Γιατί το Nintendo eShop στην κονσόλα Switch εξακολουθεί να είναι τόσο κακό;
Βασικά Takeaways
- Το Nintendo eShop στην κονσόλα Switch είναι ένα χάος, αλλά δεν χρειάζεται να είναι.
- Η οργάνωση είναι εξαιρετικά ελάχιστη και κάνει την αδράνεια περιήγηση αγγαρεία.
- Ο περιορισμός των αγορών σε ένα είδος κάθε φορά, εκτός από το ξεκάθαρο, αποθαρρύνει τη δαπάνη χρημάτων.
Όσο κι αν αγαπώ το Switch μου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Nintendo eShop στην κονσόλα Switch είναι… ας πάμε με λιγότερο από το ιδανικό.
Το eShop on Switch απλά δεν ανταποκρίνεται στην εκτεταμένη βιβλιοθήκη του συστήματος με ως επί το πλείστον φανταστικές εκδόσεις. Θα μπορούσατε να υποστηρίξετε ότι οφείλεται στο ότι η Nintendo δεν έχει τόση εμπειρία με τις ψηφιακές αγορές όσο οι όμοιές της, υποθέτω. Ωστόσο, θα υποστήριζα ότι αυτό δεν έχει καμία διαφορά, καθώς η εταιρεία ασχολήθηκε με την ιδέα σε όλη την εποχή του 3DS, του Wii και του Wii-U.
Δεν καταλαβαίνω γιατί η Nintendo αποφάσισε να ρυθμίσει τα πράγματα όπως έκανε ή γιατί δεν έχει προσαρμόσει τίποτα τα τελευταία χρόνια. Ο επανασχεδιασμός μιας διαδικτυακής βιτρίνας είναι μια πρόκληση και η ενημέρωση θα απαιτούσε να τη βγάλετε εκτός σύνδεσης για τουλάχιστον λίγο. Τα καταλαβαίνω όλα αυτά. Και ναι, κάθε δευτερόλεπτο που λειτουργεί το eShop είναι χαμένα έσοδα. Το καταλαβαίνω κι εγώ. Ωστόσο, δεν μπορώ παρά να νιώθω ότι η βελτίωση της εμπειρίας χρήστη θα ήταν καθαρά θετική.
«Το γεγονός ότι δεν υπάρχει καλάθι αγορών ή κάποια μορφή ισοδύναμου επωνυμίας Mario είναι μπερδεμένο. Αν θέλω να αγοράσω δύο ή περισσότερα παιχνίδια, κυριολεκτικά δεν μπορώ να τα αγοράσω μαζί».
Είναι τόσο αποδιοργανωμένο
Ίσως το πιο άμεσα εμφανές πρόβλημα είναι η οργάνωση —ή η έλλειψή της. Προφανώς, το eShop δεν είναι συγκρίσιμο με τον διάδρομο εκκαθάρισης ενός TJ Maxx, αλλά συχνά αισθάνομαι σαν αστείο όταν προσπαθώ να περιηγηθώ. Ευτυχώς, υπάρχει τουλάχιστον μια λειτουργία αναζήτησης, αλλά αυτή λειτουργεί πραγματικά μόνο αν ψάχνω για κάτι συγκεκριμένο. Αν θέλω να κοιτάξω γύρω μου με λιγότερη εστίαση, πρέπει να ψάξω στα μενού κριτηρίων αναζήτησης — κάτι που δεν ενθαρρύνει ακριβώς τις παρορμητικές αγορές.
Εμφανίζονται τα απολύτως απαραίτητα, όπως οι πρόσφατες κυκλοφορίες και το Coming Soon, αλλά, ενώ αυτές είναι επαρκείς κύριες κατηγορίες, δεν έχουν δευτερεύουσες. Οι Great Deals έχουν μια επιλογή φίλτρου, η οποία είναι εξαιρετική, αλλά είναι η μόνη κατηγορία eShop με ένα.
Τα Best Sellers σάς επιτρέπουν μόνο να κάνετε εναλλαγή μεταξύ όλων των παιχνιδιών και των παιχνιδιών λήψης μόνο. Είναι λογικό γιατί η Nintendo θα έδινε προτεραιότητα σε ένα φίλτρο για προϊόντα που πωλούνται, αλλά τι γίνεται με όλα τα άλλα;
Και μετά υπάρχει η Wish List. Είμαι πολύ χαρούμενος που το eShop έχει ένα καθώς μου δίνει έναν τρόπο να προσθέσω σελιδοδείκτες σε τίτλους που με ενδιαφέρουν αλλά δεν μπορώ να αγοράσω ή δεν είμαι διατεθειμένος να αγοράσω ακόμα. Δεν είναι ακριβώς απαραίτητο για τις σύγχρονες διαδικτυακές αγορές, αλλά είναι εξαιρετικά χρήσιμο παρόλα αυτά.
