Οι 9 καλύτεροι εξωτερικοί σκληροί δίσκοι, δοκιμασμένοι από τη Lifewire

Σχετικά με τους Αξιόπιστους Εμπειρογνώμονές μας

Πάτρικ Χάιντ έχει γράψει για την τεχνολογία των καταναλωτών για περισσότερα από τέσσερα χρόνια. Έχει εργαστεί στο παρελθόν στην αναπτυσσόμενη τεχνολογική βιομηχανία του Σιάτλ και έχει μεγάλη εξοικείωση με τα ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης.

Τζόρνταν Ολομάν

έχει γράψει στο παρελθόν για Kotaku, Eurogamer, IGN, GamesRadar και άλλες εκδόσεις. Έχει πολλές γνώσεις στα παιχνίδια και την τεχνολογία, και γνωρίζει έναν καλό εξωτερικό σκληρό δίσκο όταν βλέπει έναν. Του άρεσε το Western Digital My Passport για τα χρήματα του και το Samsung T5 SSD για τις γρήγορες ταχύτητες μεταφοράς.

Yoona Wagener εξετάζει μια ποικιλία τεχνολογικών gadget για το Lifewire, όπως περιφερειακά υπολογιστών, smartwatches και trackers γυμναστικής και σκληρούς δίσκους. Είναι επίσης ενθουσιώδης ερευνήτρια και αγοραστής λύσεων οικιακών gadget, όπως ηλεκτρική σκούπα ρομπότ, αέρας καθαριστές και ηχεία Bluetooth και έχει εμπειρία στην παροχή τεχνικής υποστήριξης και τεκμηρίωσης βοήθειας σε τελικούς χρήστες.

Έρικα Ρόους γράφει επαγγελματικά για περισσότερο από μια δεκαετία και έχει περάσει τα τελευταία πέντε χρόνια γράφοντας για την καταναλωτική τεχνολογία. Η Erika έχει εξετάσει περισσότερα από 125 gadget, συμπεριλαμβανομένων υπολογιστών, περιφερειακών, εξοπλισμού A/V, φορητών συσκευών και έξυπνων οικιακών gadget. Η Erika αυτή τη στιγμή γράφει για Digital Trends και Lifewire.

Άντι Ζαν έχει συνεργαστεί με το Lifewire δοκιμάζοντας και αναθεωρώντας σκληρούς δίσκους και άλλη τεχνολογία από το 2019. Ο Andy είχε πάντα πάθος με τους υπολογιστές και έχει κατασκευάσει ο ίδιος αρκετούς επιτραπέζιους υπολογιστές. Έχει μια βαθιά γοητεία με τους υπολογιστές και δεν του αρέσει τίποτα περισσότερο από το να συμβαδίζει με την αιχμή της τεχνολογίας.

Τι να αναζητήσετε σε έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο

Η ψηφιακή αποθήκευση αλλάζει. Οι μονάδες εσωτερικής αποθήκευσης μεγαλώνουν, ο χώρος αποθήκευσης στο cloud γίνεται φθηνότερος και οι μονάδες USB γίνονται λιγότερο συνηθισμένες. Αλλά αυτό δεν αναιρεί απαραίτητα την ανάγκη για έναν καλό εξωτερικό σκληρό δίσκο – στην πραγματικότητα, μερικές φορές είναι ο καλύτερος τρόπος.

Η αγορά ενός σκληρού δίσκου δεν είναι τόσο απλή όσο η αγορά του πρώτου (ή φθηνότερου) που βλέπετε. Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που πρέπει να λάβετε υπόψη όταν αγοράζετε μια εξωτερική μονάδα αποθήκευσης και το είδος της μονάδας που τελικά θα αγοράσετε θα μπορούσε να υπαγορεύσει τι μπορείτε να κάνετε με αυτήν.

