Πώς η FCC επηρεάζει τις ταχύτητες του Διαδικτύου

ο τελική αναφορά από τον Ajit Pai, πρώην πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Επικοινωνιών (FCC), διαπίστωσε ότι η υπηρεσία νωρίτερα Οι ορισμοί του τι συνιστά ευρυζωνικό Διαδίκτυο εξακολουθούν να είναι περισσότερο από επαρκείς για αυτό που κάνουν οι Αμερικανοί στον Ιστό σήμερα.

Το 2015, η FCC εισήγαγε μια αλλαγή στον τυπικό ορισμό της ευρυζωνικότητας του οργανισμού. Οι προηγούμενες ελάχιστες ταχύτητες λήψης 4 megabit ανά δευτερόλεπτο (Mbps) και φόρτωσης 1 Mbps αντικαταστάθηκαν με 25 λήψη και 3 μεταφόρτωση, για να ληφθούν υπόψη οι αυξημένες ανάγκες των σύγχρονων χρηστών του Διαδικτύου. Σχεδόν έξι χρόνια αργότερα, η Pai και η FCC εξακολουθούν να θεωρούν αυτά τα σημεία αναφοράς επαρκή, παρά το γεγονός ότι περισσότεροι άνθρωποι και επιχειρήσεις μετακινούνται στο διαδίκτυο.

"Το τρέχον όριο δεν αντικατοπτρίζει τις ανάγκες του ολοένα και πιο διαδικτυακού πληθυσμού μας", δήλωσε ο Tyler Cooper, αρχισυντάκτης του BroadbandNow είπε Lifewire μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. "Πολλές εφαρμογές που απαιτούν αμφίδρομη επικοινωνία χρειάζονται περισσότερα από 3 Mbps μεταφόρτωση για να λειτουργήσουν βέλτιστα, και κοιτάζοντας το μέλλον, αυτό το τρέχον πρότυπο δεν αντικατοπτρίζει σε καμία περίπτωση τις απαιτήσεις για εφαρμογές του κοντινού μελλοντικός. Τα δίκτυα που χτίζουμε σήμερα πρέπει να λειτουργούν καλά αύριο».

Πρέπει να πάμε πιο γρήγορα

Η FCC είναι υπεύθυνη για την παροχή ενός βασικού ορισμού για το τι είναι η ευρυζωνική πρόσβαση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη συνέχεια, οι πάροχοι υπηρεσιών Διαδικτύου (ISP) όπως οι Comcast, Spectrum και AT&T μπορούν να λάβουν αυτόν τον ορισμό και να προσφέρουν υπηρεσίες που πληρούν ή και υπερβαίνουν αυτά τα πρότυπα.

Ο λόγος που αντιμετωπίζουμε πρόβλημα με την ευρυζωνική κάλυψη και τις συνδέσεις είναι ότι αυτά τα πρότυπα χαμηλής ταχύτητας επιτρέπουν στους ISP να προσφέρουν λιγότερο από επαρκείς υπηρεσίες. Αυτές οι συνδέσεις συνήθως συνοδεύονται από άλλες επιφυλάξεις, όπως ακριβά προγράμματα τιμών, πολυετή συμβόλαια, ακόμη και ανώτατα όρια δεδομένων, τα οποία περιορίζουν την ποσότητα ευρυζωνικότητας που μπορεί να χρησιμοποιήσει ένας πελάτης κάθε μήνα.

Επειδή ο πήχης είναι τόσο χαμηλός, οι αγροτικές περιοχές που πρέπει να βασίζονται σε αργό δορυφορικό Διαδίκτυο, ή ακόμα και DSL, υπολογίζονται ότι έχουν πρόσβαση σε ευρυζωνικές συνδέσεις, παρά το γεγονός ότι αυτές οι συνδέσεις συχνά δεν είναι αρκετά ισχυρές για να υποστηρίξουν τα βασικά που λέει η FCC πρέπει.

Αυτά τα βασικά περιγράφονται στο Άρθρο 706 του νόμου περί τηλεπικοινωνιών του 1996, το οποίο αναφέρει ότι η FCC πρέπει ετησίως να "ξεκινά μια ειδοποίηση έρευνας σχετικά με τη διαθεσιμότητα προηγμένης τηλεπικοινωνιακής ικανότητας σε όλους τους Αμερικανούς."