Γιατί λοιπόν δεν μπορώ να το οργανώσω με οποιονδήποτε τρόπο; Δεν μπορώ να ταξινομήσω αλφαβητικά ή με βάση την τιμή, δεν μπορώ να δω μόνο τι είναι σε προσφορά και δεν μπορώ καν να τα οργανώσω κατά ημερομηνία κυκλοφορίας. Τα παιχνίδια εμφανίζονται μόνο με τη σειρά που τα έχω προσθέσει. Και γιατί δεν καταργούνται αυτόματα τα παιχνίδια που έχω αγοράσει;
Το Shopping Feels Bad
Λιγότερο άμεσα εμφανές αλλά ακόμη χειρότερο από την έλλειψη οργάνωσης είναι η πράξη της αγοράς κάτι. Α, είναι λειτουργικό, σίγουρα. Μπορώ να προσθέσω ένα παιχνίδι στο καλάθι αγορών μου, να δώσω χρήματα στη Nintendo και μετά να κατεβάσω πράγματα.
Μπορώ να προσθέσω πίστωση στον λογαριασμό μου μέσω καρτών που έχω αγοράσει από το κατάστημα ή να συμπληρώσω το πορτοφόλι μου με μια πιστωτική ή χρεωστική κάρτα. Μπορώ να προπληρώσω για κάτι πριν κυκλοφορήσει και να το εγκαταστήσω στο σύστημά μου και να είναι έτοιμο για κυκλοφορία κατά την κυκλοφορία. Ξέρω τι δεν μπορώ να κάνω; Αγοράστε περισσότερα από ένα πράγματα τη φορά.
Όταν λέω ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχω με το eShop, δεν κάνω πλάκα. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει καλάθι αγορών ή κάποια μορφή ισοδύναμου επωνυμίας Mario προκαλεί σύγχυση. Αν θέλω να αγοράσω δύο ή περισσότερα παιχνίδια, κυριολεκτικά δεν μπορώ να τα αγοράσω μαζί.
Αντίθετα, είναι μια κουραστική διαδικασία να επιλέξετε ένα παιχνίδι, να κάνετε τα βήματα για να το αγοράσετε και μετά να επαναλάβετε τη διαδικασία για το επόμενο. Αυτό, ή προσπαθήστε να σχεδιάσετε νοερά το σύνολο, προσθέστε την πλησιέστερη προκαθορισμένη τιμή στον λογαριασμό μου και, στη συνέχεια, αγοράστε τα πάντα ένα προς ένα.
Ομολογουμένως, αυτό γίνεται ακόμη πιο απογοητευτικό επειδή δεν έχω αποθηκευμένα τα στοιχεία της κάρτας μου για την ησυχία μου. Είμαι βέβαιος ότι η αγορά στο eShop είναι λίγο λιγότερο ενοχλητική όταν πρέπει απλώς να επιλέξετε Προσθήκη κεφαλαίων και να μην πληκτρολογήσετε τα στοιχεία της κάρτας.
Ωστόσο, ακόμα κι έτσι, πρέπει να μεταβείτε στην οθόνη αγοράς, να επιλέξετε το ποσό σε δολάρια που θέλετε να χρησιμοποιήσετε (αν το υπόλοιπό σας είναι κάτω από την τιμή) και να επαληθεύσετε—κάθε φορά για κάθε παιχνίδι.
Η αγορά παιχνιδιών στο eShop στην κονσόλα Switch δεν είναι η χειρότερη εμπειρία λιανικής, αλλά είναι σίγουρα περίεργη. Αισθάνεται τόσο αρχαϊκό όσο και επίμονο, σαν κάποιον που ξέρει ότι οι μέθοδοί του είναι λιγότερο αποτελεσματικές αλλά επιμένει επειδή είναι δικα τους μέθοδος. Ελπίζω πραγματικά αυτό να αλλάξει μέχρι να φτάσουμε στην επόμενη κονσόλα της Nintendo.