Τι πρέπει λοιπόν να έχετε κατά νου; Για αρχή, θα θελήσετε να αποφασίσετε μεταξύ μιας μονάδας σκληρού δίσκου και μιας μονάδας στερεάς κατάστασης, οι οποίες προσφέρουν ορισμένα σημαντικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Θα θελήσετε επίσης να σκεφτείτε την ταχύτητα της μονάδας, τη μορφή του σκληρού δίσκου, τη συνδεσιμότητα και τις ειδικές δυνατότητες προστασίας.

Πριν βουτήξετε στον οδηγό μας, υπάρχουν μερικοί όροι που πρέπει να γνωρίζετε. Πιθανότατα θα αποφασίσετε μεταξύ μιας μονάδας δίσκου πολλαπλών gigabyte (GB) ή πολλαπλά terabyte (TB). Ένα terabyte είναι 1.000 gigabyte και ένα gigabyte είναι 1.000 megabyte (MB). Ένα αρχείο MP3 παίρνει περίπου 3,5 MB, που σημαίνει ότι ένα gigabyte μπορεί να αποθηκεύσει περίπου 285 τραγούδια. Μια ταινία HD καταλαμβάνει περίπου 3,5 GB — έτσι ένα terabyte μπορεί να αποθηκεύσει 285 ταινίες HD.

Εδώ είναι όλα όσα πρέπει να λάβετε υπόψη όταν αγοράζετε μια εξωτερική μονάδα δίσκου.

Μέγεθος αποθήκευσης

Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να λάβετε υπόψη είναι το μέγεθος της μονάδας δίσκου σας. Δεν μιλάμε για το πόσο μεγάλο είναι φυσικά, αλλά πόσο αποθηκευτικό χώρο θέλετε. Είναι δύσκολο να προτείνεις ένα μέγεθος αποθήκευσης επειδή διαφέρει από άτομο σε άτομο και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το τι σκοπεύεις να αποθηκεύσεις. Ένας καλός εμπειρικός κανόνας, ωστόσο, είναι να καθορίσετε πόσο αποθηκευτικό χώρο έχετε νομίζω θα χρειαστείτε και στη συνέχεια θα αγοράσετε μια μονάδα δίσκου που είναι διπλή.

Εάν σκοπεύετε να αποθηκεύσετε μόνο έγγραφα, πιθανότατα δεν χρειάζεστε πολύ περισσότερα από 80 GB. Εάν αποθηκεύετε μια μικρή έως μεσαία μουσική συλλογή και φωτογραφίες, τότε έως και 256 GB θα είναι εντάξει. Για την αποθήκευση ταινιών και άλλου περιεχομένου βίντεο, η ποσότητα που χρειάζεστε μπορεί να κυμαίνεται σε πολλά terabyte, ειδικά εάν οι ταινίες είναι σε 4Κ. Σε τελική ανάλυση, είναι πάντα καλό να έχετε περισσότερο χώρο αποθήκευσης από ό, τι νομίζετε ότι θα χρειαστείτε — ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να ξοδεύετε περισσότερα χρήματα.

Τύποι εξωτερικών μονάδων δίσκου

Στη συνέχεια, ήρθε η ώρα να αποφασίσετε για το είδος της μονάδας αποθήκευσης που θέλετε. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι εξωτερικών μονάδων αποθήκευσης και, ενώ τελικά εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό, ο τρόπος με τον οποίο αποθηκεύουν αρχεία είναι σημαντικά διαφορετικός.

Σκληρός Δίσκος (HDD)

Παραδοσιακά, αν θέλατε μια μονάδα αποθήκευσης σήμαινε να αγοράσετε ένα σκληρός δίσκος. Υπάρχουν κάποια πλεονεκτήματα και ορισμένα μειονεκτήματα σε αυτό. Για αρχή, οι μονάδες σκληρού δίσκου υπάρχουν εδώ και αρκετό καιρό, επομένως έχουν γίνει σχετικά φθηνές. Λειτουργούν με την αποθήκευση αρχείων σε έναν ηλεκτρομαγνητικό δίσκο που περιστρέφεται και διαβάζεται από έναν κινούμενο βραχίονα.

