας ενός οπτικού δίσκου μπορεί συνήθως να χωρέσει 2048 byte.

Το 2007, οι κατασκευαστές άρχισαν να χρησιμοποιούν Προηγμένη μορφή σκληροί δίσκοι που αποθηκεύουν έως και 4096 byte ανά τομέα σε μια προσπάθεια αύξησης του μεγέθους του τομέα καθώς και βελτίωσης της διόρθωσης σφαλμάτων. Αυτό το πρότυπο χρησιμοποιείται από το 2011 ως το νέο μέγεθος τομέα για σύγχρονους σκληρούς δίσκους.

Αυτή η διαφορά στο μέγεθος του τομέα δεν σημαίνει απαραίτητα τίποτα σχετικά με τη διαφορά στα πιθανά μεγέθη μεταξύ σκληρών δίσκων και οπτικών δίσκων. Συνήθως, είναι το αριθμός των διαθέσιμων τομέων στη μονάδα δίσκου ή στο δίσκο που καθορίζουν τη χωρητικότητα.

Τομείς δίσκου και Μέγεθος μονάδας εκχώρησης

Πότε μορφοποίηση έναν σκληρό δίσκο, είτε χρησιμοποιεί βασικά εργαλεία των Windows είτε μέσω α Δωρεάν εργαλείο διαμερισμάτων δίσκου, μπορείτε να ορίσετε ένα προσαρμοσμένο μέγεθος μονάδας κατανομής (AUS). Αυτό ουσιαστικά λέει το σύστημα αρχείων ποιο είναι το μικρότερο τμήμα του δίσκου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αποθήκευση δεδομένων.

Για παράδειγμα, στα Windows, μπορείτε να επιλέξετε να διαμορφώστε έναν σκληρό δίσκο σε οποιοδήποτε από τα ακόλουθα μεγέθη: 512, 1024, 2048, 4096 ή 8192 byte ή 16, 32 ή 64 kilobyte.

Ας υποθέσουμε ότι έχετε ένα αρχείο εγγράφου 1 MB (1.000.000 byte). Μπορείτε να αποθηκεύσετε αυτό το έγγραφο σε κάτι σαν δισκέτα που αποθηκεύει 512 byte πληροφοριών σε κάθε τομέα ή σε σκληρό δίσκο που έχει 4096 byte ανά τομέα. Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλος είναι κάθε τομέας, αλλά μόνο πόσο μεγάλη είναι ολόκληρη η συσκευή.

Η μόνη διαφορά μεταξύ της συσκευής της οποίας το μέγεθος εκχώρησης είναι 512 byte και αυτής που είναι 4096 byte (ή 1024, 2048, κ.λπ.), είναι ότι το αρχείο 1 MB πρέπει να εκτείνεται σε περισσότερους τομείς δίσκου από ό, τι στο 4096 συσκευή. Αυτό συμβαίνει επειδή το 512 είναι μικρότερο από το 4096, που σημαίνει ότι μπορούν να υπάρχουν λιγότερα "κομμάτια" του αρχείου σε κάθε τομέα.

Σε αυτό το παράδειγμα, εάν το έγγραφο 1 MB επεξεργαστεί και γίνει τώρα αρχείο 5 MB, αυτό σημαίνει αύξηση του μεγέθους κατά 4 MB. Εάν το αρχείο είναι αποθηκευμένο στη μονάδα χρησιμοποιώντας το μέγεθος μονάδας εκχώρησης 512 byte, κομμάτια αυτού του αρχείου 4 MB θα κατανεμηθούν στον σκληρό δίσκο σε άλλους τομείς, πιθανώς σε τομείς πιο μακριά από την αρχική ομάδα τομέων που κατέχουν το πρώτο 1 MB, προκαλώντας κάτι που ονομάζεται θρυμματισμός.

Ωστόσο, χρησιμοποιώντας το ίδιο παράδειγμα όπως πριν, αλλά με το μέγεθος μονάδας εκχώρησης 4096 byte, λιγότερες περιοχές του δίσκου θα χωρούν τα 4 MB δεδομένων (επειδή κάθε μέγεθος μπλοκ είναι μεγαλύτερο), δημιουργώντας έτσι ένα σύμπλεγμα τομέων που είναι πιο κοντά μεταξύ τους, ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα κατακερματισμού θα συμβεί.

Με άλλα λόγια, ένα μεγαλύτερο AUS γενικά σημαίνει ότι τα αρχεία είναι πιο πιθανό να παραμείνουν πιο κοντά μεταξύ τους στον σκληρό δίσκο, κάτι που με τη σειρά του θα έχει ως αποτέλεσμα ταχύτερη πρόσβαση στο δίσκο και καλύτερη συνολική απόδοση του υπολογιστή.