Στην περίπτωση αυτή, οι "προηγμένες τηλεπικοινωνίες" ορίζονται από το νόμο ως "ευρυζωνική ικανότητα τηλεπικοινωνιών που επιτρέπει στους χρήστες να δημιουργούν και να λαμβάνουν τηλεπικοινωνίες φωνής, δεδομένων, γραφικών και βίντεο υψηλής ποιότητας χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε τεχνολογία."

Η FCC, και ειδικότερα η Pai, υποστηρίζουν ότι οι ταχύτητες 25 προς τα κάτω και 3 προς τα πάνω είναι υπεραρκετές για να πληρούν αυτά τα πρότυπα. Ωστόσο, καθώς πολλοί Αμερικανοί έχουν κολλήσει στο σπίτι, βασιζόμενοι στις συνδέσεις τους στο Διαδίκτυο για δουλειά και το σχολείο, αυτοί οι αριθμοί, ιδιαίτερα η ελάχιστη ταχύτητα μεταφόρτωσης, έχουν αποδειχθεί πολύ μικρότεροι από αυτό που απαιτείται.

Βάσει μελέτης του Ανοιχτό Τεχνολογικό Ινστιτούτο, η μέση ταχύτητα μεταφόρτωσης στις ΗΠΑ είναι μόνο 15 Mbps, σε σύγκριση με τη διάμεση τιμή των 40 Mbps στην Ευρώπη και 400 Mbps στην Ασία. Με το τρέχον πρότυπο της μεταφόρτωσης 3 Mbps, ένα αρχείο 1 GB θα χρειαζόταν περίπου 50 λεπτά για τη μεταφόρτωση, σύμφωνα με φόρτωση αριθμομηχανής. Όταν λαμβάνετε υπόψη ότι πολλά αρχεία εργασίας—ειδικά μεγάλα έργα—μπορούν να καταλαμβάνουν πολλά gigabyte χώρου, ο χρόνος που απαιτείται για τη μεταφόρτωση και την κοινή χρήση αυτών των αρχείων αυξάνεται αναλογικά.

Βλέποντας τη Μεγάλη εικόνα

Ίσως ο μεγαλύτερος τρόπος με τον οποίο η FCC έχει εμποδίσει την εξάπλωση της καθολικής ευρυζωνικής πρόσβασης στις ΗΠΑ είναι πώς καθορίζει πού χρειάζονται επιδοτήσεις ευρυζωνικότητας και πού ήδη πληρώνουν οι ιδιωτικές εταιρείες χάσμα.

Κάθε χρόνο, όταν πραγματοποιεί την ετήσια έρευνά της για την τρέχουσα κατάσταση της ευρυζωνικότητας, η FCC απαιτεί Οι πάροχοι υπηρεσιών Διαδικτύου να υποβάλλουν πληροφορίες σχετικά με τμήματα απογραφής που είτε εξυπηρετούν επί του παρόντος είτε δυνητικά θα μπορούσαν σερβίρισμα. Αυτό σημαίνει ότι η αντιληπτή ανάγκη μιας ολόκληρης περιοχής για ευρυζωνική σύνδεση θα μπορούσε να βασίζεται σε έναν τοπικό πελάτη που έχει πρόσβαση σε ταχύτητες Διαδικτύου που ταιριάζουν με το τρέχον σημείο αναφοράς.

"Η τρέχουσα γλώσσα της αναφοράς ανάπτυξης της FCC καθιστά αδύνατη την ακριβή μέτρηση του ψηφιακού χάσματος στην Αμερική", δήλωσε ο Cooper μέσω email. «Η προειδοποίηση του μπλοκ απογραφής διασφαλίζει ότι θα ζωγραφίζουμε πάντα με πολύ φαρδύ πινέλο σε κοινότητες όπου η ευρυζωνικότητα είναι άνιση διανέμονται και μέχρι να υιοθετήσουμε μια αίσθηση σε επίπεδο διεύθυνσης για το ποιος έχει υπηρεσία και ποιος όχι, το κενό δεν θα είναι ποτέ πραγματικά κλειστό."

Εάν η FCC θέλει να κλείσει το ψηφιακό χάσμα, τότε πρέπει να επανεξετάσει τον τρόπο με τον οποίο καθορίζει τα σημεία αναφοράς ταχύτητας και πού είναι διαθέσιμη αξιόπιστη ευρυζωνική σύνδεση, ώστε να μπορεί να καλύψει τα κενά όπως προβλέπεται.