Λόγω αυτών των κινούμενων μερών, είναι πολύ πιο πιθανό να σπάσουν με πολλή κίνηση. Η ταχύτητα μιας μονάδας σκληρού δίσκου ουσιαστικά υπαγορεύεται από το πόσο γρήγορα περιστρέφεται ο ηλεκτρομαγνητικός δίσκος και είναι γενικά πιο αργές από τις μονάδες στερεάς κατάστασης. (Θα ασχοληθούμε περισσότερο με τις διαφορετικές ταχύτητες αργότερα.) Οι μονάδες σκληρού δίσκου είναι ο καλύτερος τρόπος, ωστόσο, εάν θέλετε πολύ χώρο αποθήκευσης σε φθηνή τιμή και δεν σκοπεύετε να τους μετακινήσετε πολύ.

Μονάδα δίσκου στερεάς κατάστασης (SSD)

Μονάδες δίσκου στερεάς κατάστασης καταργήστε τον κινούμενο ηλεκτρομαγνητικό δίσκο και αντικαταστήστε τον με αυτό που ονομάζεται "αποθήκευση φλας". Είναι το ίδιο είδος αποθηκευτικού χώρου που χρησιμοποιείται σε smartphone, RAM σε υπολογιστές και, σήμερα, πολλές από τις μονάδες εσωτερικής αποθήκευσης σε Υπολογιστές. Η αποθήκευση στερεάς κατάστασης χρησιμοποιεί ουσιαστικά μικροτσίπ για την αποθήκευση πληροφοριών και ως εκ τούτου δεν υπάρχουν κινούμενα μέρη. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει χαμηλότερο ποσοστό αποτυχίας, υψηλότερη ταχύτητα και απλά καλύτερη συνολική απόδοση. Συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει ότι είναι ιδανικά για την εκτέλεση λογισμικού ή λειτουργικού συστήματος εκτός λειτουργίας.

Φυσικά, υπάρχει ένα μειονέκτημα σε όλα αυτά τα πλεονεκτήματα - και αυτό είναι η τιμή. Οι μονάδες στερεάς κατάστασης είναι πολύ πιο ακριβές από τις μονάδες σκληρού δίσκου και ενώ πέφτουν μέσα τιμή, απλά δεν μπορείτε να αποκτήσετε μονάδες στερεάς κατάστασης πολλών terabyte χωρίς να ξοδέψετε τουλάχιστον μερικές εκατοντάδες δολάρια.

Εκτέλεση

Υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορούν να επηρεάσουν την απόδοση ενός σκληρού δίσκου πέρα ​​από τον τύπο του σκληρού δίσκου. Αυτό ισχύει περισσότερο για μια μονάδα σκληρού δίσκου από μια μονάδα στερεάς κατάστασης, αλλά οι μονάδες στερεάς κατάστασης εξακολουθούν να έχουν μετρήσεις που σχετίζονται με την απόδοση στις οποίες θα πρέπει να δώσετε προσοχή.

Ταχύτητα μεταφοράς

Η ταχύτητα μεταφοράς ενός σκληρού δίσκου έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με τον τύπο υποδοχής που διαθέτει ο σκληρός δίσκος. Τα νεότερα πρότυπα σύνδεσης έχουν υψηλότερες ταχύτητες μεταφοράς. Ο όρος "ταχύτητα μεταφοράς" είναι τεχνικά λίγο παραπλανητικός, καθώς δεν υπαγορεύει πραγματικά πόσο γρήγορα ένας σκληρός δίσκος μπορεί να μεταφέρει αρχεία από και προς τον υπολογιστή σας. Αντίθετα, σας λέει πόσο γρήγορα μπορεί ένας σκληρός δίσκος θεωρητικά μεταφορά αρχείων, με βάση το πρωτόκολλο σύνδεσης που χρησιμοποιεί ο σκληρός δίσκος.