Αλλαγή του μεγέθους της μονάδας εκχώρησης ενός δίσκου

Windows XP και νεότερα Windows λειτουργικά συστήματα μπορεί να τρέξει το fsutil εντολή για να δείτε το μέγεθος συμπλέγματος ενός υπάρχοντος σκληρού δίσκου. Για παράδειγμα, εισάγοντας αυτό σε ένα εργαλείο γραμμής εντολών όπως Γραμμή εντολών θα βρείτε το μέγεθος συμπλέγματος της μονάδας δίσκου C::

fsutil fsinfo ntfsinfo c:

Δεν είναι πολύ συνηθισμένο να αλλάζετε το προεπιλεγμένο μέγεθος μονάδας εκχώρησης μιας μονάδας δίσκου.

Η Microsoft έχει αυτούς τους πίνακες που εμφανίζουν τα προεπιλεγμένα μεγέθη συμπλέγματος για το NTFS, ΛΙΠΟΣκαι συστήματα αρχείων exFAT σε διαφορετικές εκδόσεις των Windows. Για παράδειγμα, το προεπιλεγμένο AUS είναι 4 KB (4096 byte) για τους περισσότερους σκληρούς δίσκους που έχουν διαμορφωθεί με NTFS.

Εάν θέλετε να αλλάξετε το μέγεθος του συμπλέγματος δεδομένων για έναν δίσκο, μπορεί να γίνει στα Windows κατά τη μορφοποίηση ενός σκληρού δίσκου, αλλά τα προγράμματα διαχείρισης δίσκου από τρίτους προγραμματιστές μπορούν επίσης να το κάνουν.

Αν και είναι πιθανώς πιο εύκολο να χρησιμοποιήσετε το εργαλείο μορφοποίησης που είναι ενσωματωμένο στα Windows, το δικό μας Δωρεάν Εργαλεία Διαμέρισης Δίσκων Η λίστα περιλαμβάνει πολλά δωρεάν προγράμματα που μπορούν να κάνουν το ίδιο πράγμα. Τα περισσότερα προσφέρουν περισσότερες επιλογές μεγέθους μονάδας από ό, τι τα Windows.

Πώς να επιδιορθώσετε κακούς τομείς

Ένας σκληρός δίσκος που έχει υποστεί φυσική ζημιά συχνά σημαίνει σωματικά κατεστραμμένους τομείς στην πλάκα του σκληρού δίσκου, αν και μπορεί να συμβεί και αλλοίωση και άλλου είδους ζημιά.

Ένας ιδιαίτερα απογοητευτικός τομέας που έχει προβλήματα είναι ο τομέας εκκίνησης. Όταν αυτός ο τομέας έχει προβλήματα, καθιστά το λειτουργικό σύστημα ανίκανο να εκκινήσει!

Παρόλο που οι τομείς ενός δίσκου μπορεί να καταστραφούν, είναι συχνά δυνατό να επισκευαστούν με τίποτα περισσότερο από ένα πρόγραμμα λογισμικού. Μπορεί να χρειαστεί να πάρετε ένα νέος σκληρός δίσκος αν υπάρχουν πάρα πολλοί κακοί τομείς.

Περισσότερες πληροφορίες για Τομείς δίσκων

Οι τομείς που βρίσκονται κοντά στο εξωτερικό ενός δίσκου είναι ισχυρότεροι από εκείνους που βρίσκονται πιο κοντά στο κέντρο, αλλά έχουν και μικρότερη πυκνότητα bit. Εξαιτίας αυτού, κάτι που ονομάζεται εγγραφή bit ζώνης χρησιμοποιείται από σκληρούς δίσκους.

Η εγγραφή bit ζώνης χωρίζει το δίσκο σε διαφορετικές ζώνες, όπου κάθε ζώνη χωρίζεται στη συνέχεια σε τομείς. Το αποτέλεσμα είναι ότι το εξωτερικό τμήμα ενός δίσκου θα έχει περισσότερους τομείς, και έτσι θα μπορεί να προσπελαστεί πιο γρήγορα από τις ζώνες που βρίσκονται κοντά στο κέντρο του δίσκου.

Εργαλεία ανασυγκρότησης, ακόμη και δωρεάν λογισμικό ανασυγκρότησης, μπορεί να επωφεληθεί από την εγγραφή bit ζώνης μετακινώντας αρχεία με κοινή πρόσβαση στο εξωτερικό τμήμα του δίσκου για ταχύτερη πρόσβαση. Αυτό αφήνει δεδομένα που χρησιμοποιείτε λιγότερο συχνά, όπως μεγάλα αρχεία ή βίντεο, να αποθηκεύονται σε ζώνες που βρίσκονται κοντά στο κέντρο της μονάδας δίσκου. Η ιδέα είναι να αποθηκεύσετε δεδομένα που χρησιμοποιείτε λιγότερο συχνά σε περιοχές της μονάδας που χρειάζονται περισσότερο χρόνο πρόσβασης.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εγγραφή ζώνης και τη δομή των τομέων του σκληρού δίσκου μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση DEW Associates Corporation.

NTFS.com έχει έναν εξαιρετικό πόρο για προηγμένη ανάγνωση στα διάφορα μέρη ενός σκληρού δίσκου, όπως τα κομμάτια, τους τομείς και τα συμπλέγματα.