Στο παρελθόν, η σύνδεση ήταν ο κύριος περιοριστικός παράγοντας για το πόσο γρήγορα μια μονάδα δίσκου μπορούσε να μεταφέρει αρχεία: USB 2.0 Οι σκληροί δίσκοι, στον πραγματικό κόσμο, μπορούσαν να μεταφέρουν δεδομένα με ταχύτητα έως και 20 MB/δευτερόλεπτο, ενώ οι μονάδες FireWire 800 περιορίζουν τα δεδομένα στα 85 MB/δευτερόλεπτο. Αυτές τις μέρες, τα νεότερα USB 3.0 Το πρότυπο επιτρέπει τη μεταφορά δεδομένων έως και 460 MB/δευτερόλεπτο, ενώ το Thunderbolt επιτρέπει ταχύτητες άνω του 1 GB/δευτερόλεπτο. Εξαιτίας αυτού, ο τύπος σύνδεσης δεν είναι το σημείο συμφόρησης. Αντίθετα, η ταχύτητα υπαγορεύεται από το πόσο γρήγορα ο σκληρός δίσκος μπορεί να διαβάσει και να γράψει δεδομένα, η οποία αναφέρεται ως ταχύτητα ανάγνωσης/εγγραφής.

Ταχύτητα ανάγνωσης/εγγραφής

Ταχύτητες ανάγνωσης/εγγραφής Ανατρέξτε στο πόσο γρήγορα ένας σκληρός δίσκος μπορεί να έχει πρόσβαση στα αρχεία που είναι αποθηκευμένα σε αυτόν — όχι στο πόσο γρήγορα αυτά τα αρχεία μεταφέρονται προς ή από έναν υπολογιστή. Η ταχύτητα «ανάγνωσης» αναφέρεται στο πόσο γρήγορα ένας σκληρός δίσκος μπορεί να έχει πρόσβαση σε ένα αποθηκευμένο αρχείο, ενώ η ταχύτητα «εγγραφής» αναφέρεται στο πόσο γρήγορα μια μονάδα δίσκου μπορεί να αποθηκεύσει ένα νέο αρχείο. Δεδομένης της εξέλιξης των πρωτοκόλλων μεταφοράς, οι ταχύτητες ανάγνωσης/εγγραφής είναι ένας πολύ καλύτερος δείκτης για το πόσο γρήγορα είναι δύσκολο Ο δίσκος θα μπορεί πραγματικά να μεταφέρει αρχεία από την "ταχύτητα μεταφοράς", ειδικά όταν πρόκειται για σκληρό δίσκο οδηγεί.

Οι ταχύτητες ανάγνωσης/εγγραφής αλλάζουν πολύ ανάλογα με το αν πρόκειται για σκληρό δίσκο ή SDD, και ακόμη και σε αυτές τις κατηγορίες μπορεί να υπάρχει κάποια διακύμανση. Όπως αναφέρθηκε, οι σκληροί δίσκοι διαθέτουν έναν περιστρεφόμενο δίσκο μέσα τους και ο ρυθμός με τον οποίο οι μονάδες μπορούν να έχουν πρόσβαση στα δεδομένα εξαρτάται από το πόσο γρήγορα περιστρέφεται αυτός ο δίσκος. Συνήθως, οι μονάδες περιστρέφονται με 5.400 RPM ή περιστροφές ανά λεπτό και οι μονάδες δίσκου με αυτή την ταχύτητα έχουν γενικά ταχύτητα ανάγνωσης/εγγραφής περίπου 100MB/s. Ορισμένοι σκληροί δίσκοι έχουν φυσική ταχύτητα 7.200 RPM, η οποία επιτρέπει ελαφρώς μεγαλύτερη ταχύτητα ανάγνωσης/εγγραφής 120 MB/s.

Οι ταχύτητες ανάγνωσης/εγγραφής μπορεί να ποικίλλουν πολύ με τους SSD, αλλά συνήθως κυμαίνονται από 200 MB/s στην πιο αργή έως πολλαπλά GB ανά δευτερόλεπτο στη γρηγορότερη. Εάν το μόνο που κάνετε είναι να μεταφέρετε αρχεία, τότε οποιαδήποτε από αυτές τις ταχύτητες θα πρέπει να είναι υπεραρκετή, αλλά αν χρησιμοποιείτε τη μονάδα δίσκου σας για να αποθηκεύσετε λογισμικό ή το λειτουργικό σας σύστημα, τότε κάτι στο γρήγορο τέλος μπορεί βοήθεια. Σε αυτήν την περίπτωση, αναζητήστε ταχύτητες 500 MB/s ή περισσότερες.

Άλλα χαρακτηριστικά και ζητήματα

Ενώ ο τύπος του σκληρού δίσκου και η απόδοση του σκληρού δίσκου είναι ίσως οι πιο σημαντικοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη, υπάρχουν μερικά άλλα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχετε υπόψη σας.

Συνδεσιμότητα δικτύου

Ενώ οι περισσότεροι σκληροί δίσκοι σε επίπεδο καταναλωτή συνδέονται στον υπολογιστή σας μέσω καλωδίου USB, ορισμένοι προσφέρουν δίκτυο Συνδεσιμότητα, που σημαίνει ότι μπορείτε να έχετε πρόσβαση στον σκληρό σας δίσκο από οποιονδήποτε υπολογιστή ή τηλέφωνο που βρίσκεται στον ίδιο δίκτυο. Αυτό μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο για όσους έχουν ρυθμίσει πολλούς υπολογιστές και θέλουν απλώς να χρησιμοποιήσουν έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο για τη δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας αρχείων και τη μεταφορά αρχείων μεταξύ των υπολογιστών.

Μπορείτε πραγματικά να δώσετε οποιαδήποτε χαρακτηριστικά δικτύου εξωτερικού σκληρού δίσκου απλά συνδέοντάς τον στο δρομολογητή σας — με την προϋπόθεση ότι ο δρομολογητής σας έχει μια συμβατή θύρα σε αυτό — αλλά θα χρειαστεί λίγο περισσότερη προσαρμογή για να ρυθμιστεί σωστά. Ωστόσο, οι ειδικοί δίσκοι που συνδέονται με το δίκτυο έχουν ορισμένα πλεονεκτήματα. Για παράδειγμα, τα λεγόμενα "Δικτυακός χώρος αποθήκευσης" ή NAS, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διακομιστής πολυμέσων από εφαρμογές όπως το Plex, ενώ οι τυπικές μονάδες που συνδέονται με δρομολογητή δεν είναι απαραίτητα σε θέση να το κάνουν. Το NAS είναι λίγο πιο ακριβό, αλλά είναι επίσης συχνά επεκτάσιμο χάρη στις επιπλέον υποδοχές στο περίβλημα, οι οποίες μπορούν να δεχτούν περισσότερους πραγματικούς σκληρούς δίσκους.

Ρίξτε μια ματιά στον οδηγό μας για το καλύτερος χώρος αποθήκευσης NAS (Δικτυακός χώρος αποθήκευσης).

λιμάνια

Το είδος της θύρας ή των θυρών που χρησιμοποιεί ο σκληρός δίσκος σας για να συνδεθεί με έναν υπολογιστή συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με την ταχύτητα μεταφοράς. Οι περισσότεροι σκληροί δίσκοι συνδέονται με έναν υπολογιστή μέσω μιας μορφής USB. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει το ξεπερασμένο πλέον USB 2.0 ή το νεότερο USB 3.0 ή USB 3.1, και αν είναι USB 3.1, θα μπορούσε επίσης να συνδεθεί μέσω του νεότερου USB-C βύσμα, ενώ εξακολουθείτε να χρησιμοποιείτε το πρότυπο USB 3.1.

Άλλα λιμάνια, τα οποία είναι όλο και λιγότερο κοινά, περιλαμβάνουν FireWire 400 και FireWire 800, αν και όλο και λιγότεροι υπολογιστές υποστηρίζουν αυτές τις θύρες, επομένως θα πρέπει να είστε προσεκτικοί κατά την αγορά.

Συνιστούμε να αναζητήσετε σκληρό δίσκο με υποστήριξη USB 3.1 και υποδοχή USB-C, ειδικά εάν ο υπολογιστής σας είναι σχετικά καινούργιος. Μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να αγοράσετε έναν προσαρμογέα για χρήση με τον τρέχοντα υπολογιστή σας που μπορεί να μην έχει USB-C, αλλά σημαίνει ότι όταν κάνετε αναβάθμιση σε νέο υπολογιστή, ο εξωτερικός σκληρός σας δίσκος θα παραμείνει χρησιμοποιήσιμος.

Ρίξτε μια ματιά στον οδηγό μας για το καλύτεροι προσαρμογείς USB-C διαθέσιμος.

Μορφή

Οι εξωτερικοί σκληροί δίσκοι διατίθενται σε μερικές διαφορετικές μορφές, αν και είναι πολύ εύκολο διαμορφώστε ξανά έναν σκληρό δίσκο αν τύχει να αγοράσετε το λάθος είδος. Οι μορφές σκληρού δίσκου συνδέονται σε μεγάλο βαθμό με το λειτουργικό σύστημα με το οποίο πρόκειται να χρησιμοποιήσετε τον σκληρό δίσκο. Εδώ είναι μια γρήγορη σύνοψη.

NTFS είναι η πιο κοινή μορφή για νέους εξωτερικούς σκληρούς δίσκους και μπορεί να χρησιμοποιηθεί με υπολογιστές με Windows. Δυστυχώς, δεν λειτουργεί το ίδιο καλά με κανένα άλλο λειτουργικό σύστημα. Οι Mac μπορούν να διαβάσουν σκληρούς δίσκους με μορφή NTFS, αλλά δεν μπορούν να γράψουν σε αυτούς.

HFS+, που σημαίνει "Ιεραρχικό σύστημα αρχείων", είναι μια μορφή σκληρού δίσκου που λειτουργεί πολύ καλύτερα με Mac και είναι μια βελτίωση σε σχέση με την παλαιότερη μορφή HFS, καθώς μπορεί να υποστηρίξει μεγαλύτερους τύπους αρχείων. Δυστυχώς, οι μονάδες HFS+ δεν λειτουργούν πραγματικά με υπολογιστές με Windows. Οι μονάδες HFS+ είναι ο καλύτερος τρόπος για όσους σχεδιάζουν να τις χρησιμοποιήσουν με Mac που εκτελούν ελαφρώς παλαιότερες εκδόσεις του macOS.

APFS είναι μια νεότερη μορφή σκληρού δίσκου που λειτουργεί με υπολογιστές Mac, αλλά λειτουργεί μόνο με Mac που εκτελεί macOS High Sierra ή νεότερο. Όπως και οι μονάδες HFS+, οι μονάδες APFS δεν μπορούν να διαβαστούν από υπολογιστές με Windows.

exFAT είναι ουσιαστικά ένας συνδυασμός NTFS και FAT32, μια παλαιότερη μορφή μονάδας δίσκου που δεν χρησιμοποιείται πλέον πολύ. Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα στις μονάδες exFAT — συγκεκριμένα ότι μπορούν να αναγνωριστούν τόσο από υπολογιστές Windows όσο και από υπολογιστές Mac, οπότε αν χρειάζεστε υποστήριξη και για τα δύο, αξίζει να μορφοποιήσετε τη μονάδα δίσκου σας σε exFAT.

Εάν δεν είστε σίγουροι για ποια μορφή σκληρού δίσκου να χρησιμοποιήσετε, τότε χρησιμοποιήστε το exFAT, καθώς λειτουργεί με τα περισσότερα λειτουργικά συστήματα. Ωστόσο, οι περισσότεροι σκληροί δίσκοι διατίθενται σε NTFS, επομένως ίσως χρειαστεί να αγοράσετε έναν και στη συνέχεια να τον επαναδιαμορφώσετε. Λάβετε υπόψη ότι δεν είναι τόσο εύκολο να διαμορφώσετε ξανά μια μονάδα δίσκου HFS+ ή APFS, εάν χρειαστεί να τη χρησιμοποιήσετε στα Windows.

Φυσικό μέγεθος

Το φυσικό μέγεθος ενός εξωτερικού σκληρού δίσκου δεν μεταφράζεται απαραίτητα στην ποσότητα του αποθηκευτικού χώρου, ιδιαίτερα με την εμφάνιση αποθήκευση flash. Έχετε πραγματικά λόγο μόνο για το φυσικό μέγεθος ενός σκληρού δίσκου όταν πρόκειται για μονάδες στερεάς κατάστασης, καθώς υπάρχουν τυπικά μεγέθη για μονάδες σκληρού δίσκου. Οι περιστρεφόμενοι δίσκοι των μονάδων σκληρού δίσκου μπορούν να διατεθούν σε μεγέθη 2,5 ιντσών ή 3,5 ιντσών. Ένα τυπικό μέγεθος για μια φορητή μονάδα σκληρού δίσκου, για παράδειγμα, είναι ο σκληρός δίσκος Western Digital Elements 2TB, ο οποίος διατίθεται σε 4,35 x 3,23 x 0,59 ίντσες. Οι μικρότεροι σκληροί δίσκοι επιτραπέζιου υπολογιστή έχουν διαστάσεις περίπου 7 x 5 ίντσες και κυμαίνονται από εκεί.

Οι σκληροί δίσκοι στερεάς κατάστασης μπορεί να είναι πολύ μικρότεροι, καθιστώντας τους πολύ πιο φορητούς. Ο SanDisk Extreme Portable SSD, για παράδειγμα, διατίθεται σε μέγεθος 3,79 x 1,95 x 0,35 ίντσες — ένα αρκετά μέσο μέγεθος για μονάδες SSD.

Ασφάλεια

Οι εξωτερικοί σκληροί δίσκοι μπορούν να συνοδεύονται από λειτουργίες σχεδιασμένες να διατηρούν τα αρχεία πιο ασφαλή, κάτι που μπορεί να είναι σημαντικό εάν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε το δικό σας για την αποθήκευση ευαίσθητων πληροφοριών. Για παράδειγμα, ορισμένοι σκληροί δίσκοι προσφέρουν προστασία με κωδικό πρόσβασης από προεπιλογή, πράγμα που σημαίνει ότι μπορείτε εύκολα να ορίσετε έναν κωδικό πρόσβασης για να διατηρείτε όλα τα αρχεία σας ασφαλή. Ορισμένα προσφέρουν επίσης υψηλού επιπέδου κρυπτογράφηση, καθιστώντας τα αρχεία σας άχρηστα σε όσους δεν έχουν τον κωδικό πρόσβασής σας, ακόμα κι αν καταφέρουν με κάποιο τρόπο να χακάρουν τη μονάδα δίσκου.

Ρυθμιστής

Ένα buffer σκληρού δίσκου είναι ουσιαστικά χώρος αποθήκευσης που υπάρχει μεταξύ του υπολογιστή και της πραγματικής αποθήκευσης σε έναν σκληρό δίσκο. Τα αρχεία που είναι αποθηκευμένα από τον σκληρό δίσκο στην προσωρινή μνήμη είναι προσβάσιμα πολύ πιο γρήγορα από αυτά που είναι αποθηκευμένα στον κύριο χώρο αποθήκευσης ενός σκληρού δίσκου και όσο μεγαλύτερη είναι η προσωρινή μνήμη του σκληρού δίσκου — που μερικές φορές ονομάζεται κρύπτη — τόσο καλύτερη είναι η συνολική απόδοση που είναι πιθανό να έχει η μονάδα.

Σε γενικές γραμμές, χρειάζεται πραγματικά να νοιάζεστε για το μέγεθος του buffer εάν σκοπεύετε να εκτελέσετε λογισμικό από τον σκληρό σας δίσκο. Εάν το μόνο που κάνετε είναι να αποθηκεύετε αρχεία, ο τύπος της μονάδας και η ταχύτητα του δίσκου θα είναι πολύ πιο σημαντικά.

Εάν πιστεύετε ότι χρειάζεστε έναν σκληρό δίσκο με μεγαλύτερο buffer, τότε συνιστούμε να αγοράσετε έναν με τουλάχιστον 64MB cache, αν και αυτοί με 128MB και ακόμη και 256MB είναι επίσης αρκετά συνηθισμένοι.

Τιμή

Ανάλογα με τον τύπο του σκληρού δίσκου και την ποσότητα αποθήκευσης που επιλέγετε, η τιμή μπορεί να ποικίλλει δραστικά.

Οι μονάδες σκληρού δίσκου, όπως αναφέρθηκε, είναι πολύ φθηνότερες από τις μονάδες στερεάς κατάστασης, οπότε αν χρειάζεστε πολύ χώρο αποθήκευσης σε λογική τιμή, ένας σκληρός δίσκος μπορεί να είναι ο καλύτερος τρόπος. Μπορείτε να περιμένετε να πληρώσετε περίπου 3 σεντς ανά GB για έναν σκληρό δίσκο.

Από την άλλη πλευρά, δεν είναι ασυνήθιστο να δούμε μια μονάδα SSD με 25 σεντς ανά GB. Οι SSD χαμηλότερης χωρητικότητας μπορεί να κυμαίνονται έως και 40 σεντ ανά GB, ενώ οι SSD 2 TB μπορεί να έχουν 20 σεντ. Φυσικά, αυτό εξακολουθεί να κάνει μια κίνηση που κοστίζει εκατοντάδες δολάρια.

συμπέρασμα

Αν και υπάρχουν πολλά που πρέπει να έχετε κατά νου όταν αγοράζετε έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο, ελπίζουμε ότι αυτό θα σας βοηθήσει να περιορίσετε την επιλογή σας. Οι συνολικές συστάσεις μας; Εάν θέλετε πολύ αποθηκευτικό χώρο σε λογική τιμή και δεν σκοπεύετε να μετακινήσετε πολύ τον σκληρό σας δίσκο, προτιμήστε έναν σκληρό δίσκο. Εάν θέλετε γρήγορη απόδοση και είτε δεν χρειάζεστε πολύ χώρο αποθήκευσης είτε είστε διατεθειμένοι να ξοδέψετε περισσότερο, τότε ένας SSD είναι ο καλύτερος σας. Και στις δύο περιπτώσεις, είναι καλή ιδέα να βρείτε μια μονάδα δίσκου που να υποστηρίζει USB 3.0 ή νεότερη έκδοση και μια θύρα USB-C μπορεί να είναι χρήσιμη ανάλογα με το αν ο υπολογιστής σας διαθέτει θύρα USB-C.

Υπάρχουν μερικές μάρκες που έχουν χτίσει τη φήμη για ποιοτικούς εξωτερικούς σκληρούς δίσκους, συμπεριλαμβανομένων των Western Digital, SanDisk και Seagate. Συχνά αξίζει να αγοράσετε έναν σκληρό δίσκο από μια αξιόπιστη μάρκα, καθώς οι μικρότερες εταιρείες μπορεί να μην προσφέρουν πολλά με τον τρόπο υποστήριξης για ελαττωματικές μονάδες δίσκου.

Να είστε σίγουροι, όποιες και αν είναι οι ανάγκες σας, πιθανότατα υπάρχει ένας σκληρός δίσκος για εσάς και ελπίζουμε ότι η αγορά είναι λίγο πιο εύκολη με τις νέες γνώσεις σας για τα βασικά χαρακτηριστικά